Τον περασμένο Δεκέμβριο ο υπουργός Μεταφορών και Υποδομών Μιχ. Χρυσοχοΐδης ανέθεσε τη Διοίκηση του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Αθηνών σε έναν νεαρό διπλωματούχο μηχανικό και οικονομολόγο μαζί, με πλούσιες επαγγελματικές εμπειρίες και ξεχωριστές σπουδές στη Βρετανία και τις ΗΠΑ.
Είχε προηγηθεί η συνεργασία τους στο υπουργείο Ανάπτυξης, όπου ο μόλις 35 ετών μηχανικός επιμελήθηκε το πρόγραμμα «Εξωστρέφεια», δίδοντας δείγματα γραφής.
Κάπως έτσι ο Γρ. Δημητριάδης –άσημος για τα μέτρα του εγχώριου πολιτικού συστήματος –ανέλαβε την προεδρία ενός πολύπαθου και βαρύτατα ελλειμματικού κρατικού οργανισμού, τον οποίο συνήθως διοικούσαν αποτυχημένοι πολιτικοί, πολιτευτές ή συνδεδεμένοι με τα κόμματα εξουσίας συγκοινωνιολόγοι.
Αναλαμβάνοντας τον ΟΑΣΑ βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα καχύποπτο, ταλαιπωρημένο και φοβικό εσωτερικό περιβάλλον και μια δύσπιστη και επιθετική τρόικα, η οποία είχε βγάλει φετφά και απαιτούσε χίλιες απολύσεις και το εισιτήριο στο 1,80 ευρώ.
Ο κ. Δημητριάδης είχε απέναντί του ανήσυχους εργαζομένους, ένα ασύνδετο δίκτυο συγκοινωνιών με φθίνον μεταφορικό έργο και ένα κράτος που ήθελε να ξοδεύει ολοένα και λιγότερα για τις αστικές συγκοινωνίες και ταυτόχρονα τους ξένους που κατά τις ιδεοληψίες τους πίστευαν ότι εξυγίανση χωρίς αίμα να κυλάει στους δρόμους δεν γίνεται.
Θα μπορούσε να οχυρωθεί πίσω από τον φετφά της τρόικας και να παριστάνει τον μεταρρυθμιστή, όπως πολλοί άλλοι έπραξαν και πράττουν.
Ο ίδιος ωστόσο άλλα είχε διδαχθεί στα πανεπιστήμια που σπούδασε. Είχε μάθει εκεί ότι οι οριζόντιες περικοπές και απολύσεις, όχι μόνο δεν λύνουν, αλλά αντίθετα διογκώνουν τα προβλήματα. Και ότι χωρίς μελέτη, σχέδιο και αξιοποίηση των δυνατοτήτων ενός οργανισμού ουδέν επιτυγχάνεις.
Ετσι, από την πρώτη στιγμή συγκρότησε, σε συνεργασία με την αρμόδια για τις αστικές συγκοινωνίες σύμβουλο του υπουργείου Μεταφορών, εξειδικευμένη ομάδα εργασίας, η οποία συγκέντρωσε στοιχεία και εμπειρίες από αντίστοιχους συγκοινωνιακούς φορείς μεγάλων πόλεων του εξωτερικού και γρήγορα κατέληξε πως απέναντι στις περικοπές θέσεων εργασίας και στις αυξήσεις των εισιτηρίων μπορεί να αντιτάξει τη διεύρυνση του μεταφορικού έργου, που θα έφερνε περισσότερα έσοδα και θα βελτίωνε τη θέση των πολιτών.
Κατά τον κ. Δημητριάδη, οι επιμέρους οργανισμοί που συνθέτουν τις αστικές συγκοινωνίες της πρωτεύουσας θα πρέπει να ενοποιηθούν και κυρίως να συνδυασθούν ως προς το έργο.
Τα λεωφορεία, τα τρόλεϊ, ο ηλεκτρικός, το τραμ και το μετρό, κατά την εκτίμησή του, μπορούν να αποδώσουν ένα συνδυασμένο σύνολο ικανό να καλύπτει με αξιόπιστο τρόπο τις ανάγκες των πολιτών ώστε να τους κερδίσει πραγματικά και να αναγεννήσει συνολικά τις αστικές συγκοινωνίες, χωρίς κατ’ ανάγκην να απορροφά περισσότερες ενισχύσεις από τους φορολογουμένους μέσω του κρατικού προϋπολογισμού.
Επίμονος ο κ. Δημητριάδης και η μικρή ομάδα του, κατέστρωσαν σχέδιο συγκεκριμένο και το παρουσίασαν στην τρόικα.
Στην αρχή αντιμετώπισαν δυσπιστία και καχυποψία. Επειδή όμως ήταν οργανωμένοι και επιμελείς έλυναν διαρκώς προβλήματα και στο τέλος κατάφεραν να πείσουν την τρόικα ότι το σχέδιο είναι αξιόπιστο και ικανό να αποδώσει αποτελέσματα.
Κάπως έτσι αντί αυξήσεων πέτυχαν μειώσεις στα εισιτήρια και οι απολύσεις μπήκαν στο ράφι.
Ο οργανισμός είναι έτοιμος από την 1η Σεπτεμβρίου να εκδώσει τα νέα εισιτήρια και τη νέα ενιαία κάρτα, η οποία θα γίνει το βασικό προϊόν των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας.
Η κάρτα θα κοστίζει 30 ευρώ τον μήνα και ο κάθε εργαζόμενος θα μπορεί να κινείται στην Αθήνα, χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα, με ένα ευρώ την ημέρα!
Ταυτόχρονα προβλέπεται να εξελιχθούν 130 μέτρα σε διάστημα δύο ετών.
Ο κ. Δημητριάδης και η ομάδα του υποστηρίζουν ότι με την ολοκλήρωσή τους οι αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας θα είναι αξιόπιστες, θα χρησιμοποιούνται ευρύτατα από τους πολίτες και θα κοστίζουν λιγότερο στο κράτος.
Δεν ξέρουμε αν θα επιτύχουν στον μέγιστο βαθμό, αλλά έως τώρα είναι το άλλο παράδειγμα για τις μεταρρυθμίσεις, για τις πραγματικές μεταρρυθμίσεις, όχι σαν αυτές που διαλαλούν οι Ηρακλείς της τρόικας.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
