«Οι άλογες απεργίες, οι υπερβολικές και σε πολλές περιπτώσεις εκβιαστικές απαιτήσεις συντεχνιών, οι καταλήψεις δημοσίων κτιρίων από μικρές και άσχετες με τους φοιτητές μειοψηφίες, παρά τις αντίθετες αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων, όπως η ΕΦΕΕ, υπονομεύουν την κοινωνική συνοχή. Οδηγούν σε αποδιοργάνωση και κατά συνέπεια σε αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού. Αυτές οι αντιδημοκρατικές μορφές πάλης, που εκδηλώνονται είτε ως άκαιρες απεργίες, είτε ως καταλήψεις, είτε ως ετσιθελική παρακώλυση της οικονομικής και κοινωνικής ζωής στο κέντρο της Αθήνας, δεν χτυπούν κάποιες επιχειρήσεις ή οργανισμούς. Χτυπούν το κοινωνικό σύνολο, υπονομεύοντας την πανεθνική προσπάθεια και ετοιμότητα που σήμερα είναι περισσότερο παρά ποτέ αναγκαίες και για την οικονομία μας και για τους δημοκρατικούς μας θεσμούς και για τον ελληνισμό».
Δεν θα το πιστέψετε. Αλλά όλα αυτά τα απολύτως σωστά, από τα οποία δεινοπαθεί η χώρα μας ακόμα και τώρα, τα διακήρυξε στις 4 Φεβρουαρίου 1990 ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, αναθεωρώντας τις ολέθριες αντιλήψεις με τις οποίες ήλθε στην εξουσία και οι οποίες προκάλεσαν την πρώτη μείζονα κρίση της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας που και εκείνος και εμείς είχαμε λησμονήσει.
Μάταιες όμως, καθώς πολύ καθυστερημένες, ήταν πια, οι επισημάνσεις και οι υποδείξεις του. Είχε παιδαγωγηθεί και εθιστεί ο λαός με τα ακριβώς αντίθετα, τα οποία έκτοτε φουσκώνουν τις σημαίες της επανάστασης του πεζοδρομίου και των «αγανακτισμένων», των συντεχνιών με κορυφαία πάντα τη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, χάρις στο φυσικό προνόμιό της να μπορεί να μας εκβιάζει με την απειλή διακοπής του ρεύματος, με τους μονίμως ξεσαλωμένους φοιτητές των άκρων και κάποιων ανεπρόκοπων μελών του επιστημονικού και υπαλληλικού προσωπικού, που έχουν κάνει γιάφκες τα πανεπιστήμια και, απειλώντας ακόμα και τη ζωή όσων καθηγητών και φοιτητών δεν συμμορφώνονται προς τις υποδείξεις και τις διαταγές τους.
Και με τα κόμματα, όλα τα κόμματα, και τον νέο υπουργό Παιδείας να μην τολμούν να εφαρμόσουν τον νόμο και να αποβάλουν τα κόμματα και τους γνωστούς-άγνωστους τρομοκράτες από τα ΑΕΙ, απαιτώντας να λειτουργήσουν ομαλά, όπως επιβάλλουν η σωστή εκπαίδευση, οι βαρείς φόροι που πληρώνουν οι γονείς, όλος ο ελληνικός λαός και το γενικότερο συμφέρον της χώρας. Γιατί με τους εκβιασμούς των ασύδοτων και προκλητικά παρανομούντων συνδικαλιστών και των εξίσου επικίνδυνων τρομοκρατών της άκρας Aριστεράς με φανερή πια συμπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ, των αναρχικών, των χρυσαυγιτών και των περιδεών ή φανατισμένων από ιδεοληψίες πολιτών, που υποκύπτουν στις πιέσεις αντί εξόδου από τη σημερινή κρίση, η διαφαινόμενη ανάκαμψη χάρις στις θυσίες των πολλών αδύναμων φοβούμαι ότι θα αποδειχθεί πρόσκαιρη και συνεπώς μάταιη. Το ενάμισι εκατομμύριο άνεργοι απαιτούν αμέσως θέσεις εργασίας τις οποίες μπορούν να προσφέρουν μόνο οι ξένες παραγωγικές επενδύσεις, γιατί δικά μας λεφτά δεν υπάρχουν. Δυστυχώς αυτή την απλή αλήθεια είναι αδύνατον να αντιληφθούν οι πολλοί και να παραδεχθούν οι πολέμιοι των ξένων κεφαλαιούχων, που πάντως διακινδυνεύουν να επενδύσουν, παρά τις επαγγελίες των αριστεροδεξιών άκρων που απειλούν να τους διώξουν και να χάσουν τα λεφτά τους.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
