Το πρώτο ρήγμα ήλθε από τον προηγούμενο υπουργό Παιδείας, τον καθηγητή του Παντείου κ. Κ.Αρβανιτόπουλο, ο οποίος πιεζόμενος ή καλύτερα αναζητώντας εκλογική πελατεία διεύρυνε τον κύκλο των δικαιούχων μετεγγραφής στα πανεπιστήμιά μας.
Τώρα έρχεται έτερος καθηγητής του Παντείου να αποτελειώσει ότι απέμεινε από τα ελληνικά πανεπιστήμια.
Ο κ. Α.Λοβέρδος, μέγας «μεταρρυθμιστής», που κίνησε ουρανό και γη προκειμένου να γίνει υπουργός, έκρινε το εύρος των δικαιούχων μετεγγραφής περιορισμένο και φρόντισε να το διευρύνει έτι περαιτέρω, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τη διαγωνιστική διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων και τη σύνθεση των φοιτητών που αξιοκρατικά προκύπτει από αυτή σε κάθε πανεπιστημιακή σχολή.
Αλλά δεν έμεινε εκεί. Αφού καθιέρωσε θολά κι άνετα εισοδηματικά κριτήρια, διέγνωσε στη συνέχεια ότι ο αριθμός των δικαιούχων μετεγγραφής θα φθάσει στη νέα ακαδημαϊκή χρονιά τους 20.000!
Πράγμα δύσκολα αντιμετωπίσιμο από τα κεντρικά πανεπιστήμια, τα οποία θα φορτωθούν φοιτητές που δεν αντέχουν, επειδή επιπλέον πρέπει να λειτουργήσουν με περιορισμένους πόρους και κονδύλια.
Αναζητώντας, λοιπόν, ο κ. Λοβέρδος λύση εντός των πλαισίων του λαϊκισμού που τον ορίζουν κι έχοντας την σπουδαία εμπειρία του Παντείου, πρότεινε στη Βουλή την παρακολούθηση μαθημάτων εξ αποστάσεως, δι’ αλληλογραφίας.
Είναι αυτό που λέμε ότι το ένα φέρνει τ’ άλλο κι όλα μαζί την καταστροφή.
Δυστυχώς ο κ. Λοβέρδος επειδή ακριβώς δεν μπορούσε να υπηρετήσει τη μεταρρύθμιση που κάποτε κήρυττε μετά πάθους, επανήλθε δριμύτερος στη ζώνη που πάντα ανήκε.
Και για να καλύψει το πολιτικό του αδιέξοδο επέλεξε ένα μέτρο απολύτως καταστροφικό.
Ότι απέμεινε από τα ελληνικά πανεπιστήμια θα τελειώσει τώρα με την παρακολούθηση εξ αποστάσεως, δι’ αλληλογραφίας.
Και όλα αυτά για να παρατείνει την παρουσία του στην πολιτική σκηνή ο κ. Λοβέρδος .. Έλεος κύριε υπουργέ. Φθάνει πια!