Γίνεται εκποίηση και τούτο αποτελεί ιστορικό δεδομένο: η κυβέρνηση σαμαροβενιζέλων διαθέτει μπιρ παρά τον εθνικό πλούτο. Λέγοντας «εθνικό πλούτο» δεν εννοούμε μόνο την κρατική περιουσία αλλά και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις που περνούν σε ξένα χέρια. Η αμετάκλητη πώληση της δημόσιας επιχείρησης ηλεκτρισμού δεν είναι συμβολική, είναι ουσιαστική. Τα λέμε όλα αυτά, ως εισαγωγή, για να είναι ξεκάθαρη η τοποθέτηση: όχι στο ξεπούλημα.
Μπορούμε άραγε να είμαστε κατά του ξεπουλήματος και ταυτόχρονα κατά των συνδικαλιστών που μάχονται για το ξεπούλημα; Φυσικά. Αυτό αποτελεί βασική αρχή όταν αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο Φωτόπουλος. Μην πει κανείς «ποιος είναι ο Φωτόπουλος», είναι πρώην πρόεδρος των συνδικαλιστών της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ. Πρώην αλλά δημόσιο πρόσωπο, με παρελθόν που ελέγχεται από τη δικαιοσύνη και παρόν που δικαιώνει τον όρο «οπορτουνισμός». Άλλαξε κόμμα με το εξής αξίωμα: ποιος αυξάνει τη δύναμή του; Ο Συριζα. Πήγε λοιπόν στην πλευρά των εν δυνάμει νικητών.
Τελευταία πράξη στο θέατρο του συνδικαλιστή Φωτόπουλου, η έκκληση στους συναδέλφους να σκίσουν τα φυλλάδια επίταξης, όταν η απεργία κρίθηκε παράνομη. Απευθύνθηκε μάλιστα στον πρωθυπουργό, προκαλώντας τον να τον απολύσει. Τέτοιαdelusion of grandeur, να συνομιλεί με τον πρωθυπουργό, με φανταστικούς διαλόγους. Το πρόβλημα όμως δεν είναι ο Φωτόπουλος αλλά η νοοτροπία Φωτόπουλου, που έχει διαποτίσει κάθε κίνημα αντίστασης. Οι συνδικαλιστές ακόμη και σήμερα θεωρούν ότι έχουν το δικαίωμα να κατεβάσουν τον διακόπτη και να στερήσουν το αγαθό της ενέργειας από τους καταναλωτές.
Ο εχθρικός συνδικαλισμός είναι εκείνος που οδηγεί στον κοινωνικό αυτοματισμό. Όταν δηλαδή μια ομάδα εργαζομένων δεν διστάζει να δημιουργήσει πρόβλημα στο κοινωνικό σύνολο. Με την περίπτωση της ΔΕΗ τα πράγματα είναι ακατανόητα. Οι συνδικαλιστές δεν διεκδικούν κάτι καλύτερο για το εαυτό τους, ένα επίδομα, μια αύξηση, ένα ταξιδάκι με πληρωμένα τα έξοδα. Διεκδικούν κάτι που αφορά όλους τους πολίτες. Εντούτοις μπαίνουν απέναντι από όλους, με τις απειλές για συνεχιζόμενες διακοπές ρεύματος. Οι απειλές έχουν γνωστά αποτελέσματα: την ταλαιπωρία.
Τι θα μπορούσε να πράξει ένας ώριμος συνδικαλιστής: να ενημερώσει. Αντί να λειτουργεί αποπροσανατολιστικά, θα μπορούσε να εξηγήσει με απλά λόγια τι θα συμβεί με τον διαχωρισμό της «μικρής ΔΕΗ». Να γίνει γνωστός επακριβώς ο σχεδιασμός και οι συνέπειες. Τα θεατρικά δρώμενα με θέμα «σκίστε τα φύλλα επίταξης» οδηγούν σε χάσιμο χρόνου και μετατοπίζουν το θέμα της συζήτησης από το ουσιώδες στο ανόητο. Τελικά οι Φωτόπουλοι εξυπηρετούν το σύστημα με τη φασαρία που κάνουν. Βοηθούν στην εκποίηση.
