ΔΕΗ longa, vita brevis


Περιμένοντας τον γαμπρό, έβγαλε ρίζες και κλαδιά η «μικρή ΔΕΗ»

«Αι γενεαί έρχονται και παρέρχονται, τα κεντήματα με κλωστές DMC παραμένουν» έλεγε προ δεκαετιών διαφήμιση, τότε που οι γυναίκες κένταγαν για τις προίκες των θυγατέρων· η πρώτη ίσως που άκουσα από ραδιόφωνο και για τούτο τη θυμάμαι. Αι γενεαί έρχονται και παρέρχονται, τα στερεότυπα παραμένουν, είναι η κατάσταση που επικρατεί αυτές τις ημέρες.
Η ΔΕΗ δεν πρέπει να πουληθεί, «το ηλεκτρικό ρεύμα είναι, μαζί με το νερό, το κατεξοχήν δημόσιο αγαθό» διαβάζω σε προπαγανδιστικό συριζέικο κείμενο. Είναι επειδή συζητιέται αυτές τις ημέρες η πώληση της ΕΥΔΑΠ –αν συζητιόταν η πώληση του ΟΤΕ ή του ΟΣΕ, θα ακούγαμε πως η επικοινωνία και οι μεταφορές είναι «κατεξοχήν δημόσια αγαθά». Δεν ακούγαμε την εποχή του κρατικού ραδιοτηλεοπτικού μονοπωλίου πως οι συχνότητες είναι «δημόσιο αγαθό» που δεν πρέπει να παραχωρηθεί σε ιδιώτες να φτιάξουν σταθμούς;
Εγώ θυμάμαι όμως ότι «δημόσιο αγαθό» ή υπηρεσία είναι αυτό που, από τη στιγμή που θα παραχθεί ή θα παρέχεται, μπορεί να το χρησιμοποιεί οποιοσδήποτε χωρίς να το στερεί από άλλους –οι πλατείες, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, οι δρόμοι, οι ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες, η εθνική άμυνα, η αστυνόμευση, οι οργανωμένες παραλίες. Από τη στιγμή που θα λειτουργήσει ένα σχολείο ή θα εκπέμψει ένας ραδιοφωνικός σταθμός, όλοι μπορούν να στέλνουν τα παιδιά τους εκεί ή να ακούν μουσική. Και αφού όλοι απολαμβάνουν το αγαθό, κανείς δεν θέλει να πληρώσει για να γίνει –περιμένει να πληρώσει κάποιος άλλος και να επωφεληθεί. Για τούτο και τα αναλαμβάνει το κράτος ή οι δήμοι και τα πληρώνουμε όλοι μέσω της φορολογίας.
Γιατί είναι δημόσιο αγαθό το ηλεκτρικό ρεύμα ή το νερό, αφού αν καταναλώσω πολύ εγώ, θα λείψει από άλλους; Για τούτο και ανέκαθεν πληρώναμε και για το ηλεκτρικό και για το νερό, ο καθένας ανάλογα με τη χρήση που έκανε.
Εδώ οι διάφοροι προπαγανδιστές ανακήρυξαν τα πάντα (απολύτως αναγκαία, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, ή απλώς ψυχωφελή, όπως οι παραλίες) σε δημόσια αγαθά για να μην πουν την αλήθεια: ότι θέλουν, ει δυνατόν, όλα τα αγαθά να τα παράγει και να τα διανέμει το κράτος. Γιατί μόνο αυτό μας νοιάζεται, μόνο αυτό θα φροντίσει να έχουμε τα αναγκαία και τα πολυτελή σε καλές ποιότητες, σε επαρκείς ποσότητες και σε καλές τιμές –πρόκειται δηλαδή για ολοκληρωτικούς κρατιστές που κρύβονται, ντρέπονται να πουν το όνομά τους.
Το κράτος-πατερούλης και τα κόμματα-θείοι, μπαρμπάδες στην Κορώνη για την ακρίβεια, νοιάζονται για μας. Νοιάστηκαν για την Ολυμπιακή, νοιάστηκαν για τον ΟΣΕ, δεν τα πουλούσαν καθότι «δημόσιο αγαθό» και οι μεταφορές –ώσπου η συσσώρευση χρεών, δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων, κατάντησαν αυτές τις δύο επιχειρήσεις τέτοιες που ούτε να μπορούν να συντηρηθούν ούτε να θέλει κανείς να τις αγοράσει. Φορτωθήκαμε οι φορολογούμενοι τα χρέη τους και αυτοί που τα δημιούργησαν τρώνε και πίνουν εις υγείαν των κοροΐδων.
Ζημιώθηκε το «δημόσιο αγαθό» που ονομάζεται «επικοινωνία» από την πώληση του ΟΤΕ που έγινε εγκαίρως; Τα ίδια δεν ακούγαμε όμως την εποχή που ξεκινούσε η ιδιωτικοποίησή του; Αυτοί που ζημιώθηκαν είναι όσοι έχουν μπάρμπα στην Κορώνη που θα μπορούσε να τους διορίσει στον ΟΤΕ, όπως συνέβαινε με τον ΟΣΕ και την Ολυμπιακή, όπως συμβαίνει ακόμη με τη ΔΕΗ.
Φοβάμαι πως τελικά η «μικρή ΔΕΗ» δεν θα πουληθεί –όχι επειδή θα μαζέψει ο Αλέξης Τσίπρας τους 120 βουλευτές που χρειάζονται, και μετά τους 180 και τελικά θα πούμε «όχι» στο δημοψήφισμα που θα γίνει. Αλλά επειδή, λένε κάποιοι ειδικοί, αυτό το 1/3 της συνολικής επιχείρησης που πουλιέται δεν θα δεχθεί κανείς να το αγοράσει γιατί φτιάχτηκε έτσι ώστε να μην είναι κερδοφόρο, άρα ποιος τρελός θα επενδύσει τα χρήματά του; Εμείς θα πεθάνουμε και η ΔΕΗ ακόμη θα υπάρχει, με τις υποδομές της να υποβαθμίζονται, τους ανιψιούς να διορίζονται, τον λιγνίτη να εξαντλείται.

Οι 121 στις Θερμοπύλες
Γιατί όλος αυτός ο ντόρος λοιπόν; Μα για να συνασπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τουλάχιστον 121 βουλευτές, να αποδείξει ότι Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν εκλέγεται από αυτή τη Βουλή, πάμε για εκλογές. Η εξουσία είναι το μέγιστο πολιτικό αγαθό, ημερολόγιό μου. Ποιος νοιάζεται για τα δημόσια ή μη αγαθά και την τύχη τους; Μήπως ΝΔ – ΠαΣοΚ θα πωλούσαν τη «μικρή ΔΕΗ» αν δεν τους έβαζε η τρόικα το μαχαίρι στον λαιμό;
Νοιάζεται δηλαδή η τρόικα για μας περισσότερο από τους πολιτικούς μας; Οχι, ημερολόγιό μου, η τρόικα νοιάζεται να μη χάσουν οι δανειστές τα 300 δισεκατομμύρια που χρωστάμε. Και για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει στοιχειώδης εξορθολογισμός των οικονομικών λειτουργιών και των κρατικών μηχανισμών. Ε, αυτό δεν το θέλουν όσοι ανακηρύσσουν τα πάντα σε «δημόσια αγαθά» που πρέπει να τα αναλάβει το κράτος –δηλαδή οι μπαρμπάδες στην Κορώνη. Χάριν των ανιψιών και λοιπών συγγενών και φίλων.
Τέτοια λύσσα, τέτοια μανία για την εξουσία, τέτοια αδιαφορία για το δημόσιο συμφέρον στο όνομα των λαϊκών συμφερόντων που καταπατά η τρόικα δεν πρέπει να υπάρχει αλλού, ημερολόγιό μου. Οσο βιαζόταν το 2011 ο Αντώνης Σαμαράς για εκλογές, τόσο βιάζεται και σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας, γιατί θεωρεί πως θα τις κερδίσει, όπως τα κατάφερε και ο άλλος.
Θα συζητάμε όλοι για εκλογές ή θα συμμετέχουμε σε εκλογές τους επόμενους μήνες. Την οικονομική ανόρθωση της χώρας θα την αναλάβει ο καλός θεός της Ελλάδας –υπάρχει τέτοιος όμως;
γραμματοκιβώτιο
diodorus@tovima.gr
Ακουσα πρόσφατα βαρύγδουπες δηλώσεις του Κώστα Σκανδαλίδη και άλλων πρωτοκλασάτων τού πάλαι ποτέ κραταιού ΠαΣοΚ. Από αυτά βέβαια δεν λάκισαν ακόμη προς άλλα κέντρα διαφαινόμενης εξουσίας. Δηλώσεις περίπου ότι το Κόμμα πρέπει να παραμείνει πιστό στις ιδρυτικές αρχές και διακηρύξεις του ώστε να εξακολουθήσει να παίζει τον ιστορικό του ρόλο. Δηλώσεις ανθρώπων αθεράπευτων, νοσταλγών ενός νοσηρού παρελθόντος, ανίκανων να αντιληφθούν τη σημερινή πραγματικότητα και το μέρος της ευθύνης που τους βαρύνει για την τραγική κατάσταση που βιώνουμε. Θυμήθηκα λοιπόν ένα παλιό περιστατικό: Κάποιο απόγευμα, αρχές της δεκαετίας του 2000, περπατούσα στο γραφικό και ιστορικό Κολυμπάρι Χανίων. Ως πιστός οπαδός και χειροκροτητής του Κόμματος,ενοχλήθηκα από το θέαμα. Εβγαλα μια φωτογραφία και την έστειλα στον τότε Γενικό Γραμματέα Κώστα Σκανδαλίδη με την παράκληση να τραβήξει τα αφτιά των ανόητων υπεύθυνων της ΤΟ που αδιαφορούσαν για εντυπώσεις και συμβολισμούς. Δεν αξιώθηκα απάντησης, ούτε και έμαθα αν ασχολήθηκε κάποιος με το θέμα. Αυτοί που μας κυβερνούσαν είχαν καβαλήσει το καλάμι της εξουσίας, μας θεωρούσαν δεδομένους και πίστευαν ότι αυτό θα κρατούσε για πάντα. Πού να φανταστώ τότε ότι η φωτογραφία αυτή ήταν προφητεία για το μέλλον…
Μ. Π., @gmail.com
***
Αριστερό «αντιεξουσιαστικό» ήταν το μπουλούκι που επιτέθηκε και χτύπησε τον καθηγητή Νίκο Μαραντζίδη. Σε αυτόν τον τομέα τα καταφέρνουν καλά οι άνανδροι. Γιατί αν τολμούσαν να μετρηθούν μαζί του με πολιτικά επιχειρήματα, τότε όλοι θα μάθαιναν πως, εκτός από τραμπούκοι, δεν είναι τίποτα περισσότερο από πνευματικά καθυστερημένα και καχεκτικά ανθρωπάκια.
Nίκος Κτιστάκης, @gmail.com

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ