Ο φίλος μου ο Πάνος είναι από τους λίγους μηχανικούς αυτοκινήτων που έχει δουλειά όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης. Κάθε φορά που περνάω από το συνεργείο του βλέπω ουρές αυτοκινήτων να περιμένουν και τον Πάνο με την κόκκινη ολόσωμη φόρμα να τρέχει – 60 χρονών άνθρωπος -σαν Βέγγος για να προλάβει. Το μυστικό του : είναι καλός μάστορας ,δεν «χαρατσώνει» τους πελάτες του και είναι πολύ απαιτητικός από τον εαυτό του και τους συνεργάτες του- γι αυτό και έχει μείνει μόνος!
-Μακάρι να έβρισκα ένα σοβαρό παιδί –θα ησύχαζε το μυαλό μου. Όσοι έρχονται για δουλειά δεν την αγαπούν και είναι αδιάφοροι- ξέρεις τι είναι να ξεχνάει ο άλλος να βάλει λάδι στη μηχανή και να δίνει «εξιτήριο στο αμάξι» -σκέτη καταστροφή. Ξέρεις τι είναι να προσπαθεί να ξεσφίξει το παξιμάδι με λάθος νούμερο κλειδί- όχι μόνο δεν το ξεσφίγγει αλλά καταστρέφει και τις γωνίες του. Απλά πράγματα θέλει η δουλειά μας αλλά πρέπει να είσαι σχολαστικός και να την κάνεις με μεράκι, αλλιώς σήκω φύγε…
Ο Πάνος παίρνει κάθε τόσο κάποιο απόφοιτο της σχολής με επιδότηση από τον ΟΑΕΔ με την ελπίδα να τον «φτιάξει μαστοράκι» όπως λέει .Μόνο ένας κατέφερε να περάσει τις » εξετάσεις» και μόλις προβιβάστηκε έφυγε να κάνει δικό του συνεργείο στην επαρχία. Όλοι οι άλλοι φεύγουν άρον-άρον…
Ποιος φταίει γι αυτή την έλλειψη επαγγελματισμού και ενδιαφέροντος των νέων αυτών παιδιών ; Προφανώς το αρπακολατσίζικο εκπαιδευτικό σύστημα μέσα στο οποίο έχουν μάθει την τέχνη τους ,οι δάσκαλοί τους, αλλά κυρίως φταίει το σπίτι τους υποστηρίζει ο Πάνος.
«Έχει δει την διαφήμιση με τη μαμά να περιμένει μέσα στο ψυγείο για να ξυπνήσει ο γιόκας της και να του δώσει την πορτοκαλάδα του; Εκεί βρισκόμαστε .Στο τέλος κάθε μέρας το συνεργείο είναι σαν βομβαρδισμένο. Πρέπει να καθαριστεί, πρέπει τα εργαλεία να μπουν στη θέση τους, τα ανταλλακτικά στους πάγκους τους, τα σκουπίδια να πεταχτούν, τα λάδια να μπουν στον κάδο ανακύκλωσης, να είμαστε έτοιμοι για τα ραντεβού της επομένης. Αν δεν σούχει μάθει όμως η μάνα σου να καθαρίζεις το δωμάτιό σου ,πώς θα καθαρίσεις τον πάγκο εργασίας της δουλειάς σου;»
Δεν ξέρω αν φταίει ο Πάνος, οι μαμάδες ή τα χρόνια της …μεγάλης χλιδής που έκαναν πολλούς νέους να απεχθάνονται την δυσκολία και να προτιμούν την καφετέρια και την απασχόληση της ήσσονος προσπάθειας . Πάντως όλες οι τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι σχεδόν το 50 % των Ελλήνων εργοδοτών έχουν μεγάλη δυσκολία να βρουν κατάλληλο προσωπικό. Ιδιαίτερα όσον αφορά τους εξειδικευμένους τεχνίτες, τους επαγγελματίες πωλητές αλλά ακόμη και τα υψηλόβαθμα στελέχη.
Η στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε…
