Είναι γενικώς αποδεκτό πλέον ότι απαιτείται εμπλουτισμός του μείγματος οικονομικής πολιτικής, με την προσθήκη μέτρων ανάκαμψης/ανάπτυξης της οικονομίας ταυτόχρονα με τα μέτρα σταθεροποίησης και δομικών/διαρθρωτικών αλλαγών. Ανάκαμψη και ανάπτυξη όμως μόνο ένα ισχυρό επενδυτικό σοκ μπορεί να προκαλέσει. Είναι επίσης γνωστό όμως ότι για ένα τέτοιο σοκ δεν υπάρχουν τα απαραίτητα δημόσια κεφάλαια ενώ τα ιδιωτικά «παραγωγικά» κεφάλαια, δύσπιστα μπροστά στη συνολική ευρωπαϊκή πολιτική λιτότητας, παραμένουν σε κατάσταση αναμονής (wait and see).
Η έξοδος από την κρίση κατά συνέπεια απαιτεί εξεύρεση «εξωγενών» και «ανταποδοτικών» επενδυτικών κεφαλαίων. Τέτοια κεφάλαια μπορούν να προκύψουν μόνο με «πολιτική» απόφαση σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τα κεφάλαια αυτά χρειάζονται για την άσκηση κεϊνσιανής επεκτατικής πολιτικής τόνωσης της ενεργού ζήτησης σε επίπεδο ευρωζώνης μέσω δημόσιων επενδύσεων που θα πραγματοποιηθούν στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.
Αν αποτύχει η προσπάθεια διάθεσης κεφαλαίων με πολιτική απόφαση της ΕΕ για την πραγματοποίηση «εξωγενών» επενδύσεων σε στοχευμένα και ανταποδοτικά δημόσια έργα «κρίσιμης» μάζας, είναι πολύ πιθανό η ανάκαμψη/ανάπτυξη να πραγματοποιηθεί σε μακροχρόνιο ορίζοντα που δεν θα είναι κοινωνικά αποδεκτός από τους λαούς της Νότιας Ευρώπης. Θα επιβεβαιωθεί έτσι η γνωστή ρήση του Κέινς, στην οποία αναφέρεται και ο κ. Στεφανάδης, ότι «μακροχρόνια είμαστε όλοι νεκροί».
Ο κ. Θεώδορος Κ. Βάρδας είναι οικονομολόγος.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ