Μερικές μετεκλογικές παρατηρήσεις για αποκατάσταση της αλήθειας:
· Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήλθε πρώτος στις ευρωεκλογές είναι αναμφισβήτητο. Είναι όμως και ο νικητής όπως ισχυρίζονται; Αντίθετα, έχασε και 138.000 ψηφοφόρους του από όσους είχε στις τελευταίες κοινοβουλευτικές εκλογές, οι οποίοι διεσπάρησαν σε διάφορα άλλα κόμματα, ακόμη και προς τη Χρυσή Αυγή και το κόμμα της μουσουλμανικής μειονότητας. Οντως μειώθηκε η δύναμη ΝΔ και ΠαΣοΚ που ως συγκυβερνώντα κόμματα έλαβαν αποφάσεις υψηλού πολιτικού κόστους. Ομως αυτές οι απώλειες δεν πήγαν στον διεκδικούντα την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κυρίως στο νεοεμφανισθέν Ποτάμι, στον αναστηθέντα ΛΑΟΣ του κ. Καρατζαφέρη, σε διάφορα άλλα μικρά ή νεοεμφανισθέντα κόμματα και δυστυχώς στον κυρίως νικητή, τη Χρυσή Αυγή. Το σημαντικότερο: Οι ψηφοφόροι της ΔΗΜΑΡ, εγκαταλείποντάς την, ελάχιστα στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ.
· Θριαμβευτική η ιαχή: «Για πρώτη φορά η Αριστερά γίνεται πρώτο κόμμα και διεκδικεί τη διακυβέρνηση της χώρας». Ψέμα αναίσχυντο. Γιατί το ΠαΣοΚ υπήρξε το πρώτο κόμμα της Αριστεράς που ήλθε πρώτο στις εκλογές του 1981 και ο Ανδρέας Παπανδρέου σχημάτισε την πρώτη αριστερή κυβέρνηση. Υπενθυμίζω ότι και το πρόγραμμά του και τα συνθήματά του και οι διεθνείς σύντροφοί του (Χόνεκερ, Κάστρο, Γιαρουζέλσκι, Τίτο, Ορτέγκα κλπ.) ήταν ό,τι αριστερότερο της εποχής, εξ ου και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε αποκαλέσει το ΠαΣοΚ «Αριστερά της Αριστεράς». Τίμησε με συντάξεις αντιστασιακών όλους τους πολεμιστές του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού, οι περισσότεροι από τους οποίους αγωνίστηκαν για να επιβάλουν και στην Ελλάδα τον υπαρκτό σοσιαλισμό. Εχρισε μάλιστα και βουλευτή Επικρατείας τον αρχιστράτηγό τους Μάρκο Βαφειάδη. Προέβη σε ουσιαστική σοβιετοποίηση του κράτους και ανέδειξε εθνικό ήρωα τον Αρη Βελουχιώτη. Υπενθυμίζω επίσης ότι η κομμουνιστική Αριστερά συγκυβέρνησε και στις αρχές του ’90 μαζί με τη ΝΔ, ένας δε εκ των υπουργών ήταν και το κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Δραγασάκης. Εκπληκτικό είναι πάντως όχι τόσο το ψέμα ότι δήθεν για πρώτη φορά η Αριστερά αναδεικνύεται πρώτο κόμμα, όσο το ότι το αποδέχθηκαν σιωπηρά τα άλλα κόμματα και τα ΜΜΕ. Υπενθυμίζω ότι κατά τον Λένιν η αλήθεια είναι μικροαστική συνήθεια!
· Ο ενθουσιασμός από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τον κάνει να προσβλέπει σε ένα ευρωπαϊκό ρεύμα ανατροπής προς κομμουνιστική κατεύθυνση. Εύλογη η αγανάκτηση του κ. Κουτσούμπα που βλέπει τον νεαρό Κνίτη Αλέξη να προσπαθεί να καπελώσει και να απορροφήσει το ΚΚΕ στον ΣΥΡΙΖΑ. Αραγε όμως πώς θα φέρει την αριστερή αλλαγή στην Ευρώπη ο υποψήφιος πρόεδρος της ευρωπαϊκής Ακρας Αριστεράς, όταν όλα τα άλλα αδελφά κόμματα παρέμειναν μονοψήφια ή σχεδόν εξαφανίστηκαν, όπως το ιταλικό που είχε κάνει σημαία του τον κ. Τσίπρα; Δυστυχώς για την Ευρώπη και πιθανόν και για τη δημοκρατία θριαμβευτές αυτών των ευρωεκλογών υπήρξαν τα ακροδεξιά και τα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα (πρώτα σε Γαλλία, Βρετανία, Δανία). Παράθυρο ελπίδας ο νεαρός ιταλός κεντροαριστερός πρωθυπουργός Ρέντσι (με 41%) που μπορεί να αναδειχθεί πρότυπο καινοτόμου ευρωπαίου ηγέτη.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ