Προς τους κατοίκους των Αθηνών: ο καιρός είναι βροχερός αλλά επιβάλλεται να πάτε στην θάλασσα, στην «αττική Ριβιέρα». Για φωτογραφίες. Για τις αναμνήσεις. Μελλοντικά τη θάλασσα της περιοχής θα την βλέπετε από φωτογραφίες ή με το κιάλι. Η εκποίηση της παράκτιας ζώνης συνεχίζεται και μάλιστα με εκπλήξεις. Ανέλαβε το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου.
Πριν αναφερθούμε στις εκτάσεις που πέρασαν στην κυριότητα του περιλάλητου τα
ΤΑΙΠΕΔ, θα υπενθυμίσουμε μια λεπτομέρεια. Πέρσι τέτοια εποχή και επί αρκετούς μήνες, τα στελέχη του προωθούσαν το ακαταδίωκτο. Ζητούσαν νομοθετική τροπολογία για ποινική ασυλία. Ώστε μελλοντικά να μην μπορεί κανείς τους ελέγξει, να δει εάν οι συμβάσεις που υπέγραψαν είναι όντως επωφελείς για το Δημόσιο. Να μην μπορεί κανείς να θέσει το ερώτημα «γιατί άραγε το πούλησαν αντί να το ενοικιάσουν επί μακρόν, που έφερνε πιο πολλά λεφτά;»
Αιφνιδίως έγινε μεταβίβαση τριών ακινήτων μεγάλης αξίας. Όταν μιλάμε για «αξία» δεν εννοούμε μόνο οικονομική αξία. Το πρώτο στον Αγιο Κοσμά έχει έκταση 176 στρέμματα και εκτείνεται ως τα «Αστέρια» Γλυφάδας. Το δεύτερο είναι 20 στρέμματα στην Γλυφάδα. Το τρίτο είναι το Άσπρο Λιθάρι Σουνίου όπου βρίσκεται το ξενοδοχείο Cape Sounio, έκτασης 383 στρεμμάτων. Δεν θα είχαν δημιουργηθεί ερωτηματικά εάν δεν είχε συσταθεί εταιρεία ειδικού σκοπού για την αξιοποίηση ακριβώς αυτών των εκτάσεων. Πρόκειται για την Παράκτιο Μέτωπο ΑΕ, που είχε στόχο την προκήρυξη διεθνούς πολεοδομικού διαγωνισμού για την μελέτη αξιοποίησης του θαλασσινού μετώπου.
Η ιδέα ήταν η εξής: η εταιρεία Παράκτιο Μέτωπο να σχεδιάσει συνολικά τις χρήσεις γης στην ακτή της Αττικής. Δεν μπορεί να λειτουργούν μόνο μπουζούκια ή μόνο ξενοδοχεία. Χρειάζεται μια συνολική αποτίμηση ώστε να έρθει η ανάπτυξη και όχι οι φραγκοεισπράκτορες. Κατά τους υπολογισμούς της κυβέρνησης, σε πλήρη ανάπτυξη το Παράκτιο Αττικό Μέτωπο θα έφερνε έσοδα από 4 έως 9 δισ. τον χρόνο. Δεν είναι λίγα και μένει η γη ως δημόσια περιουσία.
Είναι περισσότερο από προφανές ότι η κυβέρνηση αναγνωρίζει στο ΤΑΙΠΕΔ την ταχύτητα και την ευελιξία. Δεν κολλούν σε λεπτομέρειες του τύπου «δεν νοείται διαγωνισμός με έναν υποψήφιο». Αναρωτιόμαστε όμως, δεν τους προβληματίζει που θα γίνουν όλες οι εκποιήσεις αποσπασματικά, χωρίς όραμα για τα επόμενα χρόνια, χωρίς ουσιαστικό κέρδος για τη χώρα; Όχι, δεν τους προβληματίζει. Για να το πούμε καλύτερα, σκασίλα τους…