Οι εκλογές της περασμένης Κυριακής έφεραν στο προσκήνιο ένα πολυσυζητημένο ζήτημα: την ελευθερία του Τύπου.
Εχει δικαίωμα ένας τηλεοπτικός σταθμός, μία εφημερίδα ή ένας δημοσιογράφος να διατηρεί τη δική του άποψη για τα γεγονότα;
Εχουν δικαίωμα να θεωρούν, ας πούμε, ότι ο Σαμαράς διαλύει τη χώρα ή ότι ο Τσίπρας απειλεί να την καταστρέψει;
Εχουν δικαίωμα να διατυπώνουν αυτή την άποψη ελεύθερα, ανεμπόδιστα, χωρίς φόβο, χωρίς κόστος και χωρίς συνέπειες;
Εχουν δικαίωμα να παίρνουν θέση απέναντι στο ζητούμενο μιας εκλογής ή στην ερμηνεία ενός εκλογικού αποτελέσματος;
Η απάντηση είναι προφανής: ασφαλώς και έχουν!
Είναι ένα ιστορικά κατοχυρωμένο δικαίωμα ελευθερίας και παρέμβασης το οποίο ο Τύπος ασκεί συνολικά κι απεριόριστα εδώ και σχεδόν δύο αιώνες –πλην δικτατοριών…
Μόνο στη σημερινή Ελλάδα διατυπώθηκε η άποψη ότι τα σχόλια, οι παρεμβάσεις, οι απόψεις, οι ερμηνείες του Τύπου οφείλουν να τυγχάνουν της συμφωνίας εκείνων τους οποίους αφορούν. Είτε είναι κόμματα είτε είναι πρόσωπα.
Μόνο στη σημερινή Ελλάδα ακούγεται ότι ο Τύπος οφείλει απλώς να καταγράφει όσα λένε οι μεν και οι δε –κατά προτίμηση οι δε…
Μόνο στη σημερινή Ελλάδα μια βαθιά ανελεύθερη και μισαλλόδοξη αντίληψη επιβάλλει στον Τύπο να αλλοιώνει την άποψή του (σωστή ή λάθος, αδιάφορο…) στο όνομα κάποιας απροσδιόριστης «δημοσιογραφικής δεοντολογίας» –όπως διάβασα σε πρόσφατη ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ!..
Από πότε η «δημοσιογραφική δεοντολογία» αποτελεί περιοριστικό της ελευθερίας; Και από πότε η αξιολόγηση των πραγμάτων υπόκειται σε κομματικές ισορροπίες και σε πολιτικά προσχήματα;
Λυπάμαι, αλλά σήμερα η ελευθερία του Τύπου απειλείται.
Και απειλείται από όσους τον έχρισαν αντίπαλο στη λυσσασμένη προσπάθειά τους να πολεμήσουν κάποιο «σύστημα».
Από εκείνους που επικαλούνται τη «διαπλοκή» και ξερογλείφονται με τη «χειραγώγηση», που μιλούν για «καθεστωτικά μέσα», όχι για να διασφαλίσουν την ανεξαρτησία του Τύπου αλλά για να τον ελέγξουν.
Διότι όλοι αυτοί οι κομματικοί κουφιοκεφαλάκηδες αρνούνται να καταλάβουν ότι ο ρόλος του Τύπου είναι να τους λέει πράγματα που δεν τους αρέσει να ακούν. Με τα οποία δεν συμφωνούν. Και τα οποία τους χαλάνε τη μαγιονέζα.
Εντελώς κυνικά θέλουν να επιβάλουν ένα γενικό σιωπητήριο.
Αλλά δεν βλέπω πολλούς έτοιμους να πάνε για ύπνο!..

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ