Σήμερα οι πολίτες θα προσέλθουν στην κάλπη για να εκλέξουν περιφερειάρχες και δημάρχους ή για να στείλουν πολιτικά μηνύματα;
Οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση είχαν πάντοτε πολιτικό ενδιαφέρον με έντονο κομματικό χρώμα. Δεν ήταν ανταγωνισμός προσώπων αλλά κομμάτων.
Οι δήμοι και οι κοινότητες, στην αρχή, οι νομαρχίες στη συνέχεια και τώρα οι περιφέρειες αποτελούσαν το μήλον της Εριδος για τα κόμματα γιατί και ο τελευταίος περιφερειακός και δημοτικός σύμβουλος είχε μικρή ή μεγάλη επιρροή στο εκλογικό σώμα, χρήσιμη στις εθνικές εκλογές.
Παρά τον κομματικό ανταγωνισμό δεν ήσαν λίγες οι περιπτώσεις σε όλη την Ελλάδα εκλογής προσώπων χωρίς κομματική ταυτότητα, αλλά και με κάποιο κομματικό χρίσμα. Οι πολίτες επέλεγαν πρόσωπα και έσπαζαν τη γραμμή του κόμματος που ψήφιζαν.
Με αυτά τα κριτήρια, σωστά για την Αυτοδιοίκηση, εξέλεξαν δύο φορές νομάρχη και στη συνέχεια περιφερειάρχη τον Γιάννη Σγουρό, οι Αθηναίοι δήμαρχο τον Γιώργο Καμίνη και οι Θεσσαλονικείς δήμαρχο τον Γιάννη Μπουτάρη. Αλλά και σε άλλες περιφέρειες και δήμους οι πολίτες εξέλεξαν εκείνους τους υποψηφίους που έκριναν ότι θα υπηρετήσουν τον τόπο και την τοπική κοινωνία.
Σήμερα το βράδυ, με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, πρωταγωνιστές δεν θα είναι τα πρόσωπα των υποψήφιων περιφερειαρχών και δημάρχων, αλλά τα… μηνύματα που εκπέμπουν τα ποσοστά τους.
Πολιτικοί και άλλοι αναλυτές θα τρέχουν από κανάλι σε κανάλι για να αντιπαρατεθούν ερμηνεύοντας ή και παρερμηνεύοντας τα εκλογικά αποτελέσματα, με τη «διαλεκτική», που μας άφησαν κληρονομιά οι αρχαίοι πρόγονοί μας!
Σήμερα ζούμε την πρώτη φάση μιας εκλογικής αναμέτρησης ενός πολιτικού –ας ελπίσουμε όχι και εθνικού –διχασμού, τον οποίο σηματοδότησαν τα κόμματα του αυτοαποκαλούμενου «αντιμνημονιακού τόξου», το οποίο προέκυψε από τις διπλές εκλογές του 2012 και καλύπτει από τη φασιστική Ακρα Δεξιά ως την Ακρα Αριστερά.
Για τα κόμματα αυτά οι σημερινές αυτοδιοικητικές εκλογές, ο δεύτερος γύρος και οι ευρωεκλογές την επόμενη Κυριακή θα κρίνουν, κατά τις διακηρύξεις τους, την παραμονή της σημερινής κυβέρνησης ή την ανατροπή της και την προσφυγή σε εκλογές!
Με το δίλημμα αυτό ακυρώνουν, κυρίως στις αυτοδιοικητικές εκλογές, τα πρόσωπα τα οποία και με το έργο τους και με το πρόγραμμά τους αναμετρούνται σε τοπικό και όχι σε εθνικό επίπεδο για το αξίωμα του περιφερειάρχη και του δημάρχου.
Αυτό το διχαστικό δίλημμα μας γυρίζει στις δεκαετίες μετά τον Εμφύλιο, όταν οι «εθνικόφρονες» χαρακτήριζαν τους κομμουνιστές «μιάσματα» και τους δημοκρατικούς «συνοδοιπόρους» των κομμουνιστών.
Είναι προφανές ότι η ηγεσία του νεοαριστερού κόμματος, το οποίο έχει και τον θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία πρόβαλε το διχαστικό αυτό δίλημμα, είτε ξέχασε την ιστορία της ελληνικής Αριστεράς είτε αδιαφορεί για τις συνέπειες…
Το να διεκδικούν τα κόμματα την εκλογή κομματικών περιφερειαρχών και δημάρχων είναι γενικευμένη «πολιτική παράδοση». Το να ζητεί όμως η αξιωματική αντιπολίτευση να ανατρέψει την κυβέρνηση με τους… δημάρχους είναι ένα επικίνδυνο για τη χώρα παιχνίδι. Θα μετάσχουν σε αυτό το «παιχνίδι» οι ψηφοφόροι;

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ