Τη Δευτέρα που πέρασε παρουσιάστηκε ένα βιβλίο διαγνωστικό και προτασιακό συνάμα. Η κριτική του έργου ασκήθηκε από αρμόδια πρόσωπα (Γιαννίτσης, Διαμαντοπούλου, Μητσοτάκης, Σταθάκης).
Οι μετρήσεις, όπως αναφέρθηκε, δείχνουν την Ευρώπη να απορρίπτει την Ευρωπαϊκή Ενωση και ταυτόχρονα να μη θέλει την κατάργηση του ευρώ. Απογοητευμένη η κοινωνία από τη δυστοκία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, δείχνει εξίσου φοβισμένη μήπως και χωρίς το κοινό νόμισμα κάτι χειρότερο επισυμβεί.
Για τη χώρα μας (το βιβλίο αφορά την Ευρώπη όλη), υποστηρίζει ο συγγραφέας, καθηγητής Λουκάς Τσούκαλης, ο μόνος δρόμος απέταξής της από τη δυστυχία δεν είναι ούτε η απειλή ούτε και η ψευδαίσθηση ότι η λύση είναι έτοιμη και ότι θα πρέπει να πάμε να την παραλάβουμε. Προϋπόθεση δείχνει να είναι η αντίταξη μιας αξιοπιστίας. Με αυτή μόνο, κάθε χώρα, και όχι μόνο η δική μας, μπορεί να συμπράξει σε μια «νέα μεγάλη συμφωνία». Υπ’ αυτόν τον όρο μπορεί να επιδιωχθεί η επαναδιεκδίκηση της αλληλεγγύης ως κοινωνικής προϋπόθεσης της δημοκρατίας. Αυτά περίπου ειπώθηκαν –όχι χωρίς αποχρώσεις –αλλά με τη σοβαρότητα που το αδιέξοδο απαιτούσε.
Το βιβλίο «H δυστυχής Ενωση: Η Ευρώπη χρειάζεται μια νέα μεγάλη συμφωνία» (εκδόσεις Πατάκη για την Ελλάδα και με αρίστη επιμέλεια του Χ. Βλαβιανού) δημοσιεύεται σε έξι γλώσσες. Και την ευρύτερη, καταπώς φαίνεται ήδη, συμμετοχή στη συζήτησή του προκαλεί.
  • Το «ανευτυχής», επειδή και ο συγγραφέας προβληματίστηκε για τη σκληρότητα του όρου, μήπως θα ήταν ίσως πιο κοντά σε εκείνο που στον νεολογισμό υφέρπει: ότι οι Ευρωπαίοι δεν είναι τόσο καταβεβλημένοι, ώστε την ευτυχία τους να έχουν πάψει να ζητάνε;
Ο κ. Γιάννης Μεταξάς είναι ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ