Ας μην έχουμε αυταπάτες ότι στην Ελλάδα θα εκλείψουν οι πελατειακές σχέσεις και όλα θα ρυθμίζονται σύμφωνα με τους νόμους και την αξιοκρατία. Η φιλοσοφία των Ελλήνων για άμεσες και έμμεσες σχέσης διαπλοκής με το κράτος και την πολιτεία ξεκίνησε από τα αρχαία χρόνια, συνεχίστηκε στο Βυζάντιο και την Τουρκοκρατία και συνεχίζεται ακάθεκτη και στο νεότερο και σύγχρονο Ελληνικό κράτος.
Όσες οικονομικές κρίσεις και αν περάσουμε, όσες επιτηρήσεις και να έχουμε από τους ξένους, όσο και αν προσπαθήσουμε σαν πολίτες να αλλάξουμε, είναι στο αίμα μας και στοDNAμας το ρουσφέτι, η χάρη, το μέσο, το βύσμα, η εξυπηρέτηση, ο χρηματισμός και η δωροδοκία που έχουν ως αποτέλεσμα την αναξιοκρατία, την αδικία και την διάλυση των θεσμών και των ηθών.
Διάβασα με πάρα πολύ ενδιαφέρον την ανάλυση τουEconomistσχετικά με τις πελατειακές σχέσεις στην Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι η διαφθορά και η διαπλοκή που είναι τα αποτελέσματα των πελατειακών σχέσεων μεταξύ πολιτών, πολιτικών και δημόσιων λειτουργών έχει μειωθεί γιατί πάρα πολύ απλά η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών δεν μπορεί να κάνει ρουσφέτια, λόγω μείωσης του κράτους, αλλά και των φορέων του δημοσίου και έπειτα, η οικονομική κρίση δεν αφήνει περιθώρια για διαφθορά. Επίσης, η μετεξέλιξη του πολιτικού συστήματος φέρνει νέα πρόσωπα στις θέσεις που δεν έχουν εντρυφήσει ακόμη στη διαπλοκή του πολιτικού συστήματος.
Βέβαια, κάποιες από τις πολιτικές δυνάμεις που αναδεικνύονται πλέον ως αδιάφθορες και αμόλυντες πρέπει να κοιτάξουν λίγο το πρόσφατο παρελθόν τους γιατί υπάρχουν περιπτώσεις άριστης συνεργασίας στελεχών τους με ανθρώπους που χρησιμοποιούσαν τακτικές πελατειακών σχέσεων. Δεν υπάρχουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που βρισκόταν σε θέσεις κλειδιά του κρατικού μηχανισμού και χρησιμοποίησαν ένα μέρος της εξουσίας τους για τις λεγόμενες «πελατειακές σχέσεις»; Δεν υπήρξαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που επωφελήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από υψηλόβαθμους των κομμάτων εξουσίας; Δεν συνεργαζόταν επί χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ και ιστορικά του στελέχη με συνδυασμούς κυρίως του ΠΑΣΟΚ;
Είναι μια πραγματικότητα και ένα παρελθόν, το οποίο δεν μπορεί να αποποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε να το αρνηθεί.
Το συμπέρασμα είναι ότι όποιο κόμμα και να βγει, όσο και αν αλλάξουν τα πολιτικά πρόσωπα, όσο και αν προσπαθήσει το νομοθετικό έργο να εμποδίσει τις πελατειακές σχέσεις, αυτές στην Ελλάδα θα ζούνε και θα βασιλεύουν με κάθε τρόπο. Μπορεί σε μικρότερη έκταση και βαθμό, όμως έστω και ελάχιστα κραυγαλέα παραδείγματα θα υπάρχουν, γιατί πολύ απλά τοDNAτου Έλληνα εμπεριέχει την ουσία της διαφθοράς και της διαπλοκής. Ίσως από ανάγκη, ίσως από έλλειψη πλαισίου και ηθών όμως θα υπάρχει. Και όποιος καταδικάζει και στρέφει τα βέλη του κατά του συστήματος θα πρέπει να σκεφτεί αν ποτέ στο παρελθόν χρησιμοποίησε ανάλογες μεθόδους κατά το δοκούν.
Βέβαια, μην έχουμε αυταπάτες ότι στις άλλες χώρες τα πάντα είναι αρμονικά. Κακώς κείμενα υπάρχουν παντού, αλλά σε μικρότερο βαθμό. Εκεί όμως όταν γίνει γνωστό θα υπάρξει τιμωρία. Εδώ… η ατιμωρησία θα συνεχίσει να βασιλεύει…
