Οπως κάθε χρόνο τη Μεγάλη Εβδομάδα, οι εκκλησίες σε ολόκληρη την Ελλάδα πλημμύρισαν από κόσμο. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τους συνανθρώπους μας που ανήκουν στο μουσουλμανικό δόγμα και έχουν πλημμυρίσει και αυτοί τη χώρα μας σε αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης. Αυτοί, επειδή δεν είναι χριστιανοί ορθόδοξοι, υποχρεώνονται να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα σε σκοτεινά υπόγεια, σε στάβλους και αποθήκες, ενώ στις μεγάλες γιορτές τους, όπως το ραμαζάνι, καταφεύγουν σε γήπεδα και πλατείες. Και όλα αυτά επειδή η Αθήνα είναι η μοναδική πρωτεύουσα στην Ευρώπη η οποία δεν έχει καταφέρει να κτίσει ένα μουσουλμανικό τέμενος λόγω των απαράδεκτων αντιδράσεων που προβάλλονται κάθε φορά. Και η ιστορία αυτή διαρκεί πάνω από σαράντα χρόνια!
Το ζήτημα ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα μετά τη δήλωση του υποψήφιου δημάρχου της ΝΔ για την Αθήνα Αρη Σπηλιωτόπουλου ότι θα ζητήσει δημοψήφισμα από τους Αθηναίους για το αν συμφωνούν να κτισθεί και πού το περιώνυμο τζαμί. Αφού όμως προηγουμένως είχε ψηφίσει στη Βουλή υπέρ της ανέγερσης. Ακολούθησε έτσι τον λαμπρό δρόμο που πρώτος άνοιξε στην ίδια συζήτηση στη Βουλή ο θαυμαστής τού Χίτλερ, βουλευτής της Χρυσής Αυγής Ηλίας Παναγιώταρος, προτείνοντας ακριβώς αυτό. Ετσι, μετά τον κ. Μπαλτάκο, αποκαλύπτονται τώρα και άλλες υπόγειες επαφές με τη νεοναζιστική οργάνωση, στην προσπάθεια προσεταιρισμού ψήφων νεοδημοκρατών που παρεξέκλιναν προς τα εκεί.
Για τον κ. Σπηλιωτόπουλο, λοιπόν, αν ο κ. Καμίνης «φυτέψει» (είναι ακριβώς ο απαξιωτικός όρος που χρησιμοποίησε) ένα τζαμί στο κέντρο της Αθήνας, θα δημιουργήσει έναν νέο πόλο παράνομης μετανάστευσης, με τριτοκοσμικά τσαντίρια και παζάρια. Προφανώς έχει ξεχάσει την κατάσταση που επικρατεί, με όλους τους παράνομους και μη μικροπωλητές γύρω από τις ελληνικές εκκλησίες κάθε φορά που υπάρχει ένα πανηγύρι. Αλλά παράνομοι ή όχι, οι μετανάστες στη χώρα μας έχουν το ιερό δικαίωμα να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Πρόκειται για ένα αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα που δεν έχει καμία σχέση με το γενικότερο ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης, που ανήκει σε ένα άλλο πεδίο συζήτησης. Και πάντως το υπό ανέγερση τζαμί δεν θα «φυτευτεί» στο κέντρο της Αθήνας, αλλά στην υποβαθμισμένη περιοχή του Βοτανικού –και μάλιστα χωρίς μιναρέ, προφανώς για να μην προκαλεί με το ύψος του τους ψηφοφόρους του κ. Σπηλιωτόπουλου. Μια εκκλησία δηλαδή χωρίς καμπαναριό.
Το σοβαρότερο όμως είναι αυτή η πρόταση για δημοψήφισμα. Καθώς μάλιστα, μετά τη φαεινή ιδέα που πρώτος είχε ο Γ.Α. Παπανδρέου, τα δημοψηφίσματα φαίνεται να έχουν γίνει η τελευταία μόδα της ελληνικής πολιτικής ζωής, όπως συμβαίνει εσχάτως και με τον ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς γλιτώνει κανείς με τον τρόπο αυτόν τη δύσκολη απόφαση να πει το όχι, φορτώνοντας στους άλλους την ευθύνη. Η λογική όμως μιας συγκυριακής πλειοψηφίας, που θα κρίνει με άλλα κριτήρια σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας, δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε ένα ζήτημα που αφορά την προστασία των δικαιωμάτων μιας αλλόθρησκης μειονότητας. Η ανέγερση του μουσουλμανικού τεμένους στην Αθήνα ψηφίσθηκε από την ελληνική Βουλή και η απόφαση αυτή πρέπει να εφαρμοσθεί, αν θέλουμε επιτέλους να γίνουμε μια «κανονική» χώρα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ