Μετά τέσσερα χρόνια «μνημονιακής σταύρωσης» μπορούμε να γιορτάσουμε το σημερινό Πάσχα με ελπίδα. Αλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο, όλοι σχεδόν οι Ελληνες υπέστησαν δραματικές ανατροπές στη ζωή τους, ξαφνικά και απροειδοποίητα.
Ακόμη και όταν ξέσπασε η κρίση στην Αμερική, οι τράπεζες παρακαλούσαν τους πολίτες να πάρουν στεγαστικά δάνεια, πιστωτικές κάρτες, εορτοδάνεια, διακοποδάνεια! Και η κυβέρνηση δανειζόταν για να πληρώνει τις χιλιάδες νεοπροσληφθέντες δημοσίους υπαλλήλους. Οταν η κρίση έφθασε και στην Ευρώπη, το κράτος και χιλιάδες πολίτες βρέθηκαν υπερχρεωμένοι και η χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας.
Από τον Απρίλιο του 2010 άρχισε η μεγάλη περιπέτεια με τα μνημόνια και τη διακυβέρνηση της χώρας από την τρόικα. Τέσσερα χρόνια τα πάθη των Ελλήνων. Μεγάλες οι θυσίες. Φαίνεται όμως ότι δεν πήγαν χαμένες. Οι μεγαλόσχημοι και μεγαλόστομοι οικονομολόγοι, αλλοδαποί και εγχώριοι, που επέμεναν ότι η Ελλάδα δεν θα αποφύγει τη χρεοκοπία, διαψεύστηκαν. Το πρωτογενές πλεόνασμα και η υπερκάλυψη του πρώτου δανεισμού από τις αγορές συνιστούν αναμφισβήτητες αποδείξεις ότι ο κίνδυνος χρεοκοπίας έχει αποτραπεί οριστικά και η χώρα παραμένει σταθερά στην ευρωζώνη.
Είναι δύο σημαντικά γεγονότα που οδηγούν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Και η εμπιστοσύνη στη σταθερότητα της οικονομίας ανοίγει τον δρόμο στις επενδύσεις και στη μείωση της ανεργίας.
Αναμφισβήτητα είναι δύο σημαντικά γεγονότα, τα οποία ανέδειξαν την αμετροέπεια της κυβέρνησης και τη μιζέρια της αντιπολίτευσης. Ούτε η κυβέρνηση δικαιούται να πανηγυρίζει ούτε η αντιπολίτευση πείθει με την άκριτη αμφισβήτησή της. Και για έναν πρόσθετο λόγο. Το πλεόνασμα και η εμπιστοσύνη των αγορών είναι μια καλή αρχή. Εχουμε δρόμο μπροστά μας, μεγάλο και δύσκολο. Η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους και η αναθέρμανση της οικονομίας με την ανάπτυξη είναι τα δύο κρίσιμα και δύσκολα προβλήματα, τα οποία συνδέονται με την ελπίδα που γέννησε η αποτροπή της χρεοκοπίας. Αφετηρία επιτυχούς διαχείρισης αυτών των δύο προβλημάτων είναι τα διδάγματα από το παρελθόν.
Ευτυχώς για τον προϋπολογισμό –έλλειμμα και δημόσιο χρέος –έχει θεσμοθετηθεί ο ετήσιος έλεγχος από την ευρωζώνη. Ας μην παρεξηγηθεί το «ευτυχώς». Πρώτον, διότι ο έλεγχος αφορά όλες τις χώρες της ευρωζώνης και, δεύτερον, εάν υπήρχε και τα προηγούμενα χρόνια είναι βέβαιο ότι δεν θα είχαμε φθάσει να έχουμε στην ευρωζώνη το μεγαλύτερο έλλειμμα και το υψηλότερο δημόσιο χρέος. Είναι αυτονόητο ότι οι θυσίες θα πάνε χαμένες και οι ελπίδες θα διαψευσθούν εάν δεν υπάρχουν πολιτική σταθερότητα και κυβέρνηση με πρόγραμμα και αποφασιστικότητα. Πολλές φορές στο παρελθόν έχει πληρώσει η χώρα τους πολιτικούς δονκιχωτισμούς.
Ελκυστική η από ακροδεξιά και από αριστερά αντιμνημονιακή πολιτική, αλλά το αντι… δεν είναι πολιτική. Είναι επικίνδυνος πολιτικός λαϊκισμός. Σήμερα είναι ημέρα χαράς και ελπίδας. Από αύριο η χώρα επανέρχεται στον ρυθμό του προεκλογικού αγώνα για τις αυτοδιοικητικές εκλογές και τις ευρωεκλογές. Σημαντικές και οι δύο, διότι συνδέονται με τον σημαντικό ρόλο των περιφερειαρχών και των δημάρχων, αλλά και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Σημαντική συνεπώς και η ψήφος μας. Ο Αβραάμ Λίνκολν μάς διδάσκει: «Με τη σφαίρα σκοτώνεις τον εχθρό σου, με την ψήφο σκοτώνεις το μέλλον των παιδιών σου».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
