Η εξελισσόμενη κρίση στην Ουκρανία και ο ορατός πλέον κίνδυνος μιας εμφύλιας σύγκρουσης, σε συνδυασμό με την άμεση ή έμμεση εμπλοκή Ρωσίας, ΗΠΑ και Ευρώπης στην περιοχή, δημιουργούν ένα επικίνδυνο κλίμα αστάθειας, με απρόβλεπτες παγκόσμιες διεθνοπολιτικές αλλά και οικονομικές συνέπειες.

Είναι η πρώτη φορά μετά το τέλος του Ψυχρού πολέμου, που η Ρωσία εμπλέκεται σε μια τόσο έντονη διεθνή κρίση και μάλιστα με μια χώρα που βρίσκεται στο μαλακό υπογάστριο της. Παράλληλα και η Ευρώπη, για πρώτη φορά μετά την κρίση και τον εμφύλιο στη Γιουγκοσλαβία, προσπαθεί να διαχειριστεί μια κρίση, χωρίς σαφή στρατηγική, αλλά και με αντικρουόμενα συμφέροντα ανάμεσα στις χώρες μέλη της.

Η εξέγερση των Ουκρανών απέναντι σε ένα διεφθαρμένο και ανίκανο καθεστώς απέκτησε διαστάσεις ευρύτερων γεωπολιτικών παιγνιδιών, λόγω της στρατηγικής θέσης της χώρας τους, όχι μόνο για τη Ρωσία, αλλά και ως ενεργειακού κόμβου για την Ευρώπη. Με συνέπεια να εξελίσσεται σήμερα ένα ιδιότυπο μπρα ντε φέρ που απειλεί να ανατρέψει τις διεθνείς ισορροπίες που είχαν διαμορφωθεί μετά το τέλος της σοβιετικής αυτοκρατορίας.

Με το Συμβούλιο Ασφαλείας ναρκοθετημένο, με την Ευρώπη χωρίς ουσιαστικά στρατηγική λόγω των διαφορετικών συμφερόντων των χωρών της, με τις ΗΠΑ να ταλαντεύονται για τα όρια της υπερδύναμης και με τη Ρωσία του Πούτιν να επιζητεί τη χαμένη της επικυριαρχία, η κατάσταση μπορεί πολύ εύκολα να γίνει ανεξέλεγκτη, αν δεν επικρατήσουν ωριμότερες σκέψεις.

Ούτε οι Ουκρανοί που διεκδίκησαν να ζουν σε ένα δημοκρατικότερο καθεστώς, ούτε η Ευρώπη που δεν έχει ξεπεράσει τις συνέπειες της κρίσης, ούτε ο κόσμος που αναζητά ακόμα μια νέα παγκόσμια ισορροπία, αντέχουν να μετατραπεί η Ουκρανία σε μια χώρα όπου Ανατολή και Δύση λύσουν τα προβλήματα ηγεμονίας τους. Οι συνέπειες θα είναι ολέθριες για όλους, αν συνεχίσουν να επενδύουν στη διαίρεση της χώρας και να καλλιεργούν υπαρκτές εθνικιστικές προκαταλήψεις.

ΤΟ ΒΗΜΑ