Σκοπιμότητα ή ελεύθερη επιλογή

Στις εθνικές εκλογές ο συνειδητός και ώριμος ψηφοφόρος πολίτης ανήκει κατ’ αρχήν σε κάποιον ευρύτερο ιδεολογικό χώρο. Οι αιτίες είναι η επαγγελματική απασχόληση, η συμμετοχή σε κοινωνικές και πολιτιστικές οργανώσεις και πολλές φορές ιστορικού χαρακτήρα καταβολές, όπως η οικογενειακή παράδοση ή ο τόπος καταγωγής. Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια πρέπει να γίνουν συγκεκριμένες επιλογές ανάμεσα στα κόμματα που διεκδικούν την εκπροσώπηση του συγκεκριμένου χώρου. Η σύγκριση κυβερνητικών προγραμμάτων και η αναδρομή στις κυβερνητικές ή αντιπολιτευτικές επιδόσεις του συγκεκριμένου κόμματος, καθώς και η αξιοπιστία της ηγεσίας του, παίζουν ρόλο για την τελική επιλογή. Οπου, όπως στην Ελλάδα, υπάρχει το σύστημα του σταυρού προτίμησης, αξιολογούνται και τα άτομα που συγκροτούν το ψηφοδέλτιο.

Η ψήφος στις εθνικές εκλογές έχει τελεσίδικο χαρακτήρα. Συμβάλλει στη δημιουργία της επιθυμητής κυβερνητικής πλειοψηφίας. Το ψηφοδέλτιο, όπως το βλήμα του πυροβόλου όπλου, από τη στιγμή που πέφτει στην κάλπη διαμορφώνει το μέλλον. Δεν γνωρίζω αν κάποιος κάποτε έκοψε τα χέρια του μετανιωμένος, γνωρίζω όμως ότι ακόμη και αυτή η ακραία μορφή αυτοκριτικής δεν αλλάζει το αποτέλεσμα.

Στις ενδιάμεσες εκλογές κρίνονται άλλου είδους εξελίξεις. Στις τοπικές κρίνεται το πώς θα αναπτυχθεί μια περιοχή και θα μεγιστοποιήσει τις δυνατότητες που παρέχουν οι ευρύτεροι θεσμοί.

Η τάση της εποχής μας είναι όλο και περισσότερες αποφάσεις να λαμβάνονται σε τοπικό επίπεδο. Επομένως η ψήφος αυτή έχει μια συνεχώς αυξανόμενη κρισιμότητα. Δεν οφείλει όμως με κανέναν τρόπο ο πολίτης να ταυτίσει την επιλογή του στις εθνικές εκλογές με την επιλογή που έχει κάνει σε τοπικό επίπεδο. Γι’ αυτό στις έξι μεγαλύτερες πόλεις της χώρας υπάρχει πλειοψηφικό ρεύμα για ψηφοδέλτια και δημάρχους που έχουν έκδηλη ανεξαρτησία επιλογών και προτείνουν πολυσυλλεκτικά ψηφοδέλτια (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιάς, Πάτρα, Ηράκλειο, Βόλος και Ιωάννινα).

Το ίδιο συμβαίνει και σε αρκετές Περιφέρειες: στην Αττική, στη Στερεά Ελλάδα, στο Νότιο Αιγαίο, στο Ιόνιο και στην Πελοπόννησο κ.α. Κάτι ανάλογο ισχύει για τις εκλογές σε υπερεθνικό επίπεδο, δηλαδή για τους 21 εκπροσώπους της χώρας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Υπάρχει η ιδιομορφία των επιλογών που αφορούν καθαρά ευρωπαϊκές εξελίξεις όπως είναι η αύξηση των ιδίων πόρων, ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η λειτουργία των διαρθρωτικών ταμείων, η πολιτική διάσταση της Νομισματικής Ενωσης, η αντιμετώπιση της μετανάστευσης και άλλα πολλά.

Σε έναν μήνα από σήμερα οι Ελληνες θα κληθούν να εκφράσουν δύο διαφορετικού τύπου επιλογές για σημαντικά πολιτικά ζητήματα. Καμία όμως από αυτές δεν θα αφορά τη διακυβέρνηση της χώρας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει τη γελοιοποίηση και την απαρχή της περιθωριοποίησης ακριβώς επειδή προσπαθεί να δημιουργήσει αυτού του είδους τη σύγχυση.

Οποια και αν είναι τα αποτελέσματα των εκλογών στις 15 Μαΐου δεν αλλάζει η σύνθεση της Βουλής και επομένως η κυβέρνηση Σαμαρά με τη συμμετοχή του ΠαΣοΚ έχει την υποχρέωση να κυβερνήσει ως το τέλος της τετραετίας και να ολοκληρώσει το έργο της ανόρθωσης της οικονομίας μας. Και για να είμαστε δίκαιοι, ακόμη κι αν υποστεί πλήρη εξευτελισμό, όπως πρόσφατα στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών ή στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος ή σε εργατικά κέντρα και άλλα συνδικάτα, η πολυπράγμων και αλαζονική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, δεν παύει το κόμμα αυτό να εκφράζει την αξιωματική αντιπολίτευση που μια κακιά ώρα επέβαλε στη χώρα μας.

Οσο δε για τους παλικαρισμούς και τα νταηλίκια περί διεκδίκησης της εξουσίας στους δρόμους και στις πλατείες, ας τα ξεχάσουμε. Τρίτος Δεκέμβρης δεν θα υπάρξει στην Αθήνα. Η βία και η υπόθαλψη της τρομοκρατίας έχουν αγγίξει τα όρια της θεσμικής και εξωθεσμικής αντοχής της μεγάλης πλειονότητας του ελληνικού λαού. Ας προσέξουν λοιπόν καλά αυτοί που αναζητούν θύματα και ήρωες για να αναρριχηθούν χωρίς ψήφους στην εξουσία. Τα υπουργικά γραφεία απέχουν ελάχιστα από τα ανακριτικά και έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα.

Αν όμως αυτές οι σκέψεις είναι σωστές και αν η σταθερότητα της κυβέρνησης δεν τίθεται σε κίνδυνο από οποιοδήποτε αποτέλεσμα των εκλογών της 15ης Μαΐου, τότε έωλη είναι και η προσπάθεια εκβιασμού του ψηφοφόρου για να ψηφίσει αναγκαστικά ένα από τα κόμματα που συγκροτούν την κυβερνητική πλειοψηφία. Δεν έχουμε εθνικές εκλογές. Λαμπρός είναι ο Απρίλης και ακόμη λαμπρότερος θα είναι ο Μάης. Ανθισε η φύση. Ας κάνουμε κι εμείς το κέφι μας.

Ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος είναι πρώην υπουργός.