Οπορτουνισμός

Με αφορμή το «Γουότεργκεϊτ» Μπαλτάκου έγραφα την περασμένη Κυριακή για τον «εσωτερικό εχθρό». Χαρακτηριστική είναι η περιπέτεια του άλλοτε κραταιού ΠαΣοΚ η οποία ανέδειξε όχι και λίγους «εσωτερικούς εχθρούς».

Η υπογραφή του πρώτου Μνημονίου προκάλεσε το πρώτο μικρό ρήγμα στην ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Με τα νέα Μνημόνια και τα Μεσοπρόθεσμα το ρήγμα θα διευρυνθεί και στις εκλογές του Ιουνίου 2012 θα υποστεί συντριπτική καθίζηση. Από το 43,92% του 2009 θα πέσει στο 12,8%! Και οι βουλευτές από 160 θα μειωθούν σε 33!

Ισως η Ιστορία να δικαιώσει την άποψη του κ. Παπανδρέου ότι με την υπογραφή του Μνημονίου απέτρεψε τη χρεοκοπία της χώρας.

Οι πολίτες όμως δεν αναμένουν την κρίση της Ιστορίας.

Η δική τους κρίση εκφράζεται στις κάλπες. Η καταδίκη ήταν αναπόφευκτη. Οπως συνέβη και στις άλλες χώρες οι οποίες υπέγραψαν Μνημόνια λιτότητας με την τρόικα.

Με μία όμως σημαντική διαφορά: τα κόμματα υπέστησαν εκλογική ήττα, έχασαν οπαδούς, αλλά δεν έγιναν κομμάτια και θρύψαλα όπως το ΠαΣοΚ. Θεμιτή ήταν η απόφαση των βουλευτών να καταψηφίσουν τα Μνημόνια. Ηταν όμως και πολιτικά ηθική η μεταπήδησή τους την επομένη σε άλλο κόμμα;

Από τις διαρροές κατά την ψηφοφορία του πρώτου Μνημονίου παρακολουθούμε ένα γαϊτανάκι αποχωρήσεων από το ΠαΣοΚ βουλευτών, στελεχών και συνδικαλιστών. Κάποιοι προσχωρούν σε άλλα κόμματα, κάποιοι αυτοανακηρύσσονται ηγέτες ομάδων και κάποιοι άλλοι οργανώνουν ομάδες εσωτερικής αντιπολίτευσης.

Δεν είναι και λίγοι οι ευεργετηθέντες που δεν τους γνώριζε ο θυρωρός της πολυκατοικίας (αείμνηστε Κατσιφάρα) και τώρα που ζουν σε μονοκατοικίες βρίζουν και πολεμούν το ΠαΣοΚ…

Οχι βέβαια για τα Μνημόνια αλλά γιατί έχασαν το μέλι και περιφέρονται με το… κουτάλι σε αναζήτηση άλλου κόμματος με την ελπίδα να γευθούν και πάλι το κρατικό μέλι!

Απερίγραπτη είναι η περίπτωση κάποιων ευρωβουλευτών οι οποίοι είχαν διοριστεί από τον κ. Γ. Παπανδρέου. Αφού πέρασαν τέσσερα προσοδοφόρα χρόνια από το πρώτο Μνημόνιο και δύο μήνες πριν από τη λήξη της θητείας τους «ανακάλυψαν» ότι δεν τους «εκφράζει» το σημερινό ΠαΣοΚ και μεταπήδησαν στη ΔΗΜΑΡ! Αποκορύφωμα του οπορτουνισμού, έννοια του οποίου μας τη δίνει ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης στο Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας:

«Η αξιοποίηση των εκάστοτε πολιτικών συγκυριών για μικροκομματικά και ευκαιριακά πολιτικά οφέλη η οποία αντίκειται στην ιδεολογική συνέπεια, την ηθική δεοντολογία και τη μόνιμη υπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων που πρέπει να χαρακτηρίζουν τα πολιτικά κόμματα και τους πολιτικούς».

Ολοι αυτοί όταν ψήφιζαν ή υποστήριζαν τα Μνημόνια τόνιζαν ότι υπηρετούσαν τα «εθνικά συμφέροντα». Τώρα με τη σύμπραξη στη διάλυση του ΠαΣοΚ ποια «εθνικά συμφέροντα» υπηρετούν; Και όσοι προσχώρησαν στην αξιωματική αντιπολίτευση ελπίζουν στην πολιτική επιβίωση και κάποιο αξίωμα. Ολοι οι άλλοι;

Γνωρίζουν ότι με την αποστασιοποίηση, τις διαφοροποιήσεις στις ψηφοφορίες και τις δηλώσεις τους υπονομεύουν το «υπόλοιπον» ΠαΣοΚ και ότι είναι τουλάχιστον φαρισαϊσμός ο ισχυρισμός τους πως δεν στοχεύουν στην ανατροπή της κυβέρνησης! Και το αύριο;