Οι ευθύνες για την επιλογή και τη διατήρηση του κ. Μπαλτάκου σε μια κρίσιμη κυβερνητική θέση, ενώ ήταν γνωστός ο ακροδεξιός βίος και η πολιτεία του, είναι ένα θέμα που οφείλει να το διαχειριστεί τάχιστα η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός. Όπως οφείλει να απαντήσει στις κατηγορίες που εκτοξεύονται για ύπαρξη και άλλων ακροδεξιών θυλάκων σε κυβερνητικά πόστα.

Το άλλο θέμα όμως που αφορά συνολικά το πολιτικό σύστημα είναι ο ρόλος της Χρυσής Αυγής. Θα είναι τραγικό αν εν ονόματι μιας στενόμυαλος κομματικής αντιπαράθεσης, επιτρέψουν στο νεοναζιστικό αυτό μόρφωμα, να γίνει ρυθμιστής της πολιτικής ζωής. Είναι παράλογο να υιοθετούνται με περισσή ευκολία, οι ισχυρισμοί των χρυσαυγιτών για δικαστική σκευωρία, για στημένες διώξεις και αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις για να μπουν στο περιθώριο.

Ευτυχώς χάρις στη συστηματική προσπάθεια και έρευνα της δικαιοσύνης έχουν αποκαλυφθεί πλήθος στοιχείων που αναδεικνύουν την εγκληματική δράση της.

Άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος της αντιπολίτευσης, έχει όχι απλώς αποδεχθεί το βάρος των αποδεικτικών στοιχείων, αλλά έχει εγκρίνει με την ψήφο του την άρση ασυλίας μιας σειράς βουλευτών της. Υπάρχουν βέβαια και μερικοί θλιβεροί συνήγοροι της, που σπεύδουν για να την καλύψουν, να ταυτίσουν την κυβέρνηση με την χούντα.

Το πολιτικό και ιδεολογικό μέτωπο απέναντι στους νεοναζιστές πρέπει να είναι ενιαίο και καθαρό. Και η ΝΔ πρέπει να ξεκαθαρίσει τα όποια ακροδεξιά κατάλοιπα επιβιώνουν στην παράταξη, αλλά και η αντιπολίτευση οφείλει να αποφύγει την εκμετάλλευση των επιχειρημάτων της Χρυσής Αυγής για πρόσκαιρα κομματικά οφέλη. Οι εχθροί και οι υπονομευτές της δημοκρατίας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνουν ρυθμιστές της πολιτικής ζωής.

ΤΟ ΒΗΜΑ