Για κάθε επάγγελμα, κάθε δραστηριότητα και κάθε έργο απαιτούνται σπουδές ή εμπειρία ή και τα δύο. Στρατηγοί, δικαστές, καθηγητές, σιδηρουργοί, ποδοσφαιριστές, κομμωτές κτλ. όλοι, προκειμένου να αποκτήσουν τα προσόντα του επαγγέλματος περνούν από διάφορες διαδικασίες και είναι βέβαιο ότι κατέχουν τις γνώσεις και τα εργαλεία που είναι απαραίτητα για την άσκηση του έργου τους. Υπάρχει ένα μόνο έργο για την άσκηση του οποίου δεν απαιτείται καμία γνώση ή ικανότητα. Δυστυχώς, πρόκειται για το σπουδαιότερο έργο σε κάθε δημοκρατικό πολίτευμα, δηλ. το έργο του νομοθέτη. Για να γίνει κανείς βουλευτής, δηλ. νομοθέτης, απαιτείται μόνον εκλογή.
Σκέφτομαι, λοιπόν, πως είναι σκόπιμο οι ενδιαφερόμενοι να υπηρετήσουν την πατρίδα ως βουλευτές να υποχρεούνται, προ της εκλογής τους, να περνούν επιτυχώς μια βασική εκπαίδευση που θα τους κάνει καλύτερους ή λιγότερο κακούς στην εκτέλεση του έργου τους. Προτείνω, με άλλα λόγια, τη δημιουργία ενός κολεγίου υποψηφίων βουλευτών στο οποίο θα εγγράφονται και θα σπουδάζουν για δύο χρόνια, ιδίοις εξόδοις, όσοι φιλοδοξούν να διεκδικήσουν με την ψήφο του λαού το σπουδαίο αξίωμα του βουλευτή.
Προσοχή, δεν προτείνω μια σχολή σαν αυτές των ΑΕΙ όπου δήθεν σπουδάζουν χιλιάδες αιώνιοι δήθεν φοιτητές. Προτείνω τη δημιουργία ενός κολεγίου, μακριά από αστική περιοχή, όπου οι ενδιαφερόμενοι θα είναι εσωτερικοί, θα ζουν με ελάχιστες ανέσεις και θα έχουν έξοδο κάθε Σαββατοκύριακο. Στο κολέγιο αυτό δεν θα υπάρχει διοικητικό ή υπηρετικό προσωπικό. Οι φοιτητές και φοιτήτριες θα κάνουν όλες τις δουλειές μόνοι τους, επινοώντας δικούς τους τρόπους αυτοδιαχείρισης. Θα διδάσκονται Ρητορική, Δίκαιο, Οικονομία, Ιστορία, Ηθική, Πολιτική Φιλοσοφία και Αγωγή του Πολίτη. Θα εξετάζονται από διεθνή επιτροπή, για προφανείς λόγους, και θα θεωρούνται επιτυχόντες μόνο όσοι βρίσκονται στο άνω 50% της τάξης. Οσοι αποτυγχάνουν πάνε σπίτι τους. Οσοι επιτυγχάνουν πάνε κι αυτοί σπίτι τους, αλλά έχουν το δικαίωμα, όταν το θελήσουν, να διεκδικήσουν την ψήφο του λαού.
Με τον τρόπο αυτόν ελπίζεται ότι οι μελλοντικοί νομοθέτες θα έχουν τις γνώσεις και την ικανότητα να αναλύσουν ένα πρόβλημα, να προτείνουν λύσεις και να βρουν την καλύτερη για τη χώρα. Ισως, με αυτό τον τρόπο, η χώρα γλιτώσει από τα παιδιά του κομματικού σωλήνα, από συνδικαλιστές αμφίβολης ακεραιότητας, από κυνικούς εκπροσώπους συγκεκριμένων συμφερόντων, από δημαγωγούς και λαοπλάνους. Ισως, με αυτό τον τρόπο, υποχωρήσουν η υποκρισία, ο λαϊκισμός και η διαφθορά που είναι σοβαρές πηγές της δυστυχίας της χώρας.
Σε όσους αμφιβάλλουν για τη σημασία του προτεινομένου κολεγίου παραθέτω την πρώτη φράση από το «Περί Προσόδων» του Ξενοφώντα. Γράφει ο Ξενοφών: «Εγώ πάντοτε πιστεύω αυτό, ότι δηλαδή όποια είναι η ποιότητα των πολιτικών αρχηγών, τέτοια γίνονται και τα πολιτεύματα».
Ο κ. Θ. Π. Λιανός είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ