Το σύστημα φταίει

Ξανά για ψώνια στο σουπερμάρκετ του Γιάννη στο Νιοχώρι

Ερημος αχανής η λευκή σελίδα του κειμενογράφου. Καλύπτει όλο το μήκος και πλάτος της οθόνης, βάθος καθόλου, καθαρή επιφάνεια –τέτοια θα παραμείνει, ό,τι και αν γράψω. Ούτε ένα σημείο να πιαστείς, πρέπει να τα φτιάξεις όλα εσύ. Από το κενό, ex nihilo, να προκύψει κάποιο νόημα. Η επιφάνεια του κήπου, αντίθετα, είναι γεμάτη σημάδια που υποδεικνύουν παρεμβάσεις –να ξεριζώσεις ένα αγριόχορτο εκεί, να λιπάνεις ένα λουλούδι παραπέρα, να κόψεις κάποιο άχρηστο κλαδί, να διευθετήσεις την πορεία των πλοκαμιών της πασιφλόρας.

Με την έρημο της λευκής οθόνης είναι σαν να σχεδιάζεις κήπο από την αρχή: τι να φυτέψεις από τα τόσα που υπάρχουν και τι να αφήσεις; Τι από τον κόσμο να βάλεις σε λέξεις και τι να παραλείψεις; Ποιες λέξεις να κρατήσεις και ποιες να σβήσεις;
Αλλά από κάπου πρέπει να αρχίσεις, όπως εκείνος ο άλλος που είπε «γεννηθήτω φως» –ή, ακόμη καλύτερα, όπως ο άλλος που είπε «άνδρα μοι έννεπε μούσα πολύτροπον» –τον Γιάννη Δραγασάκη τραγούδησέ μου, ω μούσα: δεν πέρασε μια εβδομάδα που έλεγε ότι θα γίνει δημοψήφισμα για την παραμονή μας στην ευρωζώνη, και τις προάλλες είπε σε γερμανούς βουλευτές ότι, αν κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, «θα έχετε στην Ελλάδα μια αξιόπιστη πολιτική δύναμη, η οποία υποστηρίζει τον τερματισμό της λιτότητας και την έξοδο από την κρίση μέσα στα πλαίσια της ευρωζώνης». Και επιπλέον «έχουμε πλήρη επίγνωση ότι η κρίση είναι δική μας –απ’ αυτή τη σκοπιά προσεγγίζουμε το πρόβλημα και όχι από μια σκοπιά η οποία θεωρεί ότι μας φταίνε οι ξένοι για το πρόβλημά μας».
Δεν πέρασαν λίγες ημέρες –νέα δήλωση από τον οικονομικό εγκέφαλο του κόμματος που κούρσεψε το 27% των ψήφων στις εκλογές: «Εννοούσα φυσικά ότι είναι κρίση του ελληνικού καπιταλισμού κατά πρώτο λόγο και δεν ευθύνεται ο ελληνικός λαός… Είμαστε μια υπεύθυνη δύναμη, όχι υπεύθυνη συστημική δύναμη αλλά μια υπεύθυνη πολιτική δύναμη που αυτά που λέει τα εννοεί».
Αρες μάρες κουκουνάρες ξεχύνονται από το έρκος των οδόντων –φταίει το σύστημα, όχι ο λαός· αυτός είναι εξ ορισμού καλός και αντισυστημικός, του τον έχουν επιβάλει τον καπιταλισμό, δεν έχει καμία ευθύνη για το κοινωνικοπολιτικό σύστημα της χώρας.
Φύρδην μίγδην


Μία έτσι, μία αλλιώς, αυτό δεν είναι πολυσυλλεκτικότητα, είναι πολλά πρόσωπα σε συσκευασία ενός που καθένα λέει τα δικά του. Μόνο σχιζοφρενής εννοεί αυτά τα αντιφατικά που λέει κάθε τόσο ο Γιάννης Δραγασάκης. Και ο σχιζοφρενής πιστεύει βεβαίως πως είναι υπεύθυνος, οι άλλοι είναι ανεύθυνοι που ζητούν να μάθουν «εντός ή εκτός ευρωζώνης;».
  • Δεν είναι η μόνη σχιζοειδής κατάσταση των ημερών: τι θέλανε οι εκδότες μαζί με τους κτηνοτρόφους, τους φαρμακοποιούς, τους φουρνάρηδες να διαμαρτυρηθούν για τα νεότερα νέα μέτρα; Ιδιο πρόβλημα είναι η «ενιαία τιμή βιβλίου» με την τιμή του γάλακτος και τα προνόμια που διεκδικούν φαρμακοποιοί και φουρναραίοι;
Η ενιαία τιμή άλλωστε είναι υπέρ των βιβλιοπωλών, όχι υπέρ των εκδοτών –κάτι ψιθύρους άκουσα για τα μικρά βιβλιοπωλεία όταν οι υπόλοιποι απεργούσαν και φωνασκούσαν. Θα ήταν πολύ εύκολο για την κυβέρνηση να υποστηρίξει την ενιαία τιμή: υπάρχει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αυτά που συμβαίνουν με το γάλα, τα ταξί, τα φαρμακεία και τους φούρνους εδώ, αυτά δεν υπάρχουν σε καμία.
Ποιος όμως νοιάζεται για τα βιβλία; Είναι τόσο λίγοι οι αναγνώστες στη χώρα μας ώστε είναι χαμένη υπόθεση η υπεράσπισή τους.
  • Αλλά ακόμη και για το γάλα έπρεπε να βρεθεί έλληνας πανεπιστημιακός από την Αγγλία να γράψει δύο απλά πράγματα στα «Νέα»: το νωπό, μη παστεριωμένο γάλα είναι επικίνδυνο γιατί έχει μικρόβια –δεν θα ήταν μεγάλος ευεργέτης της ανθρωπότητας ο Παστέρ αν δεν είχε βρει τον τρόπο να τα εξουδετερώνει. Το παστεριωμένο γάλα διαρκεί 10-15 ημέρες, μετά τα πιο ανθεκτικά μικρόβια αρχίζουν να λειτουργούν, χαλάει το γάλα. Για να αντέξει περισσότερο πρέπει να αποστειρωθεί. Σε υψηλές θερμοκρασίες και αντέχει σχεδόν έναν χρόνο.
Οσο λιγότερο διαρκεί ένα γάλα τόσο πιο κοντά είναι στο επικίνδυνο νωπό, τόσο περισσότερα μικρόβια έχει. Αρα το «φρέσκο ελληνικό γάλα» που μας ετοιμάζουν οι προστάτες των κτηνοτρόφων θα είναι χειρότερο, πιο επικίνδυνο -αλλά θα το πληρώνουμε ακριβότερο ως καλύτερο!
Αδώνιδος κήποι


Δεν τα ξέρουν αυτά οι έλληνες ακαδημαϊκοί, έπρεπε να μας τα πει ο Κίμων Καρατζάς του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ; Τα ξέρουν, δεν τολμάνε να τα πουν, γιατί θα τους ορμήξουν ότι είναι «πράκτορες της τρόικας». Αφήνουν τους πολιτικούς να μιλούν για το γάλα με τον τρόπο που μιλάει ο Γιάννης Δραγασάκης για την κρίση –άλλ’ αντ’ άλλων ακούμε.
  • Οι άνθρωποι μπορεί να είμαστε βάρβαροι, το κράτος δεν δικαιούται, ημερολόγιό μου –για τούτο είναι όχι μόνο απεχθής πράξη αλλά και ντροπή για όλους μας ο θάνατος του βαρυποινίτη Ιλια Καρέλι στις φυλακές των Σερρών, όπου μεταφέρθηκε επειδή είχε δολοφονήσει τον δεσμοφύλακα Γιώργο Τσιρώνη στις φυλακές του Μαλανδρίνου.
Η ιατροδικαστική εξέταση δεν αφήνει καμία αμφιβολία: ο Καρέλι πέθανε επειδή δάρθηκε ανηλεώς, ίσως να του έκαναν και ηλεκτροσόκ, προφανώς αστυνομικοί ή σωφρονιστικοί υπάλληλοι. Για αντεκδίκηση, πάλι προφανώς. Σε τι διαφέρουν από τον βαρυποινίτη αυτοί που του επεφύλαξαν την ίδια μοίρα;
Και αποδεικνύεται πόσο δίκιο είχε ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Λεωνίδας Γρηγοράκος που επέμενε να αποσύρει τη διάταξη περί απέλασης των μεταναστών που καταγγέλλουν «ψευδώς» ρατσιστική βία από μέλη των σωμάτων ασφαλείας. Και πόσο άδικο ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Μιχελάκης που έκανε ό,τι μπορούσε για να ψηφιστεί. Φαντάζομαι πως μετά από αυτό το τραγικό περιστατικό δεν θα συνεχίσει –αν και από τη στενή παρέα του Αντώνη Σαμαρά όλα μπορεί να τα περιμένει κανείς.
  • Κοίτα να δεις που κατοικήθηκε η έρημος της οθόνης! Απίστευτο, σαν να φύτεψα καινούργιο κήπο. Αλλά οι κήποι έχουν διάρκεια. Εδώ θα κάνω απλώς κλικ στο save, μετά στο Close –και τελειώσαμε. Εφήμερος κήπος, του Αδώνιδος, λίγες στιγμές ζει, ματαιότης.
Πρέπει κάποιος να βρει τρόπο να αναπαράγονται μόνα τους τα κείμενα, να δίνουν νέα κείμενα, όπως τα φυτά του κήπου δίνουν συνεχώς άλλα. Θα είναι σπουδαία εφεύρεση, θα μας απαλλάξει από τους γραφιάδες. Θα χρειάζονται μόνο αναγνώστες-κηπουροί να τα φροντίζουν –μήπως πρέπει να εγκαταλείψω τον κήπο μου και να ασχοληθώ με αυτό το μεγάλο σχέδιο, ημερολόγιό μου;
γραμματοκιβώτιο
diodorus@tovima.gr

Σήμερα γυρνάμε τα ρολόγια μία ώρα μπροστά. Αν τα γυρίσουμε ακριβώς δέκα χρόνια πίσω, τότε που η διακυβέρνηση της χώρας άρχιζε και τέλειωνε με φαγοπότια στου «Μπαϊρακτάρη», θα διαπιστώναμε πως δεν φταίει για όλα η «κηπουρική» του Γιώργου.
Αβαδαίος, Μικροκηπευτικά
***
Πολιτική παρά τη φύσει ή μήπως παρά φύσιν; Ηλιος (πράσινος) – Ουράνιο τόξο – Ελιά – Νερατζιά – Ποτάμι… (λίαν προσεχώς:) Τσουνάμι;
Σταύρος, Καλαματιανός
***
Την 25η Μαρτίου 1821, ημέρα θρησκευτικής γιορτής, δεν συνέβη κανένα απολύτως ιστορικό γεγονός. Θεμέλιος λίθος της κρατικής μας υπόστασης είναι η ναυμαχία του Ναβαρίνου (20 Οκτωβρίου 1827). Αν καθιερώναμε αυτή την ημέρα ως εθνική γιορτή, το εθνικό μας ανάγνωσμα θα ήταν πιο ρεαλιστικό και η εθνική μας συνείδηση πιο ευρωπαϊκή.
Γ. Κ., @otenet.gr
***
Ο Ηρακλής έστρεψε τον Πηνειό για να καθαρίσει την κόπρο του Αυγεία που συσσωρευόταν για πάνω από 30έτη. Με δεδομένη την τριανταπεντάχρονη (1974-2009) σώρευση στοιχείων για καθάρισμα από ταπράσινα άλογα, τα μπλε γελάδια και πρόβατα και τα υπόλοιπα ζωντανά, την έλλειψη υδάτινων πόρων διεθνώς και την έλλειψη ημιθέων, δεν νομίζω ότιεπαρκεί ένα Ποτάμι μόνο για να ξεπλύνει το Πολιτικό Σύστημα.
ο εκ Ξάνθης 8ο εκ Ξάνθης 8
***
Από 500 ευρώ σε ένστολους, 20 εκατ. ευρώ σε ανασφάλιστους και άλλα τόσα σε άστεγους, 200-1.000 ευρώ σε χαμηλόμισθους του Δημοσίου, 60 εκατ. ευρώ σε δικαστικούς, 500-1.000 ευρώ σε κάθε οικογένεια αναλόγως του αριθμού των τέκνων… Αναρωτιέμαι μήπως είναι πολλά τα λεφτά για ευρωεκλογές και τοπικές μονάχα.
Πέτρος Τς., @hotmail.com
***
Κατά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας: «Ο λαός μας δίνει μάχη και αγώνα για να σπάσει τον κλοιό των δανειστών». Ομπρός λοιπόν στον αγώνα για δανεικά (κι αγύριστα) χωρίς δανειστές.
Δημήτριος Τσεχίας

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ