Γιατί ιδρύονται νέα κόμματα;

Στη σημερινή φτωχοποιημένη Ελλάδα αρχίζει να επικρατεί η ατομικιστική φιλοσοφία του «do it yourself» (κάν’ το μόνος σου) και ο καθένας ιδρύει σχεδόν κάθε μέρα ένα καινούργιο κόμμα, προσφέροντας στους Ελληνες το δικό του «μενού» και τη δική του σχετική αλήθεια!

Ετσι και ένας αναγνωρίσιμος τηλεοπτικός δημοσιογράφος ιδρύει το δικό του κόμμα (το «Ποτάμι»). Θα ήθελα να αναφέρω δύο λόγους εξαιτίας των οποίων πιστεύω ότι ένας ολόκληρος κόσμος ασφυκτιά, «πνίγεται» και δεν αντιπροσωπεύεται από το απαξιωμένο καρτέλ των σημερινών παραδοσιακών κομμάτων.

1. «Ο άρρωστος κομματισμός». Ο φιλόσοφος Ζακ Ρανσιέρ λέει ότι η δυτική δημοκρατία συνίσταται κατ’ ουσία σε ένα πράγμα: στο ότι ακόμη και αυτοί που δεν έχουν κανέναν ιδιαίτερο «τίτλο» μπορούν να καταλάβουν κυβερνητικές θέσεις.

Στην Ελλάδα των μνημονίων όμως η άρρωστη κομματική ταυτότητα εξακολουθεί να αποτελεί το βασικό «διαβατήριο» για να υποβάλει κανείς υποψηφιότητα για μια δημόσια θέση.

Ετσι η ΝΔ ορίζει κυνικά ως υποψήφιο περιφερειάρχη στην Κεντρική Μακεδονία ένα καθαρά κομματικό πρόσωπο και το ίδιο ακριβώς κάνει και το δήθεν αριστερό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημαρχία των Αθηνών.

Με αυτή την απαράδεκτη μεθοδολογία όμως ο κόσμος εξωθείται σχεδόν «βίαια» –και πιθανώς ανορθολογικά –στην αναζήτηση νέων κομμάτων «κατασκευασμένων» έστω και από τηλεοπτικούς αστέρες!

2. Κάποιες εντελώς αρνητικές εξελίξεις στον χώρο της Κεντροαριστεράς ενισχύουν την παραπάνω τάση του κατακερματισμού.

Ετσι η ΔΗΜΑΡ συμμαχεί ακατανόητα με «δυνάμεις» που αποτελούνται βασικά από υπουργούς και ευρωβουλευτές της κυβέρνησης Παπανδρέου, δηλαδή από ανθρώπους που με τις τραγικές οικονομικές τους επιλογές οδήγησαν τον τόπο σε έναν φαύλο κύκλο βάρβαρης συρρίκνωσης της οικονομικής ζήτησης και αυξανόμενων χρεών (Μάικλ Κέισι, «Η καταστροφή της μεσαίας τάξης»)!

Και από την άλλη μεριά η περίφημη κίνηση των «58» χάνει τη δυναμική της, γιατί φοβήθηκε να εκτεθεί αυτόνομα στην κοινωνία και «σφιχταγκαλιάστηκε» από τους πονηρούς επαγγελματίες της πολιτικής!

Ολα αυτά τα μεγέθη διογκώνουν την απογοήτευση του κόσμου και τον αποξενώνουν από τα μεταπολιτευτικά κόμματα.

Το συμπέρασμα; Αν δεν αλλάξουν ριζικά οι κομματικοί οργανισμοί, το πολιτικό πεδίο στην Ελλάδα θα θρυμματιστεί ακόμη πιο επικίνδυνα!

Ο κ. Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ.