Να τα λέμε όλα, οι αντιεξουσιαστές αγαπούν το διάβασμα και καταφέρνουν να εκδίδουν βιβλία με δικά τους μέσα. Υπάρχει παράλληλο αναρχικό εκδοτικό σύμπαν. Να αναφέρουμε ενδεικτικά οίκους από τους οποίους κυκλοφορούν θεωρητικά κείμενα, εγχειρίδια και έντυπα: Ελεύθερος Τύπος, Ελευθεριακή Κουλτούρα, Διάδοση, Βίδα, Διεθνής Βιβλιοθήκη Βιβλιοπέλαγος, Αναρχική Βιβλιοθήκη, Αναρχική Αρχειοθήκη, Καινά Δαιμόνια, Κόκκινος Ανεμος, Ευτοπία, Δαίμων του Τυπογραφείου. Διευκρινίζουμε ότι κάποιοι έχουν ιστορία δεκαετιών, μεγάλο και σημαντικό κατάλογο, άλλοι είναι πιο πρόχειροι, με λίγους τίτλους.
Ο καταδικασθείς δολοφόνος Δημήτρης Κουφοντίνας επέλεξε τον εκδοτικό οργανισμό Λιβάνη για την αυτοβιογραφία του υπό τον τίτλο «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη». Η επιλογή εκδότη εκτός από επιλογή αισθητικής είναι δηλωτική μιας συνύπαρξης. Αν ο Κουφοντίνας είχε δώσει το χειρόγραφό του σε εναλλακτικές εκδόσεις, θα είχε δει το βιβλίο του ανάμεσα σε Μπακούνιν, σε εγχειρίδια επιβίωσης ανέργων και δοκίμια όπως «Διαφήμιση και γυναικείο σώμα». Αν είχε πάει, λέμε τώρα, στη Χαρλένικ, θα έβλεπε το κείμενό του ανάμεσα σε μυθιστορήματα όπως «Μια παράφορη νύχτα» και «Χορεύοντας με έναν πρίγκιπα».
Πηγαίνοντας στον Λιβάνη ο Κουφοντίνας συνυπάρχει με τους εξής: με τον τον Πάουλο Κοέλιο και το ιδεολόγημα «Οταν θέλεις κάτι όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις». Με τον Χρήστο Παναγιωτόπουλο, ποιητή και διευθυντή ειδήσεων τουMega. Με την Ναόμι Κλάιν η οποία περιγράφει τη νέα τάξη και καλεί σε δράση, όχι φόνους. Η συνεργασία με έναν μεγάλο εκδότη εξασφαλίζει μια καλή διακίνηση ώστε να μην εξαρτάται ο συγγραφέας από βιβλιοφρικάριους που θα πηγαίνουν λίγα λίγα τα αντίτυπα στα βιβλιοπωλεία. Ο Λιβάνης μπορεί να οργανώσει κι έναbook signingσε εμπορικό κέντρο, μακριά από τα μπαρουτοκαπνισμένα Εξάρχεια.
Υπάρχει μια ακόμη παράμετρος που ξενίζει. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας δεν επέλεξε απλά έναν μεγάλο εκδοτικό οίκο. Πήγε στην επιχείρηση που ίδρυσε ο Αντώνης Λιβάνης, ο πιο έμπιστος από τους έμπιστους συνεργάτες του Ανδρέα Παπανδρέου – ήταν διευθυντής του πολιτικού γραφείου και κατόπιν υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ. Οταν ο Κουφοντίνας τριγυρνούσε με το όπλο είχε στο στόχαστρο τέτοια πρόσωπα.
Οι κανόνες της Δημοκρατίας επιτρέπουν τη διακίνηση κάθε άποψης. Ο Κουφοντίνας έχει κάθε δικαίωμα να παρουσιάσει τη δική του εκδοχή των γεγονότων και ένας εμπορικός οργανισμός έχει κάθε δικαίωμα να συνάπτει συμφωνίες για μελλοντικά ευπώλητα. Οι εκδόσεις Λιβάνη εξήγησαν την επιλογή τους: «Πιστεύουμε ότι πρέπει να φωτιστούν όλες οι πτυχές της ελληνικής ιστορίας σε κρίσιμες και αμφισβητούμενες ιστορικές περιόδους. Με πίστη σε αυτή την αρχή της διερεύνησης κρίσιμων φάσεων της ιστορικής και πολιτικής εξέλιξης και με μοναδικό κριτήριο να χυθεί άπλετο φως, προχωρήσαμε στην έκδοση του βιβλίου αυτού».
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας δεν εξήγησε την επιλογή του. Τον καταλαβαίνουμε: έχει τη γλύκα του το κατεστημένο.
