Σύμφωνα με το νόμο περί ανωνύμων εταιρειών, στις γενικές συνελεύσεις παρίστανται μόνο οι μέτοχοι των επιχειρήσεων.
Αυτό όμως δεν εμποδίζει τις διοικήσεις να επιτρέπουν την είσοδο των δημοσιογράφων. Ιδίως όταν πρόκειται για εισηγμένες εταιρείες με χιλιάδες μετόχους σε όλη την Ελλάδα που περιμένουν να ενημερωθούν από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Υπήρχαν βεβαίως περιπτώσεις εταιρειών -μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού – που απαγόρευαν την είσοδο στους δημοσιογράφους για δικούς τους λόγους. Επρόκειτο όμως για εισηγμένες επιχειρήσεις και μετοχές στο περιθώριο του επενδυτικού ενδιαφέροντος, οι διοικήσεις των οποίων είχαν μετανιώσει για το δημόσιο χαρακτήρα που τους έδωσαν μετά την εισαγωγή στο χρηματιστήριο.
Επίσης, απαγόρευση εισόδου δημοσιογράφων σε εισηγμένες εταιρείες με βασικό μέτοχο το δημόσιο δεν υπήρξε ποτέ.
Αυτό όμως μέχρι την περασμένη Παρασκευή. Στη γενική συνέλευση της ΔΕΗ με βασικό θέμα την τιμολόγηση των βιομηχανιών –μείζονος σημασίας θέμα, τόσο για τη βιωσιμότητα των εταιρειών, όσο και για τα οικονομικά της ίδια της επιχείρησης- η διοίκηση απαγόρευσε την είσοδο στους δημοσιογράφους.
Κάποιοι υποψιασμένοι δημοσιογράφοι είχαν εγκαίρως αποκτήσει το μίνιμουμ των μετοχών που χρειάζεται για να παραστεί κάποιος στη συνέλευση- προφανώς με έξοδα των μέσων που εργάζονται- και εισήλθαν βάσει του νόμου στην αίθουσα ως μέτοχοι ξεπερνώντας έτσι τα προσκόμματα της διοίκησης και με γνώμονα τη σωστή πληροφόρηση των αναγνωστών τους.
Παρουσιάστηκε έτσι το φαινόμενο κάποιοι δημοσιογράφοι να είναι μέσα και να παρακολουθούν τη συνέλευση και η πλειοψηφία έξω από τις ερμητικά κλειστές πόρτες.
Ετσι, ήταν αδύνατο να ενημερωθούν για το σκεπτικό του υπουργείου οικονομικών που ως βασικός μέτοχος πρότεινε μειώσεις στα τιμολόγια. Να ενημερωθούν για την αντίδραση της διοίκησης. Να ενημερωθούν για τα κόστη που θα έχει η απόφαση αυτή στους ισολογισμούς της ΔΕΗ.
Την ίδια ώρα που η συνέλευση είχε γίνει τσίρκο από αυτούς τους γραφικούς μετόχους με τις πέντε μετοχές που διαμαρτύρονταν για ότι συμβαίνει στον κόσμο, ακόμη και επειδή ο καφές που είχε σερβιριστεί νωρίτερα ήταν κρύος.
Όταν δε, τέλειωσε η συνέλευση, κανείς από τη διοίκηση δεν σεβάστηκε τους συναδέλφους που ήταν εκτός της αίθουσας και τον κόπο που είχαν κάνει για να παραστούν στα γραφεία της ΔΕΗ και δεν υπήρξε μια υποτυπώδης ενημέρωση. Λες και οι δημοσιογράφοι δεν είναι εργαζόμενοι αλλά χομπίστες που ήθελαν να επισκεφτούν το μέγαρο της ΔΕΗ στη Χαλκοκονδύλη για πρωινό καφέ.
Οι δημοσιογράφοι ενημερώθηκαν από τους συνδικαλιστές που μόλις είδαν κάμερες ξεσπάθωσαν και έβαλαν την κασέτα για «τιμολόγια χάρισμα στους βιομήχανους και για την ανάγκη πλήρους επανακρατικοποίησης της εταιρείας ώστε να δίνει τζάμπα ρεύμα στον κόσμο».
Ηταν μια απρόσμενη απόφαση από τη διοίκηση Ζερβού που δημιουργεί προβληματισμό. Εκτός και αν ο κ. Ζερβός επιθυμεί με αυτό τον τρόπο να ενισχύσει τη συναλλακτική δραστηριότητα της μετοχής υποχρεώνοντας όλους τους δημοσιογράφους που καλύπτουν το ρεπορτάζ της ΔΕΗ να γίνουν και μέτοχοί της. Tragic, που λέει και η διαφήμιση…
