Υπάρχουν ευοίωνες ενδείξεις που υποδηλώνουν ότι η ύφεση γίνεται ολοένα και πιο ρηχή. Ισως αυτό να σημαίνει ότι «πιάσαμε πάτο». Είναι ωστόσο πολλά τα παραδείγματα χωρών που «έπιασαν πάτο» και έμειναν καθηλωμένες εκεί για χρόνια. Ή, στην καλύτερη περίπτωση, σχοινοβατούσαν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, με ρυθμούς ανάπτυξης από -0,5% έως +0,5% για χρόνια. Μπορούμε να μιλήσουμε για οικονομική σταθεροποίηση με κοινωνική καθίζηση;
Σημασία λοιπόν δεν έχει να «πατώσουμε», αλλά να περάσουμε από την ύφεση στην ταχύρρυθμη ανάπτυξη. Είναι δυνατό αυτό; Δεν είναι καν σίγουρο ότι η ελληνική οικονομία μπορεί να επιστρέψει σε έστω μέτριους ρυθμούς ανάπτυξης της τάξεως του 1,5%-2%. Το 2013 η συνεισφορά του πολυδιαφημισμένου «πακτωλού» από τον τουρισμό στο ΑΕΠ αυξήθηκε κατά μόλις 0,1%! Πρόσφατα οι τράπεζες προειδοποίησαν πως για την επόμενη διετία δεν θα έχουν τη δυνατότητα να συνεισφέρουν ουσιαστικά στην ανάπτυξη. Το κράτος χρωστά παντού. Οι κοινοτικοί πόροι είναι μάλλον μειωμένοι σε σύγκριση με προηγούμενες περιόδους. Ξένες άμεσες επενδύσεις έρχονται με το σταγονόμετρο. Και ο ιδιωτικός τομέας συνθλίβεται από την υπερφορολόγηση, το υψηλό ενεργειακό κόστος, το βάρος της γραφειοκρατίας. Από πού θα έρθει η ανάπτυξη, μια ανάπτυξη ικανή να μειώσει δραστικά την ανεργία και να μονιμοποιήσει τα δημοσιονομικά επιτεύγματα;
Η παραγωγική ανασυγκρότηση είναι το κλειδί της πραγματικής εξόδου από την κρίση. Με άξονα τον εκσυγχρονισμό του κράτους και την απελευθέρωση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ώστε να διαμορφωθεί εύφορο έδαφος για την επιχειρηματικότητα, την επένδυση, το ρίσκο της δημιουργίας. Στην κατεύθυνση αυτή καλούνται να συγκλίνουν οι υπεύθυνες δυνάμεις του πολιτικού σκηνικού.
Ο κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος είναι πρόεδρος του ΣΕΒ.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
