Ενδιαφέροντα στοιχεία για την πραγματικότητα της βιτρίνας του ελληνικού ποδοσφαίρου έφερε στο φως έρευνα του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) για τη Σούπερ Λίγκα. Εκτός από τα στοιχεία για τη συνεισφορά του κορυφαίου ελληνικού πρωταθλήματος στο οικονομικό γίγνεσθαι (550 εκατ. φόρους, 40.000 θέσεις εργασίας), η έρευνα ανέδειξε με τον πιο καθαρό και ταυτοχρόνως επείγοντα τρόπο τις χρόνιες παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Το πρώτο αρνητικό (όχι μόνο οικονομικά) δεδομένο είναι ότι οι ελληνικές ΠΑΕ στο σύνολό τους στηρίζονται σε υπερθετικό βαθμό στα τηλεοπτικά δικαιώματα (45% για τις ΠΑΕ της Σούπερ Λίγκας ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 37%) ενώ την ίδια ώρα τα εμπορικά και άλλα έσοδά τους είναι μόλις 6% όταν ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός μέσος όρος ανέρχεται στο 19%. Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει τη χαμηλή σχέση σύνδεσης των ομάδων με τους οπαδούς τους και την ταυτόχρονη υψηλή εξάρτηση από τα τηλεοπτικά δικαιώματα.
Το δεύτερο ανησυχητικό δεδομένο είναι ότι το 93% των εσόδων των ΠΑΕ κατευθύνεται στις λεγόμενες αμοιβές προσωπικού (κυρίως παικτών) όταν σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρντ το ποσοστό των αμοιβών δεν πρέπει επ’ ουδενί να υπερβαίνει το 70%. Πρακτικώς η διάρθρωση των εξόδων των ελληνικών ΠΑΕ δείχνει ότι δεν υπάρχει η παραμικρή επενδυτική λογική, τόσο σε επίπεδο αγωνιστικό (ακαδημίες) όσο και σε επίπεδο υποδομών. Την ίδια ώρα στην Πορτογαλία το ίδιο μέγεθος κυμαίνεται στο 58% υπογραμμίζοντας την υγεία του πορτογαλικού ποδοσφαίρου. Η γενικότερη υγεία του ποδοσφαίρου στην Πορτογαλία, χώρα απολύτως συγκρίσιμη τόσο πληθυσμιακώς όσο και οικονομικώς με την Ελλάδα, αφαιρεί από τους εγχώριους ποδοσφαιροπαράγοντες το επιχείρημα του μικρού ελληνικού μεγέθους ως δικαιολογία για την αδυναμία του να αναπτυχθεί και να καταστεί υγιές αγωνιστικώς, ηθικώς και οικονομικώς. Και ταυτοχρόνως αναδεικνύει τις δικές τους ευθύνες για την απαξίωση του πρωταθλήματος και γενικότερα του ποδοσφαίρου.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
