Να αποδεχτούμε κάτι που λέει ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ για την Περιφέρεια Δυτικής ΜακεδονίαςΘεόδωρος Καρυπίδης,ότι δηλαδή ως δημοσιογράφος δικαιολογείται να συνομιλεί με νεοναζιστές. Να το αποδεχτούμε παρά το γεγονός ότι διαφωνούμε με αυτήν την πρακτική. Όταν τους καθιστούμε συνομιλητές, τους εγκρίνουμε, με ό,τι τούτο συνεπάγεται.
Ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ δέχεται δημόσια μηνύματα στήριξης από τον υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής:«Ο κος Καρυπίδης, που τόλμησε να μου δώσει βήμα, πρέπει άμεσα να τουφεκιστεί, να ανασκολοπιστεί και στο τέλος να καεί προς παραδειγματισμό». Η επαγγελματική γνωριμία μετατράπηκε σε συμμαχία.
Αυτό που δεν μπορούμε να αποδεχτούμε είναι η ερμηνεία που δίνει ο Καρυπίδης στην ονομασία της κρατικής τηλεόρασης. Όχι μόνο είναι ρατσιστική η προσέγγιση αλλά δίνει μια διάσταση συνομωσίαςεπιπέδου «μας ψεκάζουν». Πόσο μεγαλύτερη μπούρδα από την άποψη ότι «νέριτ» είναι εβραϊκό όνομα; Σύμφωνα με τον υποψήφιο, το ακρωνύμιο του νέου σταθμού συνδέεται με την εβραϊκή λέξη για το κερίNer. Έγραψε ότι τα αναμμένα κεριά κατά τη διάρκεια της εβραϊκής γιορτής του Χάνουκα γιορτάζουν την εβραϊκή νίκη πάνω από την αρχαία Ελλάδα.
Η επιλογή του Καρυπίδη είναι ένα ρεζιλίκι για τον ΣΥΡΙΖΑ. Καταγράφονται αντιδράσεις. Δεν πρόκειται για ένα εσωτερικό παιχνίδι, όπου μια μειοψηφία θέλει να επιβάλλει το δικό της. Η αριστερή πλατφόρμα αλλά και στελέχη της πλειοψηφίας έχουν ενστάσεις τόσο για τον αμφιλεγόμενο Καρυπίδη όσο και για τον υποστηρικτή του Μνημονίου Οδυσσέα Βουδούρη, που είναι υποψήφιος στην περιφέρεια Πελοποννήσου.
Δεν ξέρουμε αν αυτές οι υποψηφιότητες θα μαγνήτιζαν ψηφοφόρους από την ακροδεξιά και την κεντροαριστερά, σίγουρα όμως θα είχαν αποφευχθεί οι γκάφες αν είχαν ακολουθηθεί αληθινές δημοκρατικές διαδικασίες. Ο Αλέξης Τσίπρας προτίμησε το τσουβάλιασμα.
Η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος κλήθηκε να ψηφίσει πακέτο υποψηφίων. Εις μάτην επέμεναν ορισμένοι για διαχωρισμό, να γίνει ξεχωριστή ψηφοφορία για κάθε πρόσωπο. Η Πολιτική Γραμματεία ήθελε ή όλους τους υποψήφιους μαζί ή τίποτα, στο μοντέλο των αρχηγικών κομμάτων. Ο Αλέξης Τσίπρας λοιπόν υπέπεσε σε στρατηγικό λάθος: το κοινό των δυνητικών ψηφοφόρων διευρύνεται όμως στο κόμμα προκύπτει ένταση.
Είναι άραγε η κατάλληλη στιγμή για να δημιουργηθεί ένα ρήγμα; Φυσικά και όχι. Οσο όμως αγνοείται η ισχυρή μειοψηφία, τόσο αποδυναμώνεται ο πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ. Οι ευκαιριακοί ψηφοφόροι και οι συμφεροντολόγοι νεοφώτιστοι πάνε κι έρχονται. Δεν ισχύει το ίδιο για τα ιστορικά στελέχη της ανανεωτικής αριστεράς. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα βρει εύκολα άλλους συντρόφους με την εμπειρία, το όραμα, την καλή προαίρεση για το κόμμα και τον τόπο.
