Οι Ευρωεκλογές, στις 22 –25 Μαΐου 2014, έχουν σημασία ευθέως ανάλογη με την πολύπλευρη κρίση που πλήττει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Το μεγάλο αυτό δημοκρατικό ραντεβού πρέπει να μας ωθήσει να αντιμετωπίσουμε τρεις αλληλοσυμπληρωματικές πολιτικές προκλήσεις διατυπώνοντας προτάσεις για την σημασία της ΕΕ, την ολοκλήρωση της ευρωζώνης και την τροφοδότηση μιας ανοιχτής και αποφασιστικής δημόσιας συζήτησης.
1. Να ξαναγίνει θετική η «Ευρύτερη Ευρώπη»
Η υπερβολική προσοχή που δίνουμε στην κρίση της ευρωζώνης δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι οι επικείμενες Ευρωεκλογές αφορούν την «Ευρύτερη Ευρώπη» (την ΕΕ των «28»). Η «Ευρύτερη Ευρώπη» είναι η ενδεδειγμένη κλίμακα σήμερα, περισσότερο από οποτεδήποτε στο παρελθόν, για να επανεπιβεβαιώσουμε τον αυξανόμενο ρόλο της ΕΕ σε ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο, έναν ρόλο που οι περισσότεροι από τους λαούς της επιθυμούν να ενισχύσουν γνωρίζοντας ότι η ισχύς εν τη ενώσει.
Αυτό έχει εφαρμογή μεταξύ άλλων στην εμπορική πολιτική σε μια εποχή που προχωρούν οι διατλαντικές διαπραγματεύσεις, στις προσπάθειες της Ευρώπης να ρυθμίσει καλύτερα τον «αχαλίνωτο χρηματοπιστωτικό τομέα» οι οποίες πρέπει να διευρυνθούν και στη μετανάστευση.
Τέλος «Ευρύτερη Ευρώπη» είναι η ενιαία αγορά. Η οποία μπορεί να εμβαθύνει κι άλλο στους τομείς των υπηρεσιών, της ψηφιακής οικονομίας και των μεγάλων υποδομών προκειμένου να ενισχυθούν η ανάπτυξη και η απασχόληση. Η οποία πρέπει να κάνει πιο ρευστή και καλύτερα δομημένη την ελευθερία μετακίνησης των εργαζομένων. Και η οποία πρέπει να γίνει αντικείμενο μεγαλύτερης κοινωνικής και δημοσιονομικής εναρμόνισης προκειμένου να χαλαρώσει η ένταση ανάμεσα στην ανατολή και τη δύση ή ανάμεσα στο κέντρο και την περιφέρεια.
2. Να ολοκληρωθεί η Οικονομική και Νομισματική Ενωση
Η κρίση ανέδειξε τα λάθη που προκλήθηκαν από την ανισορροπία ανάμεσα στη νομισματική ένωση και την οικονομική ένωση. Είναι αναγκαίο πρώτα απ’ όλα να συνεχίσουμε ενέργειες που ήδη έχουν ξεκινήσει όπως: η καθιέρωση της πλήρους «τραπεζικής ένωσης» βασισμένης στην επιτήρηση των τραπεζών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο εξαναγκασμός των χρηματοπιστωτικών παικτών να συμβάλουν οι ίδιοι στη διάσωσή τους και να μειώσουν τις διαφορές στα επιτόκια που πληρώνουν επιχειρήσεις και νοικοκυριά, η βελτίωση του ευρωπαϊκού συντονισμού στην οικονομική και κοινωνική πολιτική των κρατών-μελών και ο μερικός επιμερισμός του θέματος του εθνικού χρέους ενόψει της απειλής μιας συστημικής κρίσης που είναι ακόμη υπαρκτή…
Η ολοκλήρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ) σημαίνει επίσης να προσδώσουμε μια συγκεκριμένη κοινωνική διάσταση στην ένωση αυτή εμπλέκοντας τους κοινωνικούς εταίρους, για παράδειγμα στην καλύτερη οργάνωση της ελεύθερης μετακίνησης των εργαζομένων ή στην ανάληψη ευθύνης από την Ευρώπη για τα θύματα της διαρθρωτικής προσαρμογής.
Τέλος είναι αναγκαίο να ολοκληρώσουμε την διακυβέρνηση της ευρωζώνης συγκαλώντας πάλι τακτικές «συνόδους κορυφής της ευρωζώνης», χαρίζοντας στο Γιούρογκρουπ έναν πρόεδρο πλήρους απασχόλησης και επιτρέποντας στους βουλευτές των εθνικών κοινοβουλίων και του Ευρωκοινοβουλίου να ασκούν καλύτερα τις δημοκρατικές ελεγκτικές εξουσίες τους τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στις διάφορες πρωτεύουσες.
3. Να προωθηθεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στη βάση των σαφών εναλλακτικών
Μόνο διατυπώνοντας μια διπλή, θετική ατζέντα στα επίπεδα της ΕΕ και του ευρώ θα δώσουμε στην προεκλογική εκστρατεία των Ευρωοεκλογών την πλήρη σημασία της. Πρώτα πρέπει να επανεπιβεβαιώσουμε την εμπιστοσύνη μας στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα βελτιστοποιώντας το βασικό acquis, όπως για παράδειγμα την αρχή της ελευθερίας μετακίνησης.
Εξτρεμιστικά κόμματα θα προσπαθήσουν να μετατρέψουν τις επικείμενες εκλογές σε ένα είδος δημοψηφίσματος υπέρ ή κατά της ΕΕ ή του ευρώ, εκμεταλλευόμενα το ότι έχει αμαυρωθεί η εικόνα τους από την ύφεση και τον χειρισμό της. Εμείς οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε ακούραστα την Ευρώπη.
Οι επικείμενες Ευρωεκλογές πρέπει επίσης να πυροδοτήσουν μια σαφή πολιτική δημόσια συζήτηση ανάμεσα στις διάφορες προσεγγίσεις για τη λειτουργία της ΕΕ, τις πολιτικές και το μέλλον της. Πρέπει να τονίσουμε τις διαφορές ανάμεσα στους συντηρητικούς, τους φιλελεύθερους, τους σοσιαλδημοκράτες, τους οικολόγους, τη ριζοσπαστική αριστερά και τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις και να επιτρέψουμε στους ψηφοφόρους να ξεχωρίσουν τις διαφορετικές ατζέντες για την ΕΕ από σήμερα ως το 2020.
Χαιρετίζουμε το ότι οι ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις βρίσκονται στη διαδικασία ορισμού των υποψηφίων τους για την θέση του προέδρου της ευρωπαϊκής Επιτροπής. Επειδή θα μπει ένα πρόσωπο σε καθένα από τους κυριότερους προσανατολισμούς του ευρωπαϊκού οικοδομήματος καθώς και στα χάσματα της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής, οι ευρωπαίοι ψηφοφόροι θα μπορέσουν να κατανοήσουν πλήρως την σημασία της μεγάλης δημοκρατικής διορίας που πλησιάζει την άνοιξη του 2014, στην Ελλάδα όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Για μια ακόμη φορά προς τις κάλπες, αγαπητοί συμπολίτες, για μια ακόμη φορά!

*Οι κκ. Ζακ Ντελόρ, πρώην πρόεδρος της Επιτροπής, Αντόνιο Βιτορίνο, πρώην επίτροπος, ο Πασκάλ Λαμί, πρώην επικεφαλής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και οι υπόλοιποι υπογράφοντες είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Διευθύνουσας Επιτροπής του Ινστιτούτου Notre Europe-Jacques Delors.

Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται οι γαλλίδες πολιτικοί Μαρτίν Ομπρί και Ελιζαμπέτ Γκιγκού, ο πρώην πρωθυπουργός της Φινλανδίας Πάαβο Λίπονεν, οι πρώην πρόεδροι του Ευρωκοινοβουλίου Ενρίκε Μπαρόν Κρέσπο και Χοσέπ Μπορέλ, οι πρώην επίτροποι Πέδρο Σόλμπες, Αννα Διαμαντοπούλου, διπλωμάτες, ευρωβουλευτές και άλλοι.