Τρελή προπαγάνδα έχουν αρχίσει οι τράπεζες προκειμένου να ξεσπιτώσουν τους δανειολήπτες που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Διακινούν λοιπόν το σενάριο ότι ο κόσμος δεν πληρώνει επειδή ο νόμος προστατεύει την πρώτη κατοικία. Λένε λοιπόν οι τράπεζες ότι υπάρχουνπροκλητικές περιπτώσεις δανειοληπτών που ενώ έχουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε καταθέσεις και πεντασέλιδα Ε9, συνειδητά αποφεύγουν να πληρώσουν τα χρέη τους καλυπτόμενοι από το σημερινό νομικό καθεστώς.
Διοχετεύοντας αυτές τις αφηγήσεις προσπαθούν να διαλύσουν οποιοδήποτε αίσθημα κοινωνικής αλληλεγγύης. Ο συνεπής δανειολήπτης, αυτός που με δυσκολία αποπληρώνει, αρχίζει να νιώθει παράξενα: «κορόιδο είμαι εγώ που πληρώνω τις δόσεις;». Λειτουργεί ο αυτοματισμός, χάνεται η κατανόηση για τις αληθινές δυσκολίες που προέκυψαν με την κρίση. Οι δυσκολίες που έχουν προκύψει δεν μπορούννα απομονωθούν από τα νέα οικονομικά δεδομένα: η ανεργία πλησιάζει το 30%,οι μισθοί μειώθηκαν θεαματικά, οι τιμές των ακινήτων κατέρρευσαν. Το μόνο που δεν πέφτει είναι το επιτόκιο, συχνά παράλογο και ληστρικό.
Λένε λοιπόν οι τράπεζες ότι περίπου 20.000 πελάτες τους είναι ζάπλουτοι, περνούν ζωή και κότα προστατευόμενοι από την ιδέα της Λούκας Κατσέλη. Η πρώην υπουργός Οικονομικών εντελώς προφητικά είχε αποφασίσει να προστατεύσει όσους κινδυνεύουν να χάσουν την πρώτη κατοικία λόγω χρεών. Η Κατσέλη είχε δει μπροστά και ομολογούμε ότι υπήρξε τότε μια δυσκολία κατανόησης των προθέσεών της. Ο νόμος της εκπορεύεται από την ιδέα του «κοινωνικού κράτους» που τόσο λοιδορείται σε εποχή κρίσης.
Να τοποθετήσουμε τους περίφημους 20.000 κακοπληρωτές στο αρμόζον πλαίσιο.Εκτιμάται ότι οι κατοικίες που αυτή τη στιγμή προστατεύονται και δεν έχουν βγει σε πλειστηριασμό είναι περισσότερες από 100.000. Ο αριθμός αυτός αναφέρεται σε νοικοκυριά με παντελή αδυναμία να πληρώσουν. Υπάρχουν και τα υπόλοιπα, που καθυστερούν, βάζουν μικρότερη δόση και γενικώς δυσκολεύονται χωρίς όμως να έχουν μπει σε νομικές διαδικασίες εκποίησης. Συνολικά τα στεγαστικά δάνεια που βρίσκονται στο «κόκκινο» κάνουν μια σούμα των 15 δισ. ευρώ.
Οι τράπεζες λοιπόν, αυτές που ταΐζονται από τις κυβερνήσεις, οι τράπεζες, αυτές που εκβιάζουν τους πάντες κρατώντας το ψωμί και το μαχαίρι, βρήκαν τρόπο να αυξήσουν τα κέρδη τους. Κάνουν τις περίφημες «ρυθμίσεις». Προτείνουν δηλαδή διάφορους νέους τρόπους αποπληρωμής, του τύπου «καθόλου δόση για τρεις μήνες και τα μισά για δυο χρόνια».
Η πρώτη κλοπή, με την «καλημέρα», είναι ότι χρεώνουν έξοδα για τη ρύθμιση. Και, φυσικά, αυξάνουν το κεφάλαιο που εισπράττουν στο τέλος της ρύθμισης. Αν το υπόλοιπο του δανείου είναι 70.000 πάνε να βγάλουν επιπλέον 5.000, απλά και μόνο για να μειώσουν τη δόση για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Επιπλέον κρατούν τα επιτόκια σε επίπεδο τοκογλυφίας.
Μην πει κανείς ότι πρέπει να το πάρουμε απόφαση, αυτή είναι η ελεύθερη οικονομία. Στην ελεύθερη οικονομία οι φορολογούμενοι δεν ενισχύουν τους ιδιώτες που εμπορεύονται το χρήμα. Ηρθε η ώρα για τις τράπεζες να επιστρέψουν όσα έλαβαν ως ενισχύσεις με πρόσχημα ότι αν κλείσουν, θα καταρρεύσει η χώρα. Ξέρουμε πως γιγαντώθηκαν αυτές που γιγαντώθηκαν. Επιχειρήσεις είναι, ευνοήθηκαν και πήραν τα ρίσκα τους. Ας χάσουν μια φορά. Ας μειώσουν την κερδοφορία τους.