Για να γίνει επανάσταση χρειάζονται επαναστάτες –αν υπάρχουν ας ξεσηκώσουν τον Λαό.
Για να αλλάξουν όλα, να ανατραπεί δηλαδή το οικονομικό και κοινωνικό σύστημα, απαιτείται η επανάσταση που ήδη αναφέρθηκε.
Για να γίνει στρατιωτικό πραξικόπημα, αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Οι επαναστάσεις, στην εποχή μας, αν γίνουν δεν γίνονται με μολότοφ, λοστούς και πλιάτσικο. Τους δε επαναστάτες η αστυνομία τους πιάνει κατά δεκάδες, όταν θέλει.
Τα πραξικοπήματα είναι δυνατόν να γίνουν και να πετύχουν –υπό όρους.
Παράδειγμα η Ελλάδα. Το 1967 το πραξικόπημα έγινε και πέτυχε για τους εξής λόγους:
Πρώτον, διότι ο λαός ήταν διχασμένος, με τους νικητές του Εμφυλίου να ακούν πρόθυμα την προπαγάνδα της Ακροδεξιάς.
Δεύτερον, διότι εκείνη την περίοδο ο ανώτατος άρχων, νέος και άπειρος, συνελήφθη κατά τα γνωστά.
Τρίτον, διότι το απριλιανό πραξικόπημα έγινε με εξωτερική βοήθεια, η οποία όπως ανέβασε τη Χούντα στην εξουσία το ’67, έτσι την γκρέμισε το ’74.
Αλλες εποχές, άλλα ήθη. Σήμερα οι θαυμαστές του ολοκληρωτισμού έχουν σχεδόν εκλείψει. Και αν υπάρχουν μειοψηφίες αντιδημοκρατικές, είναι περιθωριακές. Στη χώρα μας το αβγό του φιδιού έχει από καιρό σπάσει. Δεν υπάρχει σκηνικό ανατροπής του καθεστώτος. Ο στρατός είναι στη θέση του και δεν υπάρχουν ξένοι σύμβουλοι…
Αφήνοντας πάντως στην άκρη τους θαυμαστές του Χίτλερ, ας θωρακίσουμε το Κράτος.
Οι νόμοι υπάρχουν. Αρκεί να εφαρμόζονται.
