Micromega

Η βιβλιοπαρουσίαση αποφεύγει να ασχοληθεί με κείμενα που φαίνονται μικρά, ενώ και ο πελάτης του βιβλιοπωλείου τα προσπερνά έχοντας συνηθίσει στη μεγάλη διάσταση που συνήθως έχουν τα λογοτεχνικά βιβλία. Ο τίτλος Micromega αφορά μια σειρά μικρών σε έκταση έργων μεγάλων συγγραφέων που φιλοξενούνται στις εκδόσεις Ροές. Και εκεί κρύβονται θησαυροί, μικροί και μεγάλοι. Η σειρά έχει τίτλους κλασικών συγγραφέων. Iσως δεν είναι τα πιο γνωστά τους κείμενα, μια και τα περισσότερα βρίσκονται σε συλλογές διηγημάτων ή αποτελούν έργα που «χάθηκαν» δίπλα στα πιο γνωστά των ίδιων συγγραφέων. Αυτό το επιβεβαιώνει η τελευταία παραγωγή των Ροών. Διαβάζω τίτλους: Χάμσουν, Βικτώρια. Ο Χάμσουν, γνωστός από το περίφημο έργο του Η πείνα, γράφει ένα ευαίσθητο μυθιστόρημα για ερωτευμένους, σχεδόν παραμυθένιο. Μπαλζάκ, Η βεντέτα. Ο συγγραφέας της Ανθρώπινης κωμωδίας αφηγείται εδώ μια ιστορία όπου το προσωπικό μίσος και η εκδικητική μανία συνυφαίνονται με την πολιτική αδιαλλαξία. Και όλα αυτά γύρω από μια ερωτική ιστορία που θυμίζει Ρωμαίο και Ιουλιέτα. Γκόγκολ, Το πορτρέτο. Ο συγγραφέας των Νεκρών ψυχών αφηγείται την ιστορία ενός πορτρέτου που αλλάζει χέρια ξυπνώντας στους κατόχους τους αλλόκοτα συναισθήματα. Τσβάιχ, Η γυναίκα και το τοπίο. Ο συγγραφέας που ξαναγνωρίζουμε τώρα ως μυθιστοριογράφο με τις συνεχείς επανεκδόσεις των έργων του, τα οποία συνήθως αντανακλούν την πνιγηρή μεσοπολεμική ατμόσφαιρα, εδώ παρουσιάζεται με ένα λυρικό συμβολικό διήγημα.

Στην τελευταία σοδειά υπάρχει σε ξεχωριστή έκδοση το Πρώτο ταξίδι στην Ελλάδα του Κ. Π. Καβάφη. Είναι το «ημερολόγιο καταστρώματος» που κράτησε ο ποιητής όταν πρωτοεπισκέφθηκε το καλοκαίρι του 1901 την Ελλάδα. Eχοντας στον νου μας τα ποιήματά του, σπανίως διαβάζουμε τα πεζά του. Σε αυτό ο Καβάφης είναι ένας flâneur, ένας πλάνητας που περιπλανιέται στο αστικό τοπίο με μοναδικό σκοπό να απολαύσει την παρατήρηση διαρκώς εναλλασσόμενων σκηνών.Περιδιαβάζει τη Λυκαβηττού, τη Σκουφά, τη Ζαλοκώστα, τη Βαλαωρίτου. Κάθεται στο καφέ του Ζαχαράτου. Μια άλλη ημέρα περιηγείται στο κέντρο. Ομόνοια, Αθηνάς, Αιόλου, Σοφοκλέους. Μετά ανηφορίζει στον ναό του Αγίου Διονυσίου στην Πανεπιστημίου. Κάνει περιπάτους στο Φάληρο και στον Πειραιά, όπου τρώει στο καφέ «High Life». Συνήθως περιηγείται με τα πόδια ή παίρνει το τραμ. Γνωρίζει ανθρώπους της καλής κοινωνίας, διανοουμένους και συγγραφείς. Τον Παπαρρηγόπουλο, τον Βαλαωρίτη, τον Μελά, τον Γιαννόπουλο, τον Ξενόπουλο, τους ζωγράφους Ιακωβίδη και Ροϊλό. Και ταυτόχρονα συγκρίνει την πόλη με άλλες πόλεις και κυρίως με την Αλεξάνδρεια. Μια περιπλάνηση που ακόμη και σήμερα σε ταξιδεύει και σε γοητεύει.