Η μεταρρύθμιση και ο εκσυγχρονισμός του δημόσιου τομέα αποτελούν υποτίθεται διαχρονικό αίτημα και των πολιτικών δυνάμεων και της κοινωνίας. Παρά τις υποτιθέμενες καλές προθέσεις όμως, η πολυαναμενόμενη μεταρρύθμιση είτε καρκινοβατεί μεταξύ πολιτικού κόστους και ανικανότητας είτε προσαρμόζεται κακήν κακώς στις απαιτήσεις των δανειστών μας, που απαιτούν λύσεις εδώ και τώρα. Τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι διαθεσιμότητες και οι απολύσεις δημοτικών αστυνομικών, σχολικών φυλάκων και καθηγητών τεχνικής εκπαίδευσης, χωρίς αξιολόγηση, χωρίς ουσιαστικό σχεδιασμό, καθώς επί μήνες τα σχετικά σχέδια χάνονταν στους δαιδάλους της γραφειοκρατίας. Με τον ίδιο πρόχειρο ουσιαστικά τρόπο φτάσαμε και στο κλείσιμο της ΕΡΤ, με συνέπεια καταλήψεις και διαμαρτυρίες, αλλά και ανυπέρβλητα προβλήματα στην αναδιοργάνωση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Η ανάγκη όμως για τον εκσυγχρονισμό της κρατικής μηχανής είναι αφενός μεν δεδομένη και αφετέρου δε αποτελεί την αναγκαία και ικανή συνθήκη για έξοδο από την κρίση. Το ερώτημα βέβαια αν το πολιτικό σύστημα είναι σε θέση να την υλοποιήσει παραμένει ακέραιο…
Αλέξης Καλοκαιρινός: Κλαδεύοντας τη φαιδρά πορτοκαλέαΔημήτρης Α. Σωτηρόπουλος: H κουλουριασμένη διοίκηση
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
