Σπανίως βιβλίο κινητοποιεί τόσο έντονα το γευστικό αισθητήριό μου. Διαβάζοντας το μυθιστόρημα της Αμερικανίδας Λόρι Μουρ (Lorrie Moore) Η πόρτα στη σκάλα (εκδ. Πόλις) είχα την επιθυμία να φάω παγωτό «Μπεν εν Τζέρις». Οχι, το μυθιστόρημα δεν είναι γαστριμαργικό. Είναι μια κατάδυση στη σύγχρονη αμερικανική κοινωνία, όπου τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται, λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Η 20χρονη ηρωίδα κατάγεται από μεσοδυτική Πολιτεία. Είναι φοιτήτρια σε ένα κολέγιο από αυτά που στις ΗΠΑ ονομάζονται liberal arts, όπου μπορεί να σπουδάζεις σουφισμό μαζί με γευσιγνωσία κρασιών. Η πόλη όπου βρίσκεται το κολέγιό της θεωρείται φιλελεύθερη, με κατοίκους ανεκτικούς και με οικολογική συνείδηση. Κάτω από την επιφάνεια υπάρχουν όμως ρατσισμός και μισαλλοδοξία. Η ηρωίδα εργάζεται παράλληλα με τις σπουδές της ως μπέιμπι σίτερ δίπλα σε ένα προοδευτικό και προωθημένο ζευγάρι που προσπαθεί να υιοθετήσει ένα παιδί. Παρακολουθούμε όλες τις διαδικασίες της υιοθεσίας, το υποκριτικό politically correct των υπηρεσιών και της κοινωνίας, και τέλος την αποτυχία του ζευγαριού να κρατήσει το μαύρο κοριτσάκι που υιοθέτησε. Το ζευγάρι δεν είναι αυτό που δείχνει. Πριν ζούσαν με άλλα ονόματα σε άλλη Πολιτεία και είχαν ένα τετράχρονο αγοράκι που το άφησαν να σκοτωθεί στον αυτοκινητόδρομο για συνετισμό. Ο πατέρας της ηρωίδας είναι εξ ιδεολογίας αγρότης. Εχει μια φάρμα όπου καλλιεργεί καθαρά προϊόντα. Μισοεβραία από τη μητέρα της, η ηρωίδα ερωτεύεται έναν βραζιλιάνο συμφοιτητή της. Και επειδή τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται, ο Βραζιλιάνος κάποια στιγμή εξαφανίζεται γιατί αποδεικνύεται ότι είναι άραβας τρομοκράτης. Ο αδελφός της ηρωίδας τελειώνει το κολέγιο και κατατάσσεται εθελοντής για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν που αρχίζει. Σκοτώνεται. Οι οικογενειακοί δεσμοί δοκιμάζονται. Η συγγραφέας παίζει λοιπόν με όλες τις κοινοτοπίες της σύγχρονης αμερικανικής κοινωνίας. Αλλά η συγγραφέας επιλέγει την αμερικανική κοινοτοπία και το αναμενόμενο για να τα ανατρέψει κυρίως μέσα από τη γλώσσα και τα λεκτικά παιγνίδια, μέσα από το χιούμορ και την ειρωνεία. Αυτά είναι τα στοιχεία που δημιουργούν την ποιότητα στο μυθιστόρημα της Μουρ και το κάνουν αξιανάγνωστο. Εξαιρετική η δουλειά της μεταφράστριας Μαργαρίτας Ζαχαριάδου. Αποδίδει στα ελληνικά τις γλωσσικές ακροβασίες, τα λογοπαίγνια, όλη τη γλωσσική ατμόσφαιρα.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
