Σήμερα, που ο αντιεβραϊσμός παίρνει διαστάσεις αυξανόμενες και ισχυρίζονται πολλοί ότι αυτό οφείλεται στην οικονομική κρίση, που περνά η πατρίδα μας. Η άποψη αυτή είναι λανθασμένη και κουκουλώνει τις πραγματικές αιτίες, αλλά και τις αντιλήψεις μιας μερίδας του λαού μας, για τους Εβραίους γενικά.

Το Ολοκαύτωμα και η εξόντωση των Εβραίων της Ευρώπης δεν είχε σχέση με την οικονομική κρίση στη Γερμανία, «ούτε τα καταναγκαστικά μέσα ενός ολοκληρωτικού κράτους, ούτε η κοινωνική ψυχολογική πίεση, ούτε μια σταθερή ψυχολογική προδιάθεση που έσπρωχνε τους γερμανούς να σκοτώνουν άοπλους, ανυπεράσπιστους Εβραίους, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, κατά χιλιάδες, συστηματικά και ανελέητα. Ήταν οι αντιλήψεις σχετικά με τους Εβραίους, αντιλήψεις που εξακολουθούσαν να διαποτίζουν τη Γερμανία (και όχι μόνο), όπως τη διαπότιζαν επί δεκαετίες ολόκληρες» (Ντ. Γκολντχάγκεν).

Αυτές οι αντιλήψεις πρέπει να αποκλειστούν με τον αντιρατσιστικό νόμο, ο οποίος ελπίζω να μην έχει πάει στο περιθώριο των κυβερνητικών προτεραιοτήτων, αλλά και της αντιπολίτευσης.

Η ορθολογιστική σκέψη στο πρακτικό επίπεδο της ζωής κατάφερε σπουδαίες επιτυχίες. Όμως, δεν μπορεί να καταλαγιάσει την αγωνία μας και τη θλίψη μας, από την άρνηση ενός φοβερού ιστορικού γεγονότος, όπως το Ολοκαύτωμα που πάνω στην άρνησή του στηρίζεται πλέον ο νέος αντιεβραϊσμός. Όσο θα υπάρχει η άρνηση του Ολοκαυτώματος και η αύξηση του αντιεβραϊσμού θα παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις, η ανθρω-πότητα θα κινδυνεύει να συρθεί σε τρομακτικές περιπέτειες, με άγνωστες συνέπειες για τον άνθρωπο.

Ας προσέξουν οι απανταχού κυβερνώντες, ότι το Ολοκαύτωμα απέδειξε ότι μια «ιδεολογία» όπως ο ναζισμός, μπορεί να είναι το ίδιο καταστροφι-κή και θανατηφόρα με μια θρησκευτική σταυροφορία. Στον πυρήνα του ο αντισημιτισμός, που είναι η οπισθοδρόμηση στη βαρβαρότητα, έχει την «ιδεολογία της εξόντωσης». Η άρνηση του Ολοκαυτώματος είναι δυνατόν να είναι απαλλαγμένη από αυτή την «ιδεολογία της εξόντωσης»; Ίσως ναι, ίσως όχι. Δεν μπορώ να δώσω ούτε θετική, ούτε αρνητική απάντηση, με τα σημερινά δεδομένα. Πάντως η υποψία υπάρχει.

Πρέπει κάποτε, επί τέλους, να δοθεί ένα οριστικό τέλος στη μονιμότητα του αντισημιτισμού, που προσβάλλει τον άνθρωπο.

Ο νέος αντιεβραϊσμός είναι η απαξίωση των ανθρώπων στο σεβασμό και στην ιερότητα της ζωής. Ο αντιρατσιστικός νόμος είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει γιατί «οι πλειοψηφίες έχουν τη δύναμη του αριθμού τους, αλλά οι μειοψηφίες έχουν την ανάγκη των νόμων» (Γ. Κουμάντος).