Είναι προφανές πως η ανάπτυξη της χώρας μας και η αναβάθμιση της στο διεθνές γίγνεσθαι γενικότερα, θα πρέπει να θεμελιώνεται σε οικονομικές θεωρίες και αναπτυξιακά μοντέλα, τα οποία αναδύονται μέσα από τους κόλπους της ίδιας της κοινωνίας και εναρμονίζονται απόλυτα, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των παραγωγικών δυνάμεων.
Η προσέλκυση επενδύσεων στην ανάπτυξη βιομηχανικών μονάδων, για παράδειγμα, οι οποίες θα βρίσκονται σε συνέργεια με τους υπόλοιπους τομείς της οικονομίας, αποτελεί την ασφαλιστική δικλείδα για την επιτυχή πορεία της. Η σύνδεση, δηλαδή, της βιομηχανίας με την επιχειρηματικότητα στους τομείς που διακρινόμαστε, θα χαράξει νέες προοπτικές με την αύξηση των εξαγωγών, τη μείωση των εισαγωγών και με τα κέρδη που θα εξασφαλίζονται στους επιχειρηματίες.
Γιατί δίνουμε όμως τόση έμφαση στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας; Γιατί μπορεί να αποτελέσει το όπλο ανάσχεσης της ανεργίας με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την εξάλειψη του νεομεταναστευτικού ρεύματος που έχει προκληθεί. Κι όμως η Ελλάδα μπορεί να εδραιωθεί στο διεθνή οικονομικό στίβο με την «καλλιέργεια» της επιχειρηματικότητας, αξιοποιώντας ευέλικτα, ανθρώπινο δυναμικό, προσόντα και δεξιότητες. Ως πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή είναι η εγκαθίδρυση κλίματος εμπιστοσύνης και σεβασμού του κράτους προς τους επιχειρηματίες και τις δράσεις τους. Η ενίσχυση της νεανικής και γυναικείας επιχειρηματικότητας, με τη συνδρομή και της ίδιας της ΕΕ, μπορεί να αποτελέσει τη μαγιά για το μεγάλο εγχείρημα, το οποίο δεν είναι ανέφικτο.
Η Κρήτη είναι η νότια πύλη εισόδου όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά της Ευρώπης ολόκληρης. Ένας τόπος που χρειάζεται στήριξη για να μεγαλουργήσει και στον τουρισμό και στον Πρωτογενή τομέα. Και τα δύο αυτά αναπτυξιακά κεφάλαια, χρειάζονται την κατάλληλη προώθηση στο εξωτερικό. Δεν χρειάζονται πακτωλοί χρημάτων για να ανταπεξέλθουμε στην ανταγωνιστικότητα. Σωστή διαχείριση κοινοτικών κονδυλίων χρειάζεται και η κατάλληλη αξιοποίηση έμψυχου δυναμικού.
Είναι κοινά αποδεκτό, πως με στοχευόμενες δράσεις, μεστά και γρήγορα βήματα, θα μπορέσουμε να πετύχουμε την ανόρθωση αλλά και τη θωράκισή της εθνικής οικονομίας, για να απομακρύνουμε κάθε ενδεχόμενο εγκλωβισμού μας, εκ νέου, στη στείρα πολιτική του δανεισμού. Η πολιτεία πρέπει να διασφαλίζει συνεχώς με το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο και δέσμες μέτρων, τη δραστηριότητα και την ανταγωνιστικότητα αυτών των δράσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Οφείλει, επίσης να μεριμνήσει για την εύρυθμη λειτουργία τους και να προωθήσει τα κατάλληλα πρότυπα, ώστε η οικονομία να καταστεί βιώσιμη.
