Ολοι, όταν είμαστε νέοι, ελπίζουμε και προσδοκούμε να ζήσουμε σε μια κοινωνία ελεύθερη και δίκαιη. Οι περισσότεροι, όταν φθάνουμε προς το τέλος της διαδρομής της ζωής και κάνουμε τον απολογισμό, νιώθουμε ότι ζήσαμε σε μια κοινωνία άνιση και άδικη, έστω κι αν μας παρείχε βασικές ατομικές ελευθερίες. Αυτό επαναλαμβάνεται αιώνες τώρα. Φαίνεται ότι τα νεανικά μας όνειρα είναι σε διάσταση από τους κανόνες που λειτουργούν οι ανθρώπινες κοινωνίες. Κι αυτό είναι παράξενο. Αν πράγματι όλοι επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε μια ελεύθερη και δίκαιη κοινωνία, γιατί πάντοτε αποτυγχάνουμε;
Ισως αυτή η επί αιώνες, αποτυχία να είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί έχουν δοκιμάσει να περιγράψουν ιδανικές πολιτείες για να εμπνεύσουν τους πολιτικούς και τα πλήθη των ανθρώπων που αναζητούν μια καλύτερη ζωή επί της γης.
Πιο εντυπωσιακή και πιο ελκυστική μεταξύ αυτών, η ουτοπία του Καρόλου Μαρξ, της οποίας τα χαρακτηριστικά διετύπωσε στην «Κριτική του Προγράμματος της Γκότα» σε δέκα γραμμές που δεν πρέπει να ξεχάσουμε: (α) κατάργηση της αντίθεσης ανάμεσα στην πνευματική και σωματική εργασία, (β) η εργασία είναι μέσο για να ζούμε, αλλά και πρώτη ανάγκη ζωής, (γ) ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων από τις οποίες θα αναβλύζει άφθονος ο πλούτος της κοινωνίας και (δ) ως αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων, θα μπορέσει η κοινωνία να γράψει στη σημαία της «από τον καθένα ανάλογα με τις ικανότητές του, στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του». Αυτές οι δέκα γραμμές του Μαρξ, γραμμένες πριν από 138 χρόνια, συγκίνησαν και εξακολουθούν να συγκινούν εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και θα έχουν πάντα μια θέση στην καρδιά μας.
Η πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού δεν ακυρώνει την ανάγκη για μια έντονη παρουσία και συμβολή των κομμουνιστικών κομμάτων με σκοπό την προώθηση των αιτημάτων των λαϊκών μαζών στις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες. Αντίθετα, η παρουσία τους τώρα, που οι οικονομικές ανισότητες έχουν διευρυνθεί, είναι πιο αναγκαία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είδα με κάποια ανακούφιση και με κάποια ελπίδα την αλλαγή ηγεσίας στο ΚΚΕ. Ισως τώρα να γλιτώσουμε από το τυπολόγιο των συνθημάτων της κυρίας Παπαρήγα και της ηγεσίας της, από τις καταστροφικές ανοησίες των συνθημάτων περί απειθαρχίας και ανυπακοής και τις ατυχείς παρεμβάσεις του ΠΑΜΕ.
Ας ελπίσουμε ότι η νέα ηγεσία του ΚΚΕ υπό τον κ. Κουτσούμπα θα αντιληφθεί ότι η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμη αλλά όχι επαναστατική κατάσταση και ότι το μέλλον μας βρίσκεται στην ενεργό συμμετοχή και δράση σε διεθνές επίπεδο και όχι στην απομόνωση. Πολιτική σημαίνει θετική συμβολή για την ανάπτυξη της χώρας και για την ευημερία του λαού. Βέβαια, οι πρώτες δηλώσεις του κ. Κουτσούμπα δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικές. Είναι όμως κατανοητό ότι η πολιτική, κυρίως η κομματική, απαιτεί ελιγμούς. Ιδωμεν.
tplianos@aueb.gr

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ