Εχουμε χούντα. Το διδάσκει η ΟΛΜΕ στους δρόμους. Το διακηρύσσει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το μεταλαμπαδεύει η «Αυγή». Οχι μόνο αυτό. Το έχουμε ακούσει στο παρελθόν από πολλούς αντιπολιτευόμενους. Και προφανώς, θα το ακούσουμε ξανά τις επόμενες ημέρες. Για να το εμπεδώσουμε. Εχουμε χούντα.
Χρησιμοποιούμε τη λέξη πολύ εύκολα τελευταία. Σαν κορύφωση της οξύτητας στην πολιτική αντιπαράθεση. Ο άλλος είναι πάντοτε πουλημένος, χαφιές, προδότης, χουντικός. Εκδήλωση και πολιτική συμπεριφορά μιας κοινωνίας με καθυστερημένη πολιτική συνείδηση.
Η ψευδής αποτύπωση μιας εποχής αποτελεί εμπόδιο στη συνειδητοποίηση των συνθηκών που την ορίζουν και τη χαρακτηρίζουν. Είναι ταυτόχρονα μια εκδήλωση άρνησης της πραγματικότητας. Την περιγράφουμε την πραγματικότητα όπως μας βολεύει για να αποφύγουμε τη συνάντηση μαζί της, που μπορεί να είναι οδυνηρή.
Πρόκειται για συνηθισμένες συμπεριφορές και εξουσιαστικές πρακτικές στο επίπεδο της γλώσσας και του λόγου. Η επιδίωξη είναι η καθυπόταξη του άλλου, με την υπαγωγή του σε απλοποιητικά και στερεοτυπικά σχήματα.
Καταγγέλλοντας το ανύπαρκτο, χάνουμε τον δρόμο και τον στόχο. Αφήνουμε το τιμόνι στην ψευδή συνείδηση. Η ψευδής συνείδηση έχει μια στρεβλή εικόνα του κόσμου. Είναι ο παραποιημένος κόσμος. Ο σχεδιασμένος στη φαντασία κατά τις ανάγκες και την επιταγή της ιδεολογίας.
Η εξουσιαστικότητα είναι ο οδηγός.
Η κατανόηση δεν ενδιαφέρει.
Η χούντα υπήρξε. Και υπάρχουν άνθρωποι που τη βίωσαν. Καμία γλώσσα και κανένα σύνθημα δεν μπορεί να τη μετατρέψει από πραγματικότητα σε φαντασία. Οποιος λέει ότι έχουμε χούντα είναι σαν να αρνείται την πραγματικότητα της χούντας.
Η στάση αυτή δεν μας βοηθάει να βγει η χώρα από την κρίση. Μας βυθίζει βαθύτερα σε αυτήν.
Ο κ. Λευτέρης Κουσούλης είναι πολιτικός επιστήμονας.