Ενα πολυπληθές ακροατήριο είχε την ευκαιρία την περασμένη Πέμπτη να διαπιστώσει πως υπήρξαν πολλές φωνές που προειδοποιούσαν ότι η πορεία της ελληνικής οικονομίας, από τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, είχε ρότα προς τη χρεοκοπία…
Από τις πλέον έγκυρες και ηχηρές φωνές ήταν του φίλου και συνοδοιπόρου στη δημοσιογραφία και καλού γείτονα σε αυτή τη σελίδα Γιάννη Μαρίνου. Από το 1966 ως αρθρογράφος και διευθυντής του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» είχε επισημάνει και προειδοποιούσε: «Δανειζόμεθα από το εξωτερικόν διά να εξοφλούμεν τα χρέη μας προς το εξωτερικόν. Η Ελλάδα έφθασε εις αδιέξοδον με τον συνεχή δανεισμόν και με την μη παραγωγικήν αξιοποίησίν του».
Ο Γιάννης Μαρίνος, από τους πλέον έγκυρους οικονομικούς αναλυτές, μαχητικός και αδέσμευτος κομματικά, συνέχισε από τον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» και στη συνέχεια από «Το Βήμα» να ασκεί εποικοδομητική κριτική για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και τις ευθύνες των κυβερνήσεων, των κομμάτων, των συνδικαλιστών και των παραγόντων της οικονομίας. Δεν ασκούσε κριτική για την κριτική. Επεσήμαινε τα λάθη και πρότεινε λύσεις. Πολλές φορές ενοχλούσε. Ισως γι’ αυτό πολλοί και, κυρίως, οι υπεύθυνοι –και δεν ήταν λίγοι –δεν τον πρόσεχαν…
Εύστοχος και διδακτικός ο τίτλος «Ας προσέχαμε…» του βιβλίου, στο οποίο περιλαμβάνονται μερικά από τα άρθρα του στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» και «Το Βήμα» και το οποίο παρουσιάστηκε την περασμένη Πέμπτη και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαζήση.
«Καθώς η νέα κυβέρνηση (ΝΔ, ΠαΣοΚ, ΔΗΜΑΡ)» τονίζει στον πρόλογο ο Γιάννης Μαρίνος «ανέλαβε υπό συνθήκες κοινωνικής αναταραχής, ύφεσης, καλπάζουσας ανεργίας και πολιτικής πόλωσης, με πανίσχυρη αντιπολίτευση των δύο άκρων (Αριστεράς – ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ και Δεξιάς – Ανεξάρτητοι Ελληνες και Χρυσή Αυγή), η μόνη διέξοδος πριν από το οριστικό αδιέξοδο και οπισθοδρόμηση σε συνθήκες δεκαετίας του ’50 μπορεί να προέλθει από το να αναζητηθούν και να έλθουν στο φως οι αδυναμίες και τα αίτια που οδήγησαν τη χώρα μας, υπό συνθήκες τεχνητής εν πολλοίς ευδαιμονίας, στο σημερινό οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο. Ετσι ελπίζεται να καταπολεμηθούν στη ρίζα τους με την κατανόηση και τη δυναμική σύμπραξη των υγιών τμημάτων της κοινωνίας μας, χωρίς τις οποίες και οι σοφότερες και κατά το δυνατόν ανιδιοτελείς προσπάθειες και της νέας κυβέρνησης θα αποδειχθούν μάταιες.
»Μέσα στη δίνη της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης από την οποία μαστίζεται σήμερα η χώρα μας, που απεικονίσθηκε στις εκλογές της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου 2012, και με την προσδοκία ότι δεν επίκειται ο Αρμαγεδδών, όπως αναγγέλλουν οι σε κάθε κρίση ευδοκιμούντες προφήτες, η εκλαϊκευμένη επισήμανση των βασικών αιτιών που είχαν στην Ελλάδα ως αποτέλεσμα το βιούμενο σήμερα αδιέξοδο μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη για το παρόν και για το μέλλον, που θα πρέπει να οικοδομηθούν με γνήσια και ασφαλή υλικά, με προοπτική σταθεροποίησης εν πρώτοις και εν συνεχεία ριζικής βελτίωσης».
Αυτονόητη η επισήμανση-πρόταση του Γιάννη Μαρίνου. Οι αναγνώστες αυτής της στήλης ίσως θυμούνται ότι πολλές φορές είχα προτείνει τη συγκρότηση μιας ανεξάρτητης από τα κόμματα επιτροπής ειδικών, με συμμετοχή και ξένων, για να καταγράψει τα αίτια που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας.
Η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση όχι μόνο δεν ενδιαφέρεται να αναζητήσει αυτά τα αίτια, αλλά πορεύεται ως να μην έχει διδαχθεί από το παρελθόν. Ούτε και αυτή η κυβέρνηση «προσέχει».
Διότι ούτε «γνήσια» ούτε «ασφαλή υλικά» για την οικοδόμηση του μέλλοντος είναι οι κομματικοί «αξιωματούχοι» σε βασικούς τομείς του Δημοσίου. Είναι η συνέχεια του καταστροφικού παλαιοκομματισμού.
Ας διαβάσουν οι κυβερνώντες, και όχι μόνο, τον Γιάννη Μαρίνο.
gromaios@oyenet.gr
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
