Τα πιο παράξενα πράγµατα συµβαίνουν συνήθως στην Κύπρο. Μια πρόχειρη αναδροµή µάς θυµίζει περιστατικά και επεισόδια που µαρτυρούν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα των Ελληνοκυπρίων.

Τέτοια εποχή ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 1970, το βράδυ της τελευταίας Κυριακής της Αποκριάς, όταν κοιτάζοντας την πίστα του «Κοσµοπόλιταν» οι θαµώνες έτριβαν τα µάτια τους. Στο πολυτελέστερο χορευτικό κέντρο της Λευκωσίας χόρευαν τανγκό δύο «ορκισµένοι» εχθροί. Ο ταγµατάρχης του Ελληνικού Στρατού Κώστας Ιωαννίδης (καµία σχέση µε τον απριλιανό συνεπώνυµό του) και η Μόνικα Βασιλείου, αδελφή του Γιώργου Βασιλείου, του µετέπειτα Προέδρου της Κύπρου.
Το ζευγάρι χόρευε και είχε «αιχµαλωτίσει» τους παρευρισκοµένους. Οχι µόνο διότι ο Ιωαννίδης ήταν ένας γοητευτικός άνδρας αλλά και διότι, πρωτοπαλίκαρο αυτός της ΕΟΚΑ 2, χόρευε µε µια ηθοποιό (από τις ωραιότερες γυναίκες της Κύπρου) που ήταν ένα από τα σκληρότερα στελέχη του κόµµατος του Βάσου Λυσσαρίδη, φίλου και προσωπικού γιατρού του Μακαρίου και ορκισµένου εχθρού του στρατηγού Γ. Γρίβα. Ο ταγµατάρχης (υιός του Πολύκαρπου Ιωαννίδη, συνεξόριστου του αρχιεπισκόπου Μακαρίου στις Σεϋχέλλες) είχε αρνηθεί να επιστρέψει στην Ελλάδα όταν η απριλιανή δικτατορία απέσυρε την ελληνική Μεραρχία από την Κύπρο. Εµεινε εκεί και έγινε στέλεχος της ΕΟΚΑ 2, φανατικός εχθρός του Μακαρίου, στις ένοπλες «δυνάµεις» του οποίου ανήκε η Μόνικα Βασιλείου.
Αυτά τα ελάχιστα ψήγµατα ιστορίας συµπληρώνονται από πλήθος ανάλογα περιστατικά, τα οποία κατέληξαν στη φράση ο Μακάριος δεν θέλει την ένωση της Κύπρου µε την Ελλάδα, αλλά της Ελλάδας µε την Κύπρο!!!
Ο µύθος δηλοί ότι το Κυπριακό θέλει προσεκτικούς χειρισµούς, ιδίως σε στιγµές κρίσιµες. Το δόγµα η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάς συµπαρίσταται είναι παρωχηµένο!