Τη στιγμή που ακόμα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παραδέχεται ότι επιβλήθηκαν καταστροφικές πολιτικές λιτότητας στη χειμαζόμενη Ελλάδα, η Γερμανία, με το γνωστό τάκτ της, επιμένει στις αρχικές θέσεις της δανείζοντάς την με πολύ ψηλότερα επιτόκια από εκείνα που δανείζεται η ίδια. Βγάζει δηλαδή κέρδος από την Ελληνική κρίση. Και απέχει από επενδύσεις στην Ελλάδα σε αντίθεση με την Κίνα, την αμερικανική Hewlett – Packard κλπ. Έτσι αντιλαμβάνεται η Γερμανία της Siemens τη συμπαράσταση στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου;

Η Γερμανία έχει αποτύχει να ενσωματώσει πλήρως την πρώην Ανατολική Γερμανία παρά τα 23 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από την ενοποίηση και τον πακτωλό των χρημάτων που δαπάνησε για το σκοπό αυτό. Και να σκεφθεί κανείς ότι πρόκειται για ενσωμάτωση του ίδιου λαού που μιλά την ίδια γλώσσα, έχει τις ίδιες ιστορικές ρίζες και παραπλήσια νοοτροπία (προτεσταντική ηθική). Για εμάς όμως προβάλλει την απαίτηση να αλλάξουμε τα πάντα (βαλκανική νοοτροπία, δομικές στρεβλώσεις, διαφθορά, φοροδιαφυγή κλπ) μέσα σε 3 – 5 χρόνια! Και μας απέστειλε ειδικούς τεχνοκράτες για να επισπεύσουμε τις αλλαγές…

Διερωτώμαι: Οι πολιτικοί τους δεν διαθέτουν ιστορικές γνώσεις να διδαχθούν από τα τραγικά σφάλματα της πολιτικής αυστηρής λιτότητας του Brüning (1930) που οδήγησαν στην κυριαρχία των Ναζί; Ούτε κάν από το τρέχον πείραμα της ενσωμάτωσης της Ανατολικής Γερμανίας;

Οι αλλαγές που πρέπει πράγματι να γίνουν χρειάζονται χρόνο ώστε να υπερνικηθούν οι αντιδράσεις των συντεχνιών, να ελαχιστοποιηθούν τα σφάλματα, να μη παίρνονται μέτρα «στο γόνατο» και, κυρίως, ο κόσμος και η Διοίκηση να πεισθούν για την αναγκαιότητά τους. Όμως, τα ερείπια και η εξαθλίωση με την τεράστια ανεργία, τη βαρύτατη φορολογία και την απίστευτη περικοπή των εισοδημάτων και χωρίς παράλληλες επενδύσεις (ανάλογες με εκείνες του Σχεδίου Marshall που βοήθησαν τη μεταπολεμική Γερμανία να ανακάμψει τάχιστα) δεν συνθέτουν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για ένα καλύτερο μέλλον. Ο κόσμος χρειάζεται ελπίδα, εμπιστοσύνη και χρόνο. Αλλιώς δημιουργούνται τεράστια κοινωνικά και ταξικά προβλήματα και ο ελληνικός χώρος κινδυνεύει να εκραγεί.

Φημολογείται ότι μόνο μετά τις Γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου ενδέχεται η Γερμανία να μεταβάλει τη στάση της. Όμως, στο μεταξύ τα πράγματα επιδεινώνονται και οι αντοχές μας μηδενίζονται. Αρκετά πλήρωσε η Ελλάδα τα σφάλματά της. Θα πρέπει πρώτα να καταστραφεί ολοσχερώς για να καταλάβουν οι Γερμανοί ότι παρατράβηξαν το σχοινί; Όπως περίπου καταστράφηκε η Γερμανία το 1944 – 45 επειδή η ηγεσία της δεν ήθελε να παραδεχθεί την ήττα της;