Κλείνει το ΕΚΕΒΙ ή τουλάχιστον προσπαθούν να το κλείσουν –γιατί πρέπει να περάσει και νομοθετικά από τη Βουλή, πράγμα όχι τόσο σίγουρο, αφού και βουλευτές της συμπολίτευσης αντιδρούν. Το κλείσιμο του οργανισμού αυτού συνιστά την καταστροφή ενός θεσμού που, αντί να αναβαθμιστεί, επιλέγεται η εξαφάνισή του με την επιστροφή του στη μούχλα της γραφειοκρατίας. Αντί να χαραχθεί μια νέα στρατηγική που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κρίσης που μαστίζει την αγορά του βιβλίου, επιλέγεται η σιωπή που κρατά σε αβεβαιότητα εδώ και σχεδόν έναν μήνα τον χώρο. Αλλο ζήτημα: το υπουργείο Οικονομικών περνάει στο φορολογικό νομοσχέδιο διάταξη με την οποία κάθε συγγραφέας, διορθωτής, μεταφραστής κτλ. πρέπει να έχει μπλοκ, να κόβει δηλαδή Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, και να έχει γραφτεί στον ΟΑΕΕ – πρώην ΤΕΒΕ. Ετσι, για παράδειγμα, ένας ποιητής που βγάζει βιβλίο κάθε δύο χρόνια και πουλάει 500 αντίτυπα θα πρέπει να εμφανίζεται κάθε δύο μήνες στον ΟΑΕΕ και να καταβάλλει τουλάχιστον 500, μπορεί και 800 ή 1.000 ευρώ για σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αρα για να εκδώσει ένα βιβλίο 100 σελίδων, το οποίο ίσως του αποφέρει κέρδη 100 ευρώ, θα πρέπει να πληρώσει το λιγότερο 6.000 ευρώ. Το ίδιο ισχύει για κάποιον που κάνει μια μετάφραση τον χρόνο, επιμελείται ένα βιβλίο τον χρόνο κ.ο.κ. Ετσι όμως κανένας συγγραφέας δεν θα μπορεί να εκδώσει βιβλίο, κανένας μεταφραστής ή εικαστικός ή διορθωτής – επιμελητής δεν θα μπορεί να προσφέρει τη δουλειά του.
Αλλο ζήτημα: η υπόθεση της ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ και η αδιαφορία του υπουργείου να δώσει διευκρινίσεις για το μέλλον της έχει θορυβήσει την αγορά του βιβλίου, μια και τα στοιχεία της βάσης δεδομένων της ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ χρησιμοποιούν οι βιβλιοπώλες, οι εκδότες, ο ΟΣΔΕΛ, όσοι φορείς απονέμουν βραβεία, τα περιοδικά, οι βιβλιοθήκες και άλλοι πολλοί. Επίσης, τα βιβλιοπωλεία μετά βίας μπορούν να αντεπεξέλθουν στη φορολογία, τα ενοίκια και όλα όσα τους πιέζουν. Τι θα γίνει όταν αυτά κλείσουν; Δεν θα έπρεπε να υπάρξει μια φροντίδα, μέσω οικονομικών διευκολύνσεων, ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν; Φαντάζομαι ότι τα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών ουδόλως ενδιαφέρονται γι’ αυτά, έχουν ίσως σοβαρότερα πράγματα να φροντίσουν. Ο Γιάννης Στουρνάρας, που ξέρω ότι διαβάζει, θα πρέπει να το ξαναδεί, μια και εδώ έχουμε μια αλυσίδα συνεχών μικρών και μεγάλων καταστροφών που πλήττουν τον χώρο του βιβλίου. Η πτώση της κατανάλωσης στη βιβλιαγορά συντείνει στην κρίση, επιφέρει συνεχείς πιέσεις σε όλους τους παράγοντες, εκδότες, τυπογράφους, συγγραφείς. Οι μικρές αυτές συνεχείς καταστροφές συναθροιζόμενες συνιστούν τη νέα μεγάλη καταστροφή του χώρου του βιβλίου. Ακούει κανείς;

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ