«Ασφαλώς ακούσατε για την διαγωγή μου όσο ανήκα στην ιουδαϊκή θρησκεία, ότι κατεδίωκα με πάθος την εκκλησία του Θεού και προσπαθούσα να την εξαφανίσω». (Απόστολος Παύλος, Προς Γαλάτας 1,11-19). Ο Απ. Παύλος, όπως όλοι γνωρίζουμε, είχε κακό παρελθόν. Κατεδίωκε τη χριστιανική θρησκεία, διότι ενόμιζε ότι έτσι υπεστήριζε τη θρησκεία των πατέρων του.

Μόλις όμως αντελήφθηκε ότι αλλού ήταν η αλήθεια, δεν εδίστασε να αλλάξει κατεύθυνση. Από διώκτης έγινε κήρυκας και απόστολος του χριστιανισμού. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς, οι σημερινοί χριστιανοί. Μπορεί άλλοι να ήταν μέθυσοι, άλλοι χαρτοπαίχτες, άλλοι κακοί οικογενειάρχες, άλλοι ανήθικοι, άλλοι κακοί επαγγελματίες, άλλοι όχι τίμιοι, άλλοι….., άλλοι…..κτλ.

Τώρα, αφού άκουσαν και φωτίσθηκαν από την αλήθεια τουΧριστού και έμαθαν τί ζητάει ο Ιησούς από τους οπαδούς του, η πρώτη τους πράξη πρέπει να είναι η διακοπή με το αμαρτωλό παρελθόν. «Πετάξτε λοιπόν από πάνω σας κάθε είδους κακία, κάθε δολιότητα, υποκρισία, φθόνο και κάθε είδος κακογλωσσιά. Σαν τα νεογέννητα βρέφη, να λαχταράτε το πνευματικό κι άδολο γάλα, για να αυξηθείτε και να φτάσετε τη σωτηρία, μιά και γευτήκατε την καλοσύνη του Κυρίου» (Α΄Πέτρ. β΄, 1-2), συνιστά ο Απ. Πέτρος.

Είχε, βέβαια, ο Απ. Παύλος και συγγενείς, τους οποίους και αγαπούσε. Όταν όμως εκείνος έγινε χριστιανός, και οι συγγενείς του δέν δέχτηκαν να τον ακολουθήσουν, τότε δεν εδίστασε να αποχωρισθεί απ’ αυτούς. Οι δρόμοι τους δεν συμφωνούσαν και γι’ αυτό, χωρίς να παύσει να τους αγαπά, έπαυσε να έχει σχέσεις μαζί τους.

Είναι ενδεχόμενο, πολλοί από το οικογενειακό και συγγενικό περιβάλλον ενός σημερινού χριατιανού, να ζουν μία ζωή κοσμική, αμαρτωλή, χωρίς Θεό, σύμφωνα με το πνεύμα του κόσμου, που είναι επηρεασμένο από τα κηρύγματα της απιστίας και του υλισμού.

Χωρίς να παύσει να τους αγαπά και να προσεύχεται γι’ αυτούς, δεν θα πρέπει να τους συναναστρέφεται και να τους ακολουθεί στο δρόμο τους. Αυτοί έχουν άλλη γραμμή. Η αγάπη του προς τους συγγενείς του δεν πρέπει να νικήσει την αγάπη του προς τον Χριστό. Το είπε, άλλως τε ο Χριστός, ότι θα είναι «εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού» (Ματθ.ια΄, 36).

«Όποιος αγαπά, είπε πάλι ο Ίδιος, τον πατέρατου, την μητέρα του, το γυιό του ή την θυγατέρα του περισσότερον από Εμέ, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου» (Ματθ. ια΄, 37). Έτσι είναι, αγαπητοί χριστιανοί, ο Χριστός είναι απαιτητικός. Δεν ανέχεται ένοχους συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Η χριστιανική ζωή είναι φώς. Δεν μπορεί να έχει σχέσεις με το σκοτάδι. Εκτός όμως από τους συγγενείς, είχε και φίλους ο Απ. Παύλος.

Όταν όμως οι φίλοι του αρνήθηκαν να τον ακολουθήσουν στη νέα θρησκεία, έπαυσε να έχει στενούς δεσμούς μαζί τους, διότι η φιλία είναι ψυχικό σκίρτημα. Δεν μπορεί να γίνεται αλυσίδα που ενώνει τις καρδιές για να τις οδηγήσει στο θάνατο. Πολύ παραστατικά γράφει ο Απ. Παύλος «Μη συνάπτεσθε εις στενόν σύνδεσμον με τους απίστους, οι οποίοι δεν είναι ταιριαστό ζευγάρι διά σας, διότι ποία επικοινωνία υπάρχει μεταξύ φωτός και σκότους ; Ποία δε συμφωνία μεταξύ Χριστού και Σατανά ;» (Β΄Κορ. στ΄, 14-15).

Έτσι είναι, αδελφοί μου, Η φιλία με αμαρτωλό και φαύλο και άπιστο και άδικο και ανήθικο, δεν θα βγεί σε καλό, διότι άλλος είναι ο δρόμος του ενός και άλλος του άλλου. Μόνη λύσις είναι η διακοπή των στενών δεσμών. Καμμία άλλη!….

* Ο Σεβασμιότατος Σεραφείμ Κυκκώτης είναι Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε