ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΩ! Έκανα λάθος την τελευταία φορά που έγραφα ότι «από τα 34 δισ. της δόσης, τα 24 πάνε στις τράπεζες και τα 10 για δημοσιονομικούς σκοπούς (για να πληρωθούν χρέη του δημοσίου δηλαδή)». Και αυτό γιατί τα 16 δισ. θα πάνε στα ταμεία των «ευαγών» τραπεζών, τα 11 στην επαναγορά ομολόγων (πάλι στις τράπεζες) και μόνο τα 7 για χρέη του δημοσίου.
Και η δύσμοιρη αγορά; Που έχει στεγνώσει από ρευστό και περιμένει κανένα ευρουλάκι για να κάνει Χριστούγεννα; Θα κάνει υπομονή ως το νέο έτος μήπως και περισσέψει κάτι από τα υπόλοιπα 18 δισ. που θα έρθουν ως τον Μάρτιο, αν βεβαίως είμαστε καλά παιδιά και ψηφίσουμε ένα φορολογικό που θα παίρνει ακόμη περισσότερα από τους πολλούς για να δίνει στους λίγους.
Και οι φτωχοί; Εκείνοι που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και κάνουν τους κυβερνητικούς εταίρους μας να κλαίνε με μαύρο δάκρυ για το κακό που βρήκε τη χώρα;
Μα αυτοί, βρίσκουν αποκούμπι, μαθαίνω, στην κοινωνική αλληλεγγύη. Στην βοήθεια που οι πολίτες μπορεί απλόχερα να προσφέρουν στους συνανθρώπους τους. Και ξέρετε, δεν θέλω να παραγνωρίσω τη σημασία της κοινωνικής ευαισθησίας, αλλά όταν γίνεται με τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα, τότε στο χωριό μου την φωνάζουμε «ελεημοσύνη».
Ομως στην Ελλάδα του 21ου αιώνα δεν υπάρχουν «Καραμουρτζούνηδες». Τώρα διαθέτουμε μόνο τρόικες και ευπειθείς συνομιλητές-υπάλληλοί τους, έτοιμοι να θυσιάσουν τα πάντα για το κοινό καλό _ το δικό τους, όχι όλων, μην παίρνουμε και θάρρος…
