Η σημερινή πολιτική καμπή της χώρας είναι απολύτως αναγκαία και κρίσιμη καθώς διακυβεύονται πολλά για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας, του έθνους άλλα και για τον τρόπο με τον οποίο θα έχει μελλοντικά την δυνατότητα να παίξει στο «πόκερ» των διεθνών αγορων. Αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι σήμερα η χώρα μας έχει χάσει πολλά από τα προνόμια που είχε στο παρελθόν, έχει απολέσει την αξιοπιστία της, την ικανότητα λήψης αποφάσεων άλλα και την ισότητα με τα υπόλοιπα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης.

Βεβαίως, όλα τα παραπάνω δεν ήταν αποτέλεσμα μιας ημέρας και ούτε μπορούν να βρεθούν λύσεις σε μία ήμερα καθώς ήταν συνέπειες ενός σάπιου πολιτικού συστήματος που κυβέρνησε τη χώρα τα τελευταία τριάντα χρόνια. Βρισκόμαστε λοιπόν στο σημείο μηδέν, όπου κυριαρχεί η αβεβαιότητα και η κατάσταση αυτή είναι άδικη για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού.

Αλλά για να μην υπάρξουν και χειρότερα συμβάντα θα πρέπει να γίνουν κάποιες στοχευμένες και συγκριμένες διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες θα ξεκινούν από τους ίδιους τους πολιτικούς και αργότερα θα αγγίζουν το πολιτικό σύστημα.

Παρακάτω παραθέτω τις προτάσεις, που από την πλευρά μου ως έφηβος, θεωρώ αναγκαίες για την σημαντική αλλαγή του πολιτικού συστήματος

  • Αρχική πρόταση είναι κάθε νεοεκλεγείσα κυβέρνηση να έχει περισσότερο χρόνο για την υλοποίηση του κυβερνητικού έργου μπροστά της. Η θητεία της λοιπόν να είναι 5 – 6 χρόνια έτσι ώστε να μπορεί να δείξει αποτελέσματα και να έχει περισσότερο χρόνο δράσης. Έτσι θα μπορέσει να αποδείξει τις ικανότητες της και κατά πόσο κρίνεται ικανή να συνεχίσει το έργο της στην επομένη θητεία.
  • Επίσης θα πρέπει το πολιτικό προσωπικό της χώρας και ιδιαίτερα ο Πρωθυπουργός να μην μπορεί να εκλεγεί πάνω από δυο θητείες, κάτι το οποίο γίνεται με επιτυχία στην Αμερική.
  • Παράλληλα θα πρέπει να υπάρξει αλλαγή στον Νόμο περί ευθύνης Υπουργών έτσι ώστε εάν κάποιο πολιτικό πρόσωπο πιαστεί να κλέβει το Δημόσιο, να μπορεί άμεσα η Δικαιοσύνη να παρέμβει χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες. Πιθανόν έτσι να σταματήσει η διαφθορά στο πολιτικό σύστημα.
  • Ακόμα θα πρέπει να υπάρξει μια ανεξάρτητη Αρχή, η οποία θα έχει ως στόχο την αξιολόγηση των υποσχόμενων, των προεκλογικών προγραμμάτων και των εξαγγελιών. Αυτή η αρχή θα κοστολογεί εάν αυτά που υπόσχονται τα κόμματα είναι εφικτά στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα. Εάν κάποιο κόμμα εκλεγεί και δεν υλοποιεί σημαντικές προεκλογικές εξαγγελίες, να κόβεται η χρηματοδότηση που λαμβάνει το κόμμα αυτό από το κράτος.

Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα παραπάνω είναι κάποιες από τις βασικότερες προτάσεις για την εξισορρόπηση των σχέσεων μεταξύ πολιτών και Πολιτείας. Ωστόσο είναι πολύ σημαντική η υλοποίηση αυτών των προτάσεων άμεσα και χωρίς καμιά καθυστέρηση.

*Ο κ. Βασίλης Καμαργιάννης είναι μαθητής Λυκείου