Το κυβερνητικό, πολιτικό προσωπικό σαν ξεπουπουλιασμένη μαϊμού με τον γύφτο να την περιφέρει σε χωριά και πανηγύρια. Κάνει έτσι η Μέρκελ, χοροπηδάει η μαϊμού. Κάνει αλλιώς η Μέρκελ, σούζα η μαϊμού. Κάνει μια τρίτη η Μέρκελ, κωλοσούρνεται η μαϊμού. Πώς κι αυτό; Μα, είναι φανερό. Κάνει μπαμ από μίλια μακριά. Πού είναι η δόση, ρεεεεεεεε; Αφαντη η δόση. Ως εκ τούτου άπαντες οι πολίτες αυτής της δύσμοιρης χώρας, όπως το άσμα του Λουκιανού Κηλαηδόνη «Σε λίγο θα μας πουν μαλάκες». Τι λέω τώρα; Σε λίγο; Μα, εδώ και τρία χρόνια το κεφάλι κάθε Ελληνα έχει μετατραπεί σε ταμπούρλο των δανειστών μας.
Θα σας πω λοιπόν εγώ γιατί κλωθογυρίζουν τη δόση. Οχι τόσο λόγω κόντρας ΔΝΤ και Βερολίνου για το κούρεμα του χρέους. Αυτό ισχυρίζονται σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και σε κανάλια. Ο πραγματικός λόγος είναι ένας. Και εντελώς περιφρονητικός. Το σκέφτονται επειδή κανέναν από το πολιτικό προσωπικό δεν εμπιστεύονται. Κι εγώ στη θεση τους το ίδιο θα έκανα.
Γιατί μετά την περιφορά επί δύο χρόνια της λίστας Λαγκάρντ, συνοδευόμενη με το απερίγραπτο πακέτο «αμνησίας» των δύο πρωτοκλασάτων κυβερνητκών στελεχών, γκρεμίστηκε και το τελευταίο ίχνος αξιοπιστίας. Ούτε παρθενορραφή η πόρνη. Αυτοί οι άχρηστοι, σου λένε, είναι ικανοί να ξεκοκκαλίσουν μέχρι τελευταίας πεντάρας τα λεφτουδάκια των φορολογούμενων πολιτών μας. Με απλά λόγια, μας θεωρούν κατσαπλιάδες, λήσταρχους, απατεώνες, κλεφτρόνια. Ολα τα συμπαραμαρτούντα του κοινού ποινικού κώδικα. Γι’ αυτό!
Και τώρα; Ο Γιάννης φοβάται το θεριό και το θεριό τον Γιάννη. Δηλαδή. Από τη μια είναι αναγκασμένοι να μας δώσουν τη δόση προκειμένου να αποφύγουν το ντόμινο που θα προκαλέσει στην Ευρώπη μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία της μαϊμούς. Από την άλλη, είναι χίλια τα εκατό βέβαιοι ότι τα λεφτά τους τα πετάνε σε μια μαύρη τρύπα χωρίς πάτο. Επομένως σκέφτονται να τοποθετήσουν τη δόση, καθώς και όλες τις επερχόμενες, σε έναν ειδικό τραπεζικό λογαριασμό στον οποίο πρόσβαση θα έχουν μόνο εκείνοι. Ετσι ώστε να ελέγχουν μέχρι πεντάρας κάθε κίνηση των χρημάτων των δικών τους πολιτών.
Το έκανες αυτό που συμφωνήσαμε από κοινού; Ε, τότε πάρε δύο δισεκατομμύρια. Δεν το έκανες; Δεν παίρνεις μία. Οι άνθρωποι είναι σοβαροί. Πολιτικοί κι εκείνοι, πολιτικοί και οι δικοί μας. Αλλά ανάμεσα στον Σταϊκούρα και τον Σόιμπλε η απόσταση είναι ισοδύναμη με αυτή που χωρίζει τη Γη από τη Σελήνη.
Γιατί είπαμε. Ο Γιάννης φοβάται το θεριό και το θεριό τον Γιάννη. Αλλά σε περίπτωση που οι δόσεις τοποθετηθούν σε ειδικό λογαριασμό, τότε η Ελλάδα με βούλα και υπογραφή μετατρέπεται σε μπανανία. Σε αυτή την περίπτωση κάθε νοήμων Ελληνας θα αναρρωτηθεί, προς τι να πληρώνει με τους φόρους του όλους αυτούς τους παχυλούς μισθούς υπουργών και υφυπουργών; Τότε καλύτερα να απολυθούν άπαντες και στη θέση τους να τοποθετηθούν επίτροποι των Γερμανών. Και τότε-αυτό φοβάται η Μέρκελ – τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ θα απογειωθούν στον έβδομο ουρανό.
Με απλα λόγια, οι Ευρωπαίοι εταίροι καταριούνται την ώρα και τη στιγμή που έβαλαν την Ελλάδα στην ευρωζώνη. Επειδή στριμωγμένοι κι αυτοί. Μπρος γκρεμός και πίσω Τσίπρας. Καταλάβατε;
Πάντως εκείνο που από χθες κατάλαβαν οι 153 ψηφοφόροι του μεσοπρόθεσμου προγράμματος «διάσωσης» της χώρας είναι το τροπάρι το γνωστό: Αμ κερατάς, αμ και δαρμένος. Μπιιιιζ!
