Ασφαλώς αυτό που μετράει τελικά σε ένα ποδοσφαιρικό ματς και δη στο σιρκουί αγώνων μιας προκριματικής φάσης είναι το αποτέλεσμα. Τουτέστιν οι 3 βαθμοί της νίκης (έστω και ο ένας της ισοπαλίας απέναντι σε ισχυρότερο αντίπαλο ή όταν πρόκειται για εκτός έδρας ματς). Αλλωστε, στο φινάλε αυτό που πρωτίστως μετράει αλλά και μένει στη μνήμη των φιλάθλων είναι το αν η ομάδα –και εν προκειμένω η Εθνική ποδοσφαίρου των ανδρών –θα πετύχει τον στόχο της πρόκρισης-συμμετοχής στην κορυφαία διοργάνωση του Μουντιάλ 2014 στα γήπεδα της Βραζιλίας και όχι το πόσο καλή μπάλα έπαιξε ή δεν έπαιξε σε όλη αυτή την πορεία.
Σημαντική παράμετρο αποτελεί και το γεγονός ότι οι νίκες δίνουν πόντους στον (ανά μήνα ανανεούμενο) πίνακα της ειδικής βαθμολογίας της Διεθνούς Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (FIFA), βάσει του οποίου καταρτίζονται τα γκρουπ δυναμικότητας των ομάδων-χωρών εν όψει της κλήρωσης των ομίλων της τελικής φάσης του αντίστοιχου Μουντιάλ καθώς και των ομίλων της προκριματικής φάσης για την αμέσως επόμενη διοργάνωση. Επίσης τα μουντιαλικά αποτελέσματα των εθνικών ομάδων συνυπολογίζονται στα γκρουπ δυναμικότητας της Ευρωπαϊκής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (UEFA) για τις κληρώσεις των διοργανώσεων (προκριματική και τελική φάση Euro) που διεξάγονται υπό την αιγίδα της.
Πρωτίστως λοιπόν για την προαναφερθείσα ευνοϊκή τοποθέτηση σε μελλοντικές κληρώσεις αλλά και για το πρεστίζ, ευλόγως (να) πανηγυρίζεται το ότι η Ελλάδα πλασάρεται στον εν λόγω πίνακα της FIFA υψηλότερα από παραδοσιακές ποδοσφαιρικές δυνάμεις ή και υπερδυνάμεις. Αίφνης για την κατάταξη της FIFA τον ερχόμενο Νοέμβριο η Ελλάδα θα βρίσκεται στη 12η θέση μπροστά από ποδοσφαιρικούς κολοσσούς όπως η Βραζιλία (13η) και η Γαλλία (18η) ή ακόμη και από κατά τεκμήριο ισχυρές σχολές της μπάλας όπως το Μεξικό (14ο), η Χιλή (21η), η Δανία (22η), η Σουηδία (23η), η Τσεχία (25η), κ.λπ. Βέβαια αυτά αλλάζουν ακόμη και με μία ισοπαλία, όπως καταδεικνύει το γεγονός ότι για τον Οκτώβριο 2012 η Ελλάδα ήταν δύο θέσεις ψηλότερα (10η) αλλά λόγω της ισοπαλίας (0-0) που παραχώρησε πρόσφατα στη Βοσνία/Ερζεγοβίνη την προσπέρασαν Ρωσία (πέτυχε δύο νίκες επί Πορτογαλίας και Αζερμπαϊτζάν) και Κροατία (νίκησε Σκόπια και Ουαλλία).
Χρησιμοθηρικά συνεπώς ήταν πράγματι νίκη-χρυσάφι το 1-0 της Ελλάδας επί της Σλοβακίας στην Μπρατισλάβα. Αφενός γιατί κράτησε την Εθνική ισόβαθμη (με 10 β.) με τη Βοσνία στην κορυφή του ομίλου και σε τροχιά απευθείας πρόκρισης στο Μουντιάλ 2014. Αφετέρου γιατί με ψηλή θέση στον πίνακα της FIFA η Εθνική αποφεύγει (μελλοντικά) τα ποδοσφαιρικά μεγαθήρια και θα κληρώνεται με σαφώς χαμηλής δυναμικότητας αντιπάλους ή έστω στα μέτρα της. Ετσι όπως συνέβη στον όμιλο της τελικής φάσης του Euro 2012 (με Πολωνία, Ρωσία, Τσεχία) και στον τωρινό προμουντιαλικό όμιλο (με Βοσνία, Σλοβακία, Λετονία, Λιθουανία και Λιχτενστάιν) λόγω των διαδοχικών προκρίσεων της Ελλάδας στις τελικές φάσεις Euro 2008, Μουντιάλ 2010 και Euro 2012.
Τουτέστιν, η Εθνική (με τα καλά αποτελέσματά της) ενισχύει τη δυναμική της και σε έναν βαθμό καθορίζει την τύχη της στις κληρώσεις πέφτοντας με αντιπάλους ποδοσφαιρικά… μεγέθη όπως Σαν Μαρίνο, Νησιά Φερόες, Ανδόρα, Λιχτενστάιν, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Μολδαβία, Καζακστάν, Λετονία, Λιθουανία, Εσθονία, Ισλανδία, Αζερμπαϊτζάν κ.λπ. Γιατί, για σκεφθείτε, αλήθεια, η ελληνική ομάδα να είχε κληρωθεί με μία –ή πολύ χειρότερα με δύο –εκ των Ισπανίας, Γερμανίας, Ιταλίας, Ολλανδίας, Γαλλίας, Αγγλίας, Πορτογαλίας, Σουηδίας; Τι θα λέγαμε τότε; Μήπως απλώς θα ξορκίζαμε την κακοτυχία μας ή ότι «ο θεός της Ελλάδας» εγκατέλειψε τον περιούσιο (και ποδοσφαιρικά) λαό του;
Σημαντικές λοιπόν, πολύ σημαντικές βαθμολογικά οι νίκες όπως αυτή στη Σλοβακία, αλλά ως εκεί. Αλλωστε, υπάρχουν και οι πλέον απαιτητικοί ποδοσφαιρόφιλοι στα μάτια των οποίων συστατικό στοιχείο για θετικό πρόσημο αποτελεί όχι μόνο το καλό αποτέλεσμα αλλά και η ποιότητα του ποδοσφαίρου που (δεν) έπαιξε η ελληνική ομάδα. Και εδώ η εικόνα για το συγκρότημα του κόουτς Φερνάντο Σάντος ήταν απογοητευτική. Ενδεικτικά, στο ματς της Μπρατισλάβας τα σουτ ήταν 21-9 και τα κόρνερ 11-2 υπέρ των Σλοβάκων, αριθμοί που δείχνουν την κατά κράτος επικράτηση των γηπεδούχων που επέβαλαν τον ρυθμό τους στο μέγα μέρος του αγώνα και απώλεσαν 3-4 καλές ευκαιρίες για γκολ. Δεν πέτυχαν ούτε ένα και, ουσιαστικά στη μοναδική καλή ευκαιρία της ελληνικής ομάδας, ήρθε το γκολ του Δημήτρη Σαλπιγγίδη στο 63ο λεπτό να φέρει τη νίκη-χρυσάφι για την Εθνική.
Εν κατακλείδι, αρκεί, πρώτοι και καλύτεροι οι εντός γηπέδου πρωταγωνιστές, να μακαρίζουν την τύχη τους ή έστω τον «καλό θεό της Ελλάδας» όπως πιστεύουν κάποιοι. Διότι όταν τα επινίκια συνοδεύονται από μπαρούφες του τύπου «παίξαμε σαν μεγάλη ομάδα», «η Εθνική έχει πνεύμα νικητή» ή «χαρακτήρα μεγάλης ομάδας που δεν φοβάται» και άλλα τέτοια επικολυρικά στο μοτίβο του οπαδικού συνθήματος «Ελλαδάρα – ομαδάρα» και με φαιδρότητες για την «άλλη Ελλάδα που αντιστέκεται και νικά», ε, τότε, ορισμένοι πιστοποιούν ότι ζουν στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας!

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ