Παράπλευρες απώλειες αγώνων

Από επίδειξη μόδας με θέμα «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων», που θα μπορούσε να είναι και «Η Ελλάδα στην ευρωζώνη».

Φαίνεται πως τη γλιτώσαμε, αλήθεια το έλεγαν η Μέρκελ, ο Ολάντ, ο Μπαρόζο και άλλοι συμπαθητικοί πως η Ελλάδα θα μείνει στην ευρωζώνη. Είχαν αρχίσει να με ζώνουν μαύρα φίδια πως η τρόικα δεν βιάζεται να τα βρει με την κυβέρνηση ώστε να καθυστερήσει η εκταμίευση των 31,5 δισεκατομμυρίων και να μας πουν «άντε γεια» μετά τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές –καθυστερούν, φαίνεται, για να δουν πώς θα μοιράσουν το κόστος διάσωσης, που συνεχώς ανεβαίνει, μεταξύ ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ.

Το κόστος ανεβαίνει και λόγω της αγωνιστικότητάς μας –έχει υπολογίσει κάποιος οικονομέτρης πόσο μειώνουν το ΑΠΕ οι συνεχείς διαδηλώσεις και απεργίες; Υποθέτω πως, θεωρητικά, όταν ΓΣΣΕ και ΑΔΕΔΥ κηρύσσουν γενική απεργία τότε δεν παράγεται τίποτα, άρα το ΑΕΠ μειώνεται κατά 1/250 που είναι περίπου οι εργάσιμες ημέρες, άρα 10 γενικές απεργίες μειώνουν κατά 1/25=4% το ΑΕΠ –και σίγουρα έχουν γίνει πάνω από 10 γενικές απεργίες τα τελευταία τρία χρόνια, ψωμοτύρι τις έχουν οι συνδικαλιστές.
  • Βέβαια, ακόμη και το 2010 με τις γενικές απεργίες δεν νεκρωνόταν η παραγωγική δραστηριότητα και όσο περνούσε ο καιρός όλο και λιγότεροι συμμετείχαν –αλλά αν συνυπολογίσουμε τις επιμέρους απεργίες και το κόστος των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας, μου φαίνεται ότι οι 5 μονάδες του ΑΕΠ από τις 25 που έχουμε χάσει τα τελευταία χρόνια είναι αποτέλεσμα των ηρωικών αγώνων κατά της φτώχειας που φέρνει το μνημόνιο. Παράπλευρη απώλεια της αγωνιστικότητας είναι πως γίνεται ακόμα μεγαλύτερη η φτώχεια.
Αλλά το σχήμα επενδύθηκε ιδεολογικά: δεν απεργούμε για τα χρήματα, απεργούμε κατά της κατοχής της χώρας από τις μνημονιακές δυνάμεις, υπέρ της εθνικής ανεξαρτησίας. Και όταν το θέμα είναι ελευθερία και ανεξαρτησία, το οικονομικό κόστος προφανώς δεν μετρά. Τα έχουν ανάγκη αυτά τα περί «κατοχής», «δωσιλόγων», «ναζί» οι διάφοροι δημαγωγοί γιατί αλλιώς η τακτική των απεργιών και διαδηλώσεων απλώς βαθαίνει την κρίση.
Εγγενώς απροετοίμαστοι
Βεβαίως, ούτε για τα κόμματα και τους πολιτικούς μετρά το οικονομικό κόστος προκειμένου να βρεθούν στην εξουσία. Οι εκλογικές αναμετρήσεις κόστισαν δισεκατομμύρια σε καθυστερήσεις, «έθεσαν το πρόγραμμα εκτός τροχιάς» όπως ονομάζεται επισήμως η κατάσταση. Αλλά τι αξία έχουν 10, 20, 50 δισεκατομμύρια αν είναι να γίνει ο Σαμαράς πρωθυπουργός, ο Τσίπρας αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης, κτλ.; Και 100 να δώσουμε αν είναι να γίνει στα γρήγορα πρωθυπουργός ο πρόεδρος του Συνασπισμού –το κακό είναι πως εμείς δεν τα έχουμε, πρέπει να τα δώσουν Γερμανοί, Ολλανδοί, Φινλανδοί και άλλοι ενάρετοι βόρειοι προτεστάντες οι οποίοι ουδόλως συγκινούνται από το σεξαπίλ του.
  • Tους ανέραστους βόρειους δεν θα τους συγκινούσε ούτε το σεξαπίλ της Σίλβια Κριστέλ που πέθανε προχθές μόλις 60 χρόνων αφού επί 40 χρόνια στοίχειωσε τις ανδρικές φαντασιώσεις ως Εμμανουέλα. Δεν είναι άνθρωποι αυτοί, ταμειακές μηχανές είναι –ανίκανες να καταλάβουν το μεγαλείο της μεσογειακής ψυχής που ζητά να κάνει τις ταλαιπωρίες και το αίμα των παππούδων της πολεμικές αποζημιώσεις για λόγους ηθικούς και μόνο, όπως συνεχώς τονίζει ο Μανώλης Γλέζος.
  • Καθυστερούν οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα και επειδή η ελληνική διοίκηση δηλώνει «απροετοίμαστη» να εφαρμόσει αυτά που συμφωνήθηκαν, τα περίφημα «89 σημεία», και ας γνωρίζει τι μέτρα πρέπει να λάβει εδώ και τρία χρόνια σχεδόν. Εκπλήσσονται συνεχώς υπουργοί και ανώτατοι γραφειοκράτες: «πώς να απελευθερώσουμε τα κλειστά επαγγέλματα σε δέκα ημέρες;». Σαν τους Κύπριους: κάθε φορά που τους ζητούν να κάνουν κάποιο βήμα, «μας πιέζουν, μας βάζουν το μαχαίρι στον λαιμό» ισχυρίζονται. Και ας είναι 40 χρόνων το πρόβλημα, από την εποχή που μεσουρανούσε η Εμμανουέλα. Και έχει γίνει καρκίνωμα, σαν αυτό που τη σκότωσε.
Διότι η απελευθέρωση εκκρεμεί από την άνοιξη του 2010 αλλά έχουν καταφέρει ως τώρα να την αποτρέψουν φαρμακοποιοί, δικηγόροι, ταξιτζήδες και λοιποί θεόκλειστοι επαγγελματίες –οι οποίοι κλείνουν και τους δρόμους επιπλέον, με συνέπειες στο εθνικό εισόδημα και στην ύφεση αυτές που έγραφα παραπάνω ημερολόγιό μου.
  • Την Τετάρτη μπλοκαρίστηκα στην Ακαδημίας, μεταξύ Κάνιγγος και Χαριλάου Τρικούπη, επειδή καμιά πενηνταριά δικηγόρου είχαν αποκλείσει τον δρόμο –δεν τους έφθανε η γενική απεργία που θα γινόταν την Πέμπτη, έπρεπε και την Τετάρτη να ταλαιπωρήσουν τον κόσμο που ήθελε να πάει στις δουλειές του, να κερδίσει το μεροκάματό του. Αλλά αν ελευθερωθεί το επάγγελμα του δικηγόρου, κινδυνεύουν οι ελευθερίες μας, είναι πολύ διαλεκτικά αυτά, δεν τα καταλαβαίνει ο καθένας για τούτο σωστός είναι ο αγώνας τους. Το ότι οι δικηγορικές υπηρεσίες θα κοστίζουν ακριβότερα είναι δευτερεύον αφού πρόκειται για το μείζον αγαθό της ελευθερίας.
Φαρμακεία και τράπεζες
Οι βενζινοπώλες πάλι διαδηλώνουν υπέρ του φθηνότερου πετρελαίου –ενδιαφέρονται για τους καταναλωτές, να τους υπερασπιστούν, όχι για τους λαθρέμπορους συναδέλφους τους που πούλαγαν το φθηνό πετρέλαιο θέρμανσης ως ακριβό πετρέλαιο κίνησης.
  • Θα κλείσουν φαρμακεία, θα κλείσουν βενζινάδικα, θα κλείσουν δικηγορικά γραφεία, θα κλείσουν περίπτερα αν απελευθερωθούν τα επαγγέλματά μας, φωνάζουν όλοι· θα κλείσουν οι ταβέρνες και τα μπαρ αν δίνουν αποδείξεις, οι εργολάβοι αν πληρώνουν ΙΚΑ, τα συνεργεία αυτοκινήτων αν πληρώνουν ΦΠΑ. Αλλά πόσους επαγγελματίες με κατοχυρωμένα εισοδήματα και πόσους που δεν πληρώνουν φόρους μπορεί να συντηρεί χώρα που δεν παράγει σχεδόν τίποτα;
Πόσα φαρμακεία χωράνε σε χώρα που τις πέφτουν πολλές εφτά τράπεζες; Εμειναν τρεις: Εθνική που αγόρασε τη Eurobank, Alpha που απέκτησε την Εμπορική, Πειραιώς που πήρε την Αγροτική και τη Γενική –με τα ρέστα από τις τράπεζες που αγοράζει, η Πειραιώς κάνει και εξαιρετικές προσλήψεις, μεταξύ αυτών τη σύζυγο του επικεφαλής του ΣΔΟΕ Στέλιου Στασινόπουλου, του έφορου Μεσσήνης που έφερε ο Αντώνης Σαμαράς από την εκλογική του περιφέρεια, λένε κάποιοι.
Αν δεν πρόκειται για συνωνυμία, πρέπει να αισθανόμαστε περήφανοι και να εμπιστευθούμε τις υγιείς δυνάμεις που έρχονται από την επαρχία, να ανανεώσουν τις φθαρμένες, κουρασμένες και διεφθαρμένες αθηναϊκές ελίτ, αυτές που παραπαίουν ανάμεσα σε λίστες φοροφυγάδων, σε USB sticks και σε CD που τόσοι και τόσοι υπουργοί, γραμματείς και φαρισαίοι αμέλησαν να εξετάσουν· αυτές που διορίζουν κόρες και συγγενείς στο κράτος, όπως οι Τραγάκηδες και οι Πολύδωρες. Αποτελούν παρελθόν αυτά, δεν έχουμε καμιά αμφιβολία.
Χριστιανοί και εβραίοι
Κατά καιρούς, όταν έμπαινα στο μετρό, όταν περνούσα από τη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου, όταν έβλεπα νέα παιδιά στους δρόμους, ξεχνούσα τις διαδηλώσεις, τους συνδικαλιστές, τους πολιτικούς και σκεπτόμουν «μα δεν είναι δυνατόν να μας πετάξουν έξω από την ευρωζώνη, είμαστε αξιοπρεπής χώρα». Το ίδιο σκέφθηκα την Τρίτη παρακολουθώντας στην ΕΤ1 καταπληκτικό ντοκυμαντέρ για τους εβραίους της Ελλάδας. Νέοι και παλαιότεροι ιστορικοί μιλούσαν για το μεγάλο και κρυμμένο έγκλημα της Κατοχής –κρυμμένο επειδή όλοι έχουν να λένε «οι Ελληνες βοήθησαν τους εβραίους». Ηδη η φράση δηλώνει ότι οι εβραίοι δεν ήσαν Ελληνες –διότι δεν ήσαν ορθόδοξοι χριστιανοί και μιλούσαν με βαριά προφορά τα αρβανίτικα της Αττικής ή τα σλαβομακεδονικά της Θεσσαλονίκης.
Αλλά αν, για να ακριβολογούμε, οι έλληνες χριστιανοί βοήθησαν τους εβραίους έλληνες, τότε «πώς εξηγείται ότι εξοντώθηκε το 87% των εβραίων;» αναρωτιόταν ορθότατα νεαρός ιστορικός. Από τον οποίο έμαθα ότι ο μεγαλοπρεπής Αγιος Δημήτριος Θεσσαλονίκης, όπου τούτες τις ημέρες χιλιάδες χριστιανοί περνούν να προσκυνήσουν το «Αξιον Εστί», είναι χτισμένος με ταφόπλακες από το εβραϊκό νεκροταφείο της πόλης. Οι Γερμανοί ανάγκασαν την εβραϊκή κοινότητα να τους το παραχωρήσει λίγο προτού τη στείλουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης· στη συνέχεια το παραχώρησαν στο ελληνικό κράτος για να χτίσει την πανεπιστημιούπολη στο οικόπεδο και με τα μνήματα οι Σαλονικιοί τα κτίριά τους.
  • Σκέφθηκα δηλαδή πως αν υπάρχουν ιστορικοί και σκηνοθέτες που έχουν το θάρρος να κάνουν τέτοιες έρευνες, να γυρίζουν τέτοια φιλμ και να τα προβάλλει η κρατική τηλεόραση, θα τα καταφέρουμε –δεν γίνεται, η Ελλάδα θα έχει καλύτερη τύχη όσα και αν κάνουν οι πολιτικές ελίτ και οι νεοφερμένοι επαρχιώτες. Χρειάστηκε πάντως πολύ ψάξιμο στο δίκτυο για να μάθω πως το ντοκυμαντέρ λεγόταν «Εκτός Ιστορίας», ήταν έργο της Φωφώς Τερζίδου και του Περικλή Κορτσάρη –από τους ιστορικούς που μιλούσαν, μόνο τον Στράτο Δορδανά εντόπισα επειδή το όνομά του μου θύμιζε τον αθηναίο εκδότη.
Σαν να το μισοέκρυβε το ντοκυμαντέρ η ΕΡΤ. Τέλος πάντων –μήπως αυτοί που διεκδικούν από τους Γερμανούς αποζημιώσεις και επανορθώσεις θα έπρεπε να κάνουν κάτι για να επανορθωθεί το μεγάλο κακό εναντίον των εβραίων; Να ζητήσουν μέρος των εισπράξεων του Αξιον Εστί να διατεθεί υπέρ της συναγωγής, ας πούμε, σαν αντίδωρο για τα μάρμαρα που τη φιλοξενούν.
γραμματοκιβώτιο

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μάς είπεότι θα πρέπει να βρουν έναν άλλο λαό να εφαρμόσουν αυτά τα σκληρά μέτρα… Και έναν άλλο λαό για να πληρώσει τα δανεικά, θα συμπλήρωνα…
Ο αφελής, @otenet.gr
***
Προβληματίζομαι: Ο κ. Τόμσεν προσωποποιεί τη Μοίρα Κλωθώ που θέλει να υφάνει τη συλλογική μας ζωή σε νέο (διεθνές) στημόνι ή την Ατροπο που βιάζεται να μας αποτελειώσει;
Γ. Κ., @otenet.gr
***
Αφού δεν μπορούν να αλλάξουν μυαλά οι κυβερνώντες, δηλαδή να σκέφτονται ηθικά και αξιοκρατικά, τότε ας σκεφθούν το συμφέρον τους: Τόσα χρόνια διορισμοί σε Δημόσιο και ΔΕΚΟ, και τώρα αγώνες με νύχια και με δόντια να μην απολυθεί ούτε ένας –τι κερδίσατε; Πενιχρά εκλογικά και ακόμη χειρότερα δημοσκοπικά αποτελέσματα. Αρα πρέπει να αλλάξετε πολιτική, γιατί οι πελάτες είναι αχάριστοι και μπαταξήδες.
Ν. Κτιστάκης, @gmail.com
***
Ο Σαμαράς έχει δίκιο: η χώρα δεν μπορεί να γίνει πιο ξέφραγο αμπέλι. Πάμε για Ρεκόρ Γκίνες, κλείνουμε τρία χρόνια διαρκούς και αδιαλείπτου κινδύνου χρεοκοπίας. Πάμε στοίχημα ότι μόλις συμβεί θα νιώσουμε όλοι μια τεράστια ανακούφιση;
(Τσ)Αττίλας, @yahoo.gr
***
Η αγοραστική ικανότητα του λαού μειώνεται συνεχώς ενώ οι τιμές των βασικών ειδών διατροφής αυξάνονται: ως και 31,5% ακριβότερη η Ελλάδα από τον μέσο όρο της ΕΕ. Πέραν των ιδιαιτεροτήτων της οικονομίας μας, κάποιοι αισχροκερδούν ασύστολα και ασύδοτα. Η κυβέρνηση πρέπει να δράσει αμέσως, με την ίδια ταχύτητα που επεμβαίνει στην τσέπη μας.
Κ. Γεωργακόπουλος.com
***
Ακούμε στις ειδήσεις ότι «κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών…», «πληροφορούμαστε από το Μαξίμου…», «υψηλά ιστάμενο κυβερνητικό στέλεχος…» είπε, δήλωσε, άφησε να εννοηθεί. Θέτω το (εύλογο) ερώτημα: Αν αυτοί στους οποίους ο λαός έδωσε την εντολή να κυβερνήσουν ντρέπονται να μας πουν επώνυμα, ως πολιτικοί (άνδρες και γυναίκες), τις προθέσεις-σκέψεις τους, πώς είναι δυνατόν να πιστέψω ότι έχουν το θάρρος να διαπραγματευτούν;
Ο εκ Ξάνθης 8
***
Αλέξης Τσίπρας: «Δεν αποτελεί στόχο του ΣΥΡΙΖΑ η έξοδος της χώρας από το ευρώ». Θα αποτελεί απλώς παράπλευρη απώλεια.
Δημήτριος Τσεχίας

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ