Σκεφτείτε το απλά. Με ένα δίλημμα υποθετικό. Ας πούμε λοιπόν ότι χωρίζαμε την Επικράτεια σε δύο ζώνες «κατοχής». Η πρώτη με κυβέρνηση και Δημόσιο εντελώς ελληνικό. Η δεύτερη ολότελα Γερμανική. Με επικεφαλής την Μέρκελ την «άθλια» και μισητή. Το ερώτημα καυτό. Εσύ. Ο οργισμένος. Ο τρελαμένος. Ο ταλαιπωρημένος. Ο άνεργος και ο απεργός. Εσύ λοιπόν. Αν οι Αρχές σου επέτρεπαν να διαλέξεις ανάμεσα σ’ αυτά τα δυό. Και μάλιστα χωρίς η ζώνη η ελληνική να υποφέρει από κρίση οικονομική. Όπως ήταν η χώρα πριν από το 2008.

Εσύ λοιπόν σε ποια «ζώνη» θα επιθυμούσες να δουλεύεις, να κυκλοφορείς και να μεγαλώνεις τα παιδιά σου; Με αρχηγό Σαμαρά, Παπανδρέου, Βενιζέλο, Καραμανλή και όλο αυτό το αδιόρθωτο συρφετό ή στην ζώνη την αμιγώς γερμανική;

Θέλει και ρώτημα; Μα φυσικά χίλιες φορές με την Μέρκελ και με επιτελείο γερμανικό παρά με τον δικό μας το παρακμιακό, το διαπλεκόμενο και καταστροφικό πολιτικό μας προσωπικό. Κατάλαβες τώρα κουφιοκεφαλάκη μου; Όσο και άσχετος και απληροφόρητος και νά’ σαι. Όσο και να μισείς την μπότα την γερμανκή. Όσο και να παριστάνεις τον πατριώτη. Όσο και να πιστεύεις πως για όλα τα δεινά φταίει κυρίως η συνωμοσία η ευρωπαϊκή. Όσο και να σού ‘ρχεται ν’ αρπάξεις ένα κασλάνικοφ κάθε φορά που η Τρόικα επισκέπτεται την ελληνική γη. Κατά βάθος, λοιπόν, ξέρεις.

Ότι, πρώτο, η γερμανική οικονομία είναι πραγματική. Ότι, δεύτερο, είναι παραγωγική. Ότι, τρίτο, οι θεσμοί στοιχειωδώς λειτουργούν. Ότι, τέταρτο, καταδιώκεται και τιμωρείται με συνοπτικές διαδικασίες η φοροδιαφυγή. Ότι, πέμπτο, η εργατικότητα, ο μόχθος, η αφοσίωση και η αποδοτικότητα βρίσκονται στο ρετιρέ του αξιακού συστήματος της Γερμανίας. Και ότι, έκτο, υπάρχει αξιοκρατία.

Τι θέλω να πω; Όχι πως το Βερολίνο είναι η πρωτεύουσα ενός γήινου παράδεισου. Κάθε άλλο. Η Siemens ας πούμε, της λαμόγιας, είναι γερμανική. Όμως για όνομα του θεού. Το σύστημα είναι ταγμένο να λειτουργεί. Όπως σε κάθε μεγάλη χώρα καπιταλιστική. Γιατί χωρίς αξιοκρατία και μόνο με πελατεία εκλογική, η Γερμανία στα τάρταρα, παρέα με την Ελλάδα θα είχε βυθιστεί. Γιατί χωρίς αξιόπιστο φοροεισπρακτικό μηχανισμό θα είχε μετακομίσει στην Αφρική. Γιατί χωρίς παραγωγή θα ζούσε με δανεικά και θα έτρωγε σφαλιάρες από κάθε Τόμσεν και κάθε υπαλληλίσκο των δανειστών. Και γιατί με διακορευμένους θεσμούς ολόκληρη η κοινωνία θα εκτόξευε γιαούρτια στους γερμανούς πολιτικούς. That’ s Why!

Επομένως, το διά ταύτα απλό. Επειγόντως εδώ και τώρα η χώρα πρέπει πάση θυσία να αντιγράψει και να εφαρμόσει τις προδιαγραφές της Γερμανίας. Τι εννοώ; Όχι φυσικά ν’ αρχίσουμε να παράγουμε μηχανές. Αλλά διάολε. Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να αξιοποιήσουμε τα δικά μας πλεονεκτήματα. Εσένα το λέω. Που είσαι έτοιμος να με γιαουρτώσεις. Ρε μπαγάσα. Αν θέλεις να σωθείς πάντα τον καλύτερο να ακολουθείς. Πάντα στον πρώτο πρέπει να θέλεις να μοιάσεις. Αφού αυτός είναι πρωταθλητής, τότε από κοντά κι εσύ μπας και συμμορφωθείς.

Πράγμα που σημαίνει κάτι το εντελώς «ανθελληνικό». Χίλιες φορές η Μέρκελ παρά να μας κυβερνάνε όλοι αυτοί που επί δύο χρόνια μαστιγώνανε τον σκληρά εργαζόμενο πολίτη έχοντας στο τσεπάκι τους το «στικάκι» της φοροκλοπής!