Πριν από 95 χρόνια οι μπολσεβίκοι κατέλαβαν την εξουσία στη Μόσχα. Ενας σημαντικός Οκτώβριος –ελπίζουμε λιγότερο «ιστορικός» –έχει ήδη ξεκινήσει και πολλές διεργασίες βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη εν όψει ακόμη μιας «ιστορικής» Συνόδου Κορυφής που για ακόμα μία φορά υποτίθεται ότι θα «κρίνει» την τύχη του ευρώ. Μόνο που η «τύχη» του ευρώ μοιάζει περισσότερο δεδομένη από την τύχη των χωρών και των λαών που το διατηρούν ως νόμισμα. Δεν έχουμε ένα νόμισμα στην υπηρεσία των κοινωνιών, αλλά κοινωνίες που «θυσιάζονται» για το νόμισμα. Ποτέ δεν φταίει το δόγμα-νόμισμα για την κατεδάφιση των κοινωνιών, φταίνε οι πολίτες που είναι ανοργάνωτοι, αντιπαραγωγικοί και διεφθαρμένοι. Να πληρώσουν. Το νόμισμα συμβολίζει κάποιου είδους «αλάθητο». Το ίδιο το ευρώ δεν έχει «συμπεριφορά». Απλώς ελέγχεται από τη Γερμανία και όχι από την Ελλάδα ή την Ισπανία και έτσι εξυπηρετεί, εδώ και μία δεκαετία, τα γερμανικά και όχι τα ελληνικά ή τα ισπανικά οικονομικά συμφέροντα. Ολα τα άλλα είναι δικαιολογίες, υπεκφυγές και ανοησίες.
Σοβαροί ξένοι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει στη δραχμή για να μην καταστραφεί η οικονομία, η κοινωνία και η Δημοκρατία της από ένα άκαμπτο ευρώ και ταυτόχρονα διαπιστώνουν ότι η ομαλή επιστροφή στη δραχμή (χωρίς δηλαδή η Ελλάδα να γίνει Συρία) είναι αδύνατη χωρίς εξωτερική στήριξη της ισοτιμίας, χωρίς εγγύηση των εισαγωγών και χωρίς σύναψη διακρατικών δανείων που ούτε το ΔΝΤ ούτε οι ΗΠΑ είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν. Κι αυτό γιατί γνωρίζουν ότι μια τέτοια διευκόλυνση θα ισοδυναμούσε με την εμπέδωση της πεποίθησης ότι η ευρωζώνη είναι εύκολα και ανώδυνα αναστρέψιμη. Αν εμπεδωθεί η πεποίθηση ότι η ευρωζώνη είναι εύκολα και ανώδυνα αναστρέψιμη, τότε λίγοι αμφιβάλλουν ότι πολλές άλλες χώρες θα περίμεναν στη σειρά για να επιστρέψουν στα δικά τους νομίσματα και το ευρώ θα εξαφανιζόταν μέσα σε λίγες εβδομάδες.
Η απουσία σχεδίου επιστροφής στα εθνικά νομίσματα ισοδυναμεί με διαρκή εκβιασμό, αφού όλες οι χώρες γνωρίζουν ότι θα αυτοκαταστραφούν αν αποφασίσουν μονομερώς να αποχωρήσουν από ένα άκαμπτο ευρώ. Κάπως έτσι η Γερμανία διατηρεί το νόμισμα άκαμπτο, το ελέγχει σχεδόν μόνη της και σχεδόν αποκλειστικά για τα δικά της συμφέροντα, αφού κανένας, ούτε το ΔΝΤ ούτε οι ΗΠΑ, δεν τολμά και δεν μπορεί είτε να επιβάλει μια διαφορετική νομισματική πολιτική είτε να προσφέρει στις χώρες της Ευρώπης προγράμματα αποχώρησης. Αν έκαναν το πρώτο θα διακινδύνευαν σύγκρουση με το Βερολίνο και αν τολμούσαν το δεύτερο θα έθεταν σε σοβαρό κίνδυνο την εύθραυστη παγκόσμια χρηματοοικονομική ισορροπία. Κάπως έτσι η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να κάνει ό,τι της λένε γιατί όλοι ξέρουν ότι απλώς δεν μπορεί να φύγει. Το μόνο που απειλεί την «τύχη του ευρώ» είναι η αποσταθεροποίηση και το χάος που «παράγει» η γερμανική λογική. Γι’ αυτό ακριβώς η κυρία Μέρκελ έρχεται στην Αθήνα…

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ