Όλη αυτή η ιστορία με τις λίστες, σκανδάλων και φοροφυγάδων, αν μη τι άλλο επιβεβαιώνει την πεποίθηση των πολλών ανθρώπων ότι «ο λαός πληρώνει και οι ισχυροί της πολιτικής και του χρήματος μένουν προστατευμένοι», απολύτως καλυπτόμενοι από το χέρι του νόμου.
Και είναι φανερό ότι στις παρούσες συνθήκες η επικράτηση τέτοιων αντιλήψεων είναι απολύτως διαβρωτική για την πολιτική, την κυβέρνηση, την εξουσία γενικώς, όπως κι αν αυτή εκφράζεται.
Ο λαός που υποφέρει υφιστάμενος περικοπές μισθών, συντάξεων και άπειρους φόρους δεν ανέχεται χάρες και στραβά μάτια για τους έχοντες και τους κατέχοντες. Κάπως έτσι όμως, όταν χάνεται η έννοια του δικαίου, η πολιτική ευτελίζεται, το όποιο επιχείρημα εξασθενεί και τίποτε δεν μπορεί να σταθεί.
Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν θρυλείται ότι στις λίστες περιλαμβάνονται πρόσωπα πολιτικών και επιχειρηματικών οικογενειών.
Με την καχυποψία διάχυτη και το σπέρμα της αδικίας περιπλανώμενο ούτε ο καλύτερος λαοπλάνος δεν επιζεί.
Κατόπιν αυτών η κυβέρνηση οφείλει αν μη τι άλλο να δράσει με ταχύτητα και αποφασιστικότητα, ώστε τις υποθέσεις να ελέγξει, τις φθορές να αποκαλύψει και τις δέουσες ποινές να επιβάλει.
Αλλιώς τύχη δεν έχει.
